Του Νικόλα Βασιλαρά

Είναι αλήθεια πως τα είπαμε λιγάκι στα γρήγορα τις προάλλες. Και για ορισμένους μάλιστα αυτό συνέβη με τρόπο extreme αν σταθείτε στην απόσταση που χωρίζει την Αθήνα από το... Σουρινάμ. Δεν μπορούσε να γίνει πάντως και διαφορετικά, διότι εκεί είχε φτάσει η κατάσταση. Εκτός ορίου. Είχε ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Ο πάσα ένας έλεγε το μακρύ του και το κοντό του και όποιον πάρει ο Χάρος. Και επειδή η Ολυμπιακή, αν και την πήρε ο Βγενό, δεν είναι ακόμη... Παναθηναϊκή με αποτέλεσμα να είμαι καθηλωμένος στο αεροδρόμιο των Χανίων, έχουμε μια καλή ευκαιρία να τα ξαναπούμε.

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν την πέρασε την Σπάρτα. Και το έκανε με μια ανατροπή που ΜΟΝΟ αυτός μπορεί να κάνει με τέτοια συνέπεια στους αιώνες των αιώνων. Θα μου πει βέβαια κανείς πως μονάχοι τους βρέθηκαν οι πράσινοι στην κατάσταση αυτή, οπότε δεν συνιστά και κανένα θαύμα η πρόκριση που πήραν. Και πράγματι έτσι είναι. Λίγοι θα θυμούνται έπειτα από κάποιο καιρό το πως πέρασες, ουδείς ωστόσο θα ξεχνούσε και θα συγχωρούσε ένα πιθανό αποκλεισμό.

Τη γνώμη μου για τον Τεν Κάτε την ξέρετε και δεν χρειάζεται να την αναλύω κάθε μέρα. Με τα καλά του και τα στραβά του τον θεωρώ ότι καλύτερο έχει καθίσει στον πράσινο πάγκο τα τελευταία χρόνια. Μια πραγματική «πολυτέλεια» για το τριφύλλι, μια παρουσία που λάμπει. Γι’ αυτό το λόγο και σαλτάρω όταν βλέπω ότι πάει να βγει στη σέντρα για τα πάντα όλα.

Φυσικά αυτό δεν σημαίνει πως ο κόουτς είναι στο απυρόβλητο και θα απαγορευτεί η κριτική. Θα είναι γελοίο να ακουστεί κάτι τέτοιο από μένα καθώς πιστεύω ότι την κριτική δεν την τσιγκουνεύτηκα τις φορές που χρειάστηκε. Το δίκαιο ωστόσο είναι στη στραβή οι ευθύνες να μοιράζονται και να μην την πληρώνει μονάχα ένας. Δεν γίνεται δηλαδή όταν χάνεις να έχει κάνει μαγειρείο ο προπονητής και όταν νικάς να το έχουν πάρει μόνοι τους οι παίκτες. Δεν κατέβηκαν στο γήπεδο λέγοντας «γεια σας ήρθαμε», αλλά κάποιος τους έβαλε για να παίξουν. Ολοι μαζί κερδίζουν και όλοι μαζί χάνουν. Δεν γίνεται αλλιώς!

Το άλλο ανέκδοτο, ότι δηλαδή «έκανε αυτά που του λέγαμε και είδατε τι έγινε» είναι απλά για γέλια. Είμαι της γνώμης ότι τις πιο πολλές φορές ο χειρότερος προπονητής του κόσμου ξέρει μια στάλα παραπάνω μπάλα ακόμη και από τον καλύτερο δημοσιογράφο. Ναι, μπορεί να μην ακούγεται καλό για τη δουλειά μας, όμως καλώς ή κακώς έτσι έχουν τα πράγματα και σε όποιον αρέσει. Από την 15χρονη δε εμπειρία μου στο χώρο δεν ξέρω ούτε έναν κόουτς που να ήθελε να γίνει ρεπόρτερ, εν αντιθέσει με ένα σωρό συναδέλφους μου που κοιμούνται και ξυπνάνε ονειρευόμενοι την φάτσα σε ένα πάγκο ή ακόμη και σε ρόλο συμβούλου στη διοίκηση.

Για να μην το τραβάμε άλλο ο Τεν Κάτε δεν έκανε το βράδυ της Τρίτης τίποτα παραπάνω από το αυτονόητο. Αν υπάρχουν άνθρωποι και μάλιστα μέσα από την ομάδα που θεωρούν ότι μεταξύ άλλων έσωσε και το τομάρι του τότε καλό είναι να μην τον ταλαιπωρούν άλλο και να του το πούνε μια ώρα αρχύτερα. Από τη στιγμή που ο Παναθηναϊκός επέλεξε το καλοκαίρι να τον κρατήσει στον πάγκο του, θα συνιστά παγκόσμια βλακεία να τον έχει για καθάρισμα στην πρώτη στραβή, βάζοντάς τον στην ουσία να δίνει εξετάσεις διαρκείας.

Η πληροφόρησή μου αναφέρει ότι θέμα προπονητή στον Παναθηναϊκό επί Τεν Κάτε μια φορά τέθηκε. Πέρσι μετά τον Εργοτέλη και από τότε ποτέ ξανά. Ούτε καν όταν προς τη λήξη της σεζόν φίλοι και εχθροί είχανε φάει τα λυσσακά τους. Είναι καλό να προβληματίζονται όλοι όταν κάτι δεν πάει καλά, όπως και είναι καλό να μπαίνει και η δουλειά του τεχνικού στον προβληματισμό αυτό. Το να σκέφτεσαι όμως την αντικατάστασή του, πριν καν ξεκινήσει ο βασικός σου στόχος, μόνο δείγμα σοβαρής λειτουργίας δεν δείχνει. Εκτός κι αν είναι απλά μια εξωτερική και όχι εσωτερική αντιπολίτευση οπότε πάμε παρακάτω. Κι αυτό είναι και το πιθανότερο σενάριο...

ΥΓ1: Οσοι κατηγορούν τον Τεν Κάτε ότι «έκαψε» τον Σισέ επειδή τον έριξε στα δεξιά πήρανε χαμπάρι ότι από εκεί έκανε όλες τις φάσεις στο πρώτο ημίχρονο; Ούτε με λάσο δεν τον έπιανε ο φουκαριάρης ο αριστερός μπακ της Σπάρτα.

ΥΓ2: Ο Σαλπιγγίδης, που δεν μπορεί στα δεξιά και πρέπει να παίζει μέσα στην περιοχή γιατί στο πρώτο μέρος δεν ακούμπησε μπάλα και στο δεύτερο (που πήγε δεξιά) κένταγε; Τον έκαψε κι αυτόν ή τελικά τον έφτιαξε;

ΥΓ3: Γιατί δεν μιλάει κανείς για το «έγκλημα» με το 4-3-3; Επειδή τα τρία παστέλια που πέσανε είναι πολλά; Δεν το είχε δοκιμάσει στην προετοιμασία και απέτυχε παταγωδώς; Πως τόλμησε να το ξαναβάλει σε επίσημο ματς ο αθεόφοβος;

Γ4: Το επόμενο βήμα που θα κάνει ο Σεϊταρίδης θα είναι να πάει από μόνος του στο γραφείο του Νικόλα Πατέρα στο Κολωνάκι και να του πει «συγνώμη λάθος». Αν και πιστεύω πως το λάθος θα διορθωθεί...

ΥΓ5: Ελπίζω για λίγες μέρες να ηρεμήσουμε πραγματικά. Γιατί άλλο να λέμε καμιά μαλακία να περνάει η ώρα και άλλο αυτό το πράγμα που ζήσαμε. Όποιος κατάλαβε, κατάλαβε..

Νικόλας Βασιλαράς
gazzetta.gr