Τα πάντα για τη νίκη!

Τα πάντα για τη νίκη!
Από Gazzetta Team | Παρασκευή, 27 Νοεμβρίου 2009 15:21
Μεγεθος κειμένου: decrease font size increase font size Εκτύπωση Email 2 Σχόλια

Mike Batiste
Δεν μπορώ να σας πω ακριβώς τι θα συμβεί την Κυριακή. Το σίγουρο είναι πως θα δώσουμε τον καλύτερό μας εαυτό. Είναι μια δύσκολη έδρα για να κερδίσεις εκεί.

Ηττήθηκαν στη Σερβία και τώρα θα προσπαθήσουν ακόμη πιο δυνατά να βρουν το δρόμο πίσω στις καλές εμφανίσεις. Νομίζω πως αυτό το αποτέλεσμα θα τους κάνει να συγκεντρωθούν ακόμη περισσότερο στο μεταξύ μας παιχνίδι. Θα προσπαθήσουν να πάνε τον βαθμό συγκέντρωσης σε ακόμη υψηλότερο επίπεδο. Έχουμε ξαναβρεθεί σε αυτή την κατάσταση στο παρελθόν όταν χάσαμε ένα παιχνίδι πριν συναντήσουμε τον Ολυμπιακό και γνωρίζαμε πως έπρεπε να ήμαστε πάρα πολύ συγκεντρωμένοι, ώστε να επιστρέψουμε στον σωστό δρόμο. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις...

Οι συμπαίκτες μου κι εγώ είμαστε έτοιμοι για όλα. Θα παίξουμε στην έδρα τους, με τον κόσμο τους στην εξέδρα. Οπότε... ο μόνος τρόπος να κάνουμε τη δουλειά είναι να παίξουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε. Δεν μπορείς να είσαι μαλθακός εκεί μέσα. Πιστέψτε με. Θέλουμε να γίνουμε και πάλι οι πρωταθλητές Ευρώπης κι Ελλάδος και για να πάρουμε αυτό που θέλουμε πρέπει να κερδίζουμε εκτός έδρας. Το Στάδιο «Ειρήνης και Φιλίας» είναι στο... προσωπικό μου ΤΟΡ 5 με τις πιο δύσκολες έδρες, σίγουρα. Αν θα πρέπει να πω ποια είναι το Νο.1, πρώτα θα πρέπει να παραδεχτώ αυτό... είναι δύσκολη η επιλογή, αλλά θα πω πως είναι η Pionir. Η ατμόσφαιρα εκεί είναι εξαιρετική. Δεν πετούν αντικείμενα. Χρησιμοποιούν απλώς τις φωνές τους για να σε κάνουν να αισθανθείς άβολα και είναι πραγματικά δύσκολο να συγκεντρωθείς. Εδώ είναι μια άλλη ιστορία.

Δε θες να είσαι ποτέ αυτός που θα χτυπηθεί από αντικείμενο. Δεν ξέρω. Ίσως... περιμένουν κάτι σοβαρό να γίνει. Ένας σοβαρός τραυματισμός ή ένας θάνατος ίσως τους κάνει να κάνουν κάτι. Έλα, είμαστε στο 2009 και ζούμε σαν... Βάρβαροι. Δε θέλουν να φτιάξουν κανονισμούς, ίσως φοβούνται να φτιάξουν κανονισμούς... Δεν ξέρω. Αλλά, σίγουρα, είναι ντροπή. Προπονητές και παίκτες έχουν κάνει τα πάντα για να σταματήσει αυτό το χάλι. Ο Παναθηναϊκός κι Ολυμπιακός είναι ανάμεσα στις μεγαλύτερες δυνάμεις του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Αλλά όταν έρχεται η ώρα να σκεφτείς τους φιλάθλους, είναι κάπως τρομακτικό. Γιατί να πρέπει να μισώ κάποιον επειδή αγωνίζεται στον Ολυμπιακό; Δεν μπορώ να το καταλάβω. Τα περισσότερα από τα παιδιά αγωνίζονται μαζί στην Εθνική Ομάδα και... ξαφνικά πρέπει να είναι εχθροί;

Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελέγξουμε ό,τι θα συμβεί στο παρκέ. Γιατί, σίγουρα, δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να ελέγξουμε τους φιλάθλους.

Γνωρίζουμε πως την ίδια ημέρα με το δικό μας είναι επίσης και το ποδοσφαιρικό παιχνίδι του Παναθηναϊκού με τον Ολυμπιακό. Εύχομαι τα καλύτερα στην ποδοσφαιρική ομάδα, αλλά.... δεν είμαι ποδοσφαιριστής. Αν ήμουν, θα πήγαινα εκεί να βοηθήσω την ομάδα μου να κερδίσει. Εστιάζω την προσοχή μου στο δικό μου άθλημα, στο δικό μου παιχνίδι. Και θα κάνουμε ό,τι χρειάζεται για να κερδίσουμε. Δε με νοιάζει με πόσους πόντους, 1, 2 ή 3. Με νοιάζει μόνο το αποτέλεσμα.

Πέρυσι καταφέραμε να «σπάσουμε» το πλεονέκτημα έδρας τους στον πρώτο τελικό και μετά φροντίσαμε να κάνουμε τη δουλειά μας στα επόμενα παιχνίδια. Αλλά, όπως λέει ο Αλβέρτης, το 90% ενός τίτλου προέρχεται από το πλεονέκτημα έδρας. Αυτό συνέβη σε όσες χρονιές μπορώ να θυμηθώ, εκτός από πέρυσι. Και, σίγουρα, δεν είναι εύκολο να κάνουμε ό,τι κάναμε και πέρυσι... κάθε χρόνο. Οπότε, πρέπει να φροντίσουμε να κάνουμε τη δουλειά μας, παρότι είναι περίεργη η κατάσταση φέτος. Γιατι παίζουμε νωρίς στη σεζόν, σε σχέση με πέρυσι, όταν ηττηθήκαμε στο τέλος και χάσαμε την πρώτη θέση. Το μόνο σίγουρο είναι πως θέλουμε να επανορθώσουμε...

Χθες βράδυ δειπνήσαμε, όλοι μαζί. Και ξέρετε για τη "χημεία" μας! Λατρεύω τη νοοτροπία μας. Έχουμε περάσει από αρκετές δύσκολες καταστάσεις και σταθήκαμε στο ύψος των περιστάσεων στην πλειοψηφία των δύσκολων αυτών αγώνων που είχαμε, αυτών με τη μεγαλύτερη πίεση.

Δε μένουμε στο ίδιο σπίτι και μπορεί να μη βγαίνουμε όλοι μαζί κάθε βράδυ. Αλλά τον χρόνο που περνάμε μαζί, γνωρίζουμε πώς να χρησιμοποιούμε τις ώρες αυτές προς όφελός μας, οπότε περνάμε ωραία, λέμε αστεία και μοιραζόμαστε ιστορίες. Για παράδειγμα, χθες βράδυ... ο Φώτσης έκανε στον Καλάθη ερωτήσεις όπως... αν η Ταϊλάνδη είναι στην Ασία ή κάπου αλλού, ή ποια είναι η πρωτεύουσα της Ουάσινγκτον. Σίγουρα, ο Νικ ξέρει πόσο πολύ τον αγαπάμε, σωστά;

ΑΠΟ gazzetta.gr