Μάτζικ, Κόμπι, Πίπεν, Ολάζουον και... εσχάτως Ντιρκ Νοβίτσκι! Τα όνειρα είναι δωρεάν και το gazzetta.gr παρουσιάζει ορισμένα από αυτά που έμειναν στην ιστορία αλλά και στη φαντασία των ελληνικών ομάδων...
Η ιστορία των ξένων παικτών στην Ελλάδα πρέπει να υπολογίζεται σε προ Ντομινίκ και μετά Ντομινίκ εποχή. Η άφιξη του Ζόιντ για τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι του 1995 έθεσε μια νέα βάση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε τα δημοσιεύματα που «φέρνουν» στη χώρα μας διάφορους αστέρες του ΝΒΑ. Κάθε φορά που κάποιος σκέφτεται «σιγά μην έρθει στην Ελλάδα ο τάδε…», έρχεται η άμεση απάντηση, «εδώ ήρθε ολόκληρος Ντομινίκ, ο τάδε δεν θα έρθει…». Σχεδόν 13 χρόνια αργότερα, ο Τζος Τσίλντρες έκανε το άλμα από την Ατλάντα στον Πειραιά προκαλώντας πάταγο σε Ευρώπη και Αμερική, αλλάζοντας και πάλι το σκηνικό αναφορικά με τους «Έλληνες» ΝΒΑers. Θυμίζουμε ότι στα μέσα της περσινής σεζόν λίγο έλειψε να ντυθεί στα ερυθρόλευκα και ο Στέφον Μάρμπουρι, ο οποίος όμως τελικά κατέληξε στην Κίνα, «γλιτώνοντας» τους Αγγελόπουλους από ιατρικά έξοδα σε ψυχιατρική κλινική. Δείτε το βίντεο και θα καταλάβετε… (https://www.youtube.com/watch?v=DGp6KFCp9Og&feature=player_embedded) Το ενδιαφέρον για τον Νοβίτσκι πώς προέκυψε ο όμως; Από το πουθενά, όπως και οι περισσότεροι παίκτες της συγκεκριμένης λίστας. Το περασμένο καλοκαίρι, κατά τη διάρκεια του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, στην Πολωνία, σε ανύποπτο χρόνο Ο Γερμανός αστέρας (που φέτος διανύει μια από τις καλύτερες του σεζόν στο ΝΒΑ με 24,7 πόντους, 7,6 ριμπάουντ και 2,7 ασίστ) είχε δηλώσει ότι «ΑΝ επέστρεφε ποτέ στην Ευρώπη, θα ήθελε να παίξει παρέα με τον Διαμαντίδη». Αυτό ήταν! Ο Νοβίτσκι έγινε το νέο μεγάλο απωθημένο των «πράσινων» φιλάθων που ήδη ονειρεύονται την πεντάστερη πράσινη φανέλα με το 14. Τα όνειρα εξάλλου δεν κοστίζουν τίποτα. Ο Νοβίτσκι από την άλλη, την επόμενη σεζόν κοστίζει μόλις… 21.513.524 δολάρια ή 15.933.582 ευρώ, αν προτιμάτε! Λίγα εκατομμύρια λιγότερα απ όσα κοστίζει ολόκληρος ο Παναθηναϊκός δηλαδή. Πώς αντέδρασε ένας «καταπράσινος» λοχαγός του Ελληνικού Στρατού ακούγοντας τα συγκεκριμένα μυθικά νούμερα; «Ο Παύλος και ο Θανάσης τα δίνουν για πλάκα αυτά τα λεφτά». Η υπόθεση μπορεί να μοιάζει αστεία, αλλά επειδή με τους Γιαννακοπουλαίους και τους Αγγελοπουλαίους δεν είναι για να παίζεις, ψάξαμε και βρήκαμε τα μεγαλύτερα ονόματα του ΝΒΑ που ακούστηκαν ποτέ για ελληνικές ομάδες χωρίς όμως ποτέ να κάνουν το πολυπόθητο άλμα. Το χρυσό 13άρι της Α1 Τοποθετήσαμε τους παίκτες βάσει της αξίας του στο μπασκετικο χρηματιστήριο… Μάτζικ Τζόνσον στον Ολυμπιακό Τα λόγια είναι περιττά. Η έλευση του καλύτερου παίκτη όλων των εποχών (σ.σ. ναι για κάποιους από εμάς ο Μάτζικ ήταν καλύτερος του Τζόρνταν…) θα ήταν ικανή να διαλύσει συθέμελα τον –τότε- εθνικό αερολιμένα του Ελληνικού. Ήταν καλοκαίρι του 1992, λίγες εβδομάδες μετά τη θριαμβευτική επάνοδο του Μάτζικ με τη φανέλα της Dream Team, όταν η είδηση «Ο Μάτζικ στον Ολυμπιακό» έγινε πρωτοσέλιδο σε μπασκετική εφημερίδα της εποχής. Τελικά ο άσσος των Λέικερς δεν ήρθε ποτέ στην Ελλάδα, να θυμίσουμε μόνο ότι την εποχή εκείνη ο Μάτζικ ήταν 33 ετών (είναι γεννημένος το 1959) και προσπαθούσε να μάθει να ζει ως φορέας του ιού του HIV. Ο Μάτζικ προτίμησε να μείνει στο Λος Άντζελες, δίπλα στους αγαπημένους του Λέικερς, ενώ ο Γιάννης Ιωαννίδης αποφάσισε να στρέψει λίγο πιο χαμηλά το ενδιαφέρον του, καθώς οι Θεοί του μπάσκετ ήταν πολύ μεγάλοι για τα ελληνικά δεδομένα… «Καλός αυτός με το 32…» Λίγα χρόνια νωρίτερα, ο Ρίτσαρντ Ντουξάιρ, τότε προπονητής του Παναθηναϊκού, έδειχνε στον Παύλο Γιαννακόπουλο, που μόλις είχε εμπλακεί στα κοινά της ομάδας, μια κασέτα από το All Star Game του ΝΒΑ, προκειμένου να μυήσει τον φρέσκο –τότε- πρόεδρο του Παναθηναϊκό στον μαγικό κόσμο του μπάσκετ. Μετά από λίγα λεπτά αγώνα, ο Παυλάρας πιάνει τον Ντουξάιρ από το μανίκι και τον ρωτάει: «Αυτός με τον 32 καλός είναι, δεν μπορούμε να τον πάρουμε;;;». Για να πάρει τη θρυλική απάντηση: «Ναι πρόεδρε, αλλά πρέπει να του δώσεις και τα κλειδιά από τη ΒΙΑΝΕΞ μαζί με το συμβόλαιο!»
Κόμπι Μπράιαντ στον Ολυμπιακό
Το καλοκαίρι του 2008 μπορεί να χαρακτηριστεί ως αυτό του «ποτέ μη λες ποτέ». Ο Ολυμπιακός αποκτά τον Τζος Τσίλντρες με συμβόλαιο 20 εκατομμυρίων ευρώ και ξαφνικά όλα το ΝΒΑ μιλά για τους Aggelopoulos Brothers που δεν σταματούν πουθενά, προκειμένου να ικανοποιήσουν το όραμά τους για τον Ολυμπιακό. Ο Τσίλντρες ήταν ένα όνομα στη μέση του πίνακα αξιών στο ΝΒΑ, αλλά ο Κόμπι ήταν είναι και θα είναι στην κορυφή. Για την ακρίβεια είναι το νούμερο ένα. Τα δημοσιεύματα από την Ιταλία έκαναν λόγο για συμβόλαιο τριών ετών με συνολικές απολαβές 60 εκατομμυρίων ευρώ (+ εφορία, σπίτι, αυτοκίνητο, μπάτλερ, σχολείο για τα παιδιά του) κι ό,τι άλλο έβαζε ο νους σας προκειμένου να πειστεί ο ηγέτης των Λέικερς να γίνει… Έλληνας. Ο ίδιος ο Κόμπι απάντησε, τον Οκτώβριο, σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφων. «Μη με ρωτάτε τέτοια πράγματα! Είναι γελοίο…». Λίγους μήνες νωρίτερα πάντως, όταν πληροφορήθηκε το ποσό που θα πάρει ο Τσίλντρες από τον Ολυμπιακό δεν ήταν τόσο απόλυτος. «Με 50 εκατομμύρια ευρώ, έρχομαι και αύριο!». Το νέο συμβόλαιο που υπέγραψε προχθές με τους Λέικερς θα αποφέρει στον «μόλις» Κόμπι 30 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο, οπότε… ποτέ μη λες ποτέ!
Τσαρλς Μπάρκλεϊ στον Παναθηναϊκό
Το 1998 ο Παναθηναϊκός βάδιζε ολοταχώς για το πρώτο του πρωτάθλημα μετά από 14 χρόνια. Ο Ντίνο Ράτζα έκανε μαγικά στο παρκέ και ο Μπάιρον Σκοτ έδινε την απαραίτητη λάμψη από το ΝΒΑ. Κάπου εκεί ο Παύλος Γιαννακόπουλος αποφάσισε να κάνει την μετεγγραφή του Ντομινίκ να μοιάζει με… συνήθεια που έγινε λατρεία! Το δημοσίευμα των Νέων ήταν σαφέστατο. «Τσαρλς Μπάρκλεϊ». Ο Sir Charles, ένας από τους καλύτερους forward όλων των εποχών και σίγουρα ο πιο δημοσιογραφικός NBAer μετά τον Σακίλ Ο’Νήλ (πώς μας ξέφυγε αυτός αλήθεια
ενδιέφερε τον Παναθηναϊκό για το επερχόμενο καλοκαίρι. Ο Τσαρλς Μπάρκλεϊ στα 35 του έπαιζε στους Χιούστον Ρόκετς, μαζί με τον Ολάζουον και τον Πίπεν και τον Ντρέξλερ, και έκανε την ύστατη προσπάθεια να κατακτήσει έναν τίτλο στο ΝΒΑ. Μπορεί η πρώτη νιότη να είχε περάσει, αλλά ακόμα και στα 35 ο Μπάρκλεϊ ήταν ικανός (15,2 πόντοι με 11,7 ριμπάουντ) να αλλάξει τις ισορροπίες στην Ευρώπη. Στην ανάπαυλα ενός αγώνα, ο Γιαννακόπουλος ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους αν διαψεύδει το ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για τον 11 φορές All Star και απάντησε. «Διαψεύδω μόνο τα ψέματα». Τελικά, ο Μπάρκλεϊ έπαιξε άλλα δύο χρόνια στο ΝΒΑ πριν αποσυρθεί και το colpo grosso έμεινε στη μέση.
Σκότι Πίπεν στον Ολυμπιακό
Οι εκρήξεις συνεχίζονται! Απογοητευμένος ο Σωκράτης Κόκκαλης και Γιάννης Ιωαννίδης που δεν κατάφεραν να αποκτήσουν τον Μάτζικ Τζόνσον, αποφασίζουν να ρίξουν τα δίχτυα τους σε έναν άλλο ταλαντούχο τυπάκο της εποχής. Το όνομα αυτού, Σκότι Πίπεν (19,5 πόντοι, 8,8 ριμπάουντ, 6,7 ασίστ και 2 ασίστ ανά αγώνα στη σεζόν 1991-92). Έχει μείνει στα ιστορία η δήλωση παράγοντα του Ολυμπιακού, όταν πληροφορείται ότι ο Μάτζικ Τζόνσον δεν προτίθεται να έρθει στην Ελλάδα. «Αν δεν μπορούμε να πάρουμε τον Μάτζικ, ας φέρουμε τουλάχιστον τον Πίπεν». Αυτά ειπώθηκαν το καλοκαίρι του 1992, και έκτοτε ο Πίπεν κατέκτησε άλλα τέσσερα πρωταθλήματα στους Μπουλς παρέα με τον Τζόρνταν και τον Φιλ Τζάκσον και δυστυχώς προτιμούσε τη χώρα μας μόνο για διακοπές…
Τζέιμς Ουόρθι στον ΠΑΟΚ
Είναι ο μοναδικός από τη λίστα που δεν αφορά τους δύο αιώνιους. Το alter ego του Μάτζικ Τζόνσον στους Λέικερς απασχόλησε τον Δικέφαλο στα μέσα της σεζόν 1994-1995. Ο Ουόρθι είχε αποσυρθεί από την ενεργό δράση το καλοκαίρι του 1994 , στα 33 του (17,6 πόντοι, 5,1 ριμπάουντ, 3 ασίστ και ένα κλέψιμο σε 12 σεζόν με τους Λέικερς), μετά από μια γεμάτη καριέρα με τρία πρωταθλήματα και έναν τίτλο MVP των τελικών του 1988. Ο ΠΑΟΚ είχε ξεκινήσει τη σεζόν με τον Λεμόν Λάμπλεϊ, αλλά γρήγορα συνειδητοποίησε ότι ο άλλοτε άσσος της Στεφανέλ δεν ήταν ο παίκτης που θα έκανε τη διαφορά για τον Δικέφαλο. Τα «φώτα» έπεσαν στον «Big Games James» και μάλιστα ο ΠΑΟΚ έκανε σοβαρή προσπάθεια για να τον επαναφέρει από την «αποστρατεία», όμως το Νο 1. ντραφτ πικ του 1982 δεν είχε διάθεση για μετακόμιση στην Ευρώπη. Τελικά ο ΠΑΟΚ βολεύτηκε με τον επίσης NBAer Τζερόντ Μουστάφ, που τον αντικατέστησε με τον πρωταθλητή με τους Ρόκετς Ματ Μπούλαρντ.
Κρις Ουέμπερ στον Ολυμπιακό
Σε αντίθεση με τις περισσότερες περιπτώσεις, δεν ήταν οι Έλληνες δημοσιογράφοι αυτοί που έγραψαν για το προξενιό του Ουέμπερ με τον Ολυμπιακό (που το καλοκαίρι του 2007 έψαχνε τρόπο να κάνει ρελάνς για την απώλεια του Σάρας), αλλά οι Αμερικανοί και συγκεκριμένα το κορυφαίο αθλητικό site του πλανήτη, το ESPN. Η είδηση έσκασε σαν βόμβα πέρσι τον Οκτώβριο. Ο Ολυμπιακός έκανε μια μυθική πρόταση στον 35χρονο άσσο (20,7 πόντοι, 9,8 ριμπάουντ και 4,2 ασίστ σε 15 σεζόν στο ΝΒΑ) και όλα έδειχναν ότι οι δύο πλευρές συζητούσαν σοβαρά το ενδεχόμενο της συνεργασίας τους. Οι «ερυθρόλευκοι» πρότειναν διετές συμβόλαιο ύψους 12 εκατομμυρίων δολαρίων στον C-WEB, όμως η προοπτική της μετεγκατάστασης στην Ελλάδα δεν ήταν αρκετά δελεαστική για τον Ουέμπερ. Μετά από σκέψη λίγων ημερών, ο Αμερικανός αστέρας απάντησε αρνητικά στην πρόταση του Ολυμπιακού. «Δεν πάω στην Ελλάδα. Χωρίς να θέλω να προσβάλω τον Ολυμπιακό, δεν μπορώ να το κάνω αυτό. Είμαι άνθρωπος του ΝΒΑ. Δεν θέλω απλώς να κυνηγάω το χρήμα. Θέλω να σέβομαι το παιχνίδι. Για να είμαι ειλικρινής, είναι ανόητο να απορρίπτεις μια τέτοια τρελή πρόταση, όπως θα την αποκαλούσε ο πατέρας μου, αλλά δεν μπορώ να το κάνω μόνο για τα χρήματα. Αν είναι να συνεχίσω να αγωνίζομαι, θα το κάνω για τους Πίστονς, εκτός αν συμβεί κάτι άλλο τρελό». Τελικά, τίποτα τρελό δε συνέβη, κι έτσι ο Κρις επέστρεψε στους Ούριορς για εννιά μόλις αγώνες πριν αποχωρήσει από την ενεργό δράση χωρίς να κερδίσει το πολυπόθητο δαχτυλίδι του Πρωταθλητή.
Βλάντε Ντίβατς στον Ολυμπιακό
Το 1992, ο Ολυμπιακός το είχε βάλει σκοπό να πλαισιώσει τον Πάσπαλιε με παίκτη ανάλογου ή και μεγαλύτερου βεληνεκούς και το όνομα του Βλάντε Ντίβατς έπεσε σαν βόμβα στην μετεγγραφική ατζέντα του Ξανθού. Το 1992, ο Ντίβατς ήταν μόλις 24 ετών και είχε συμπληρώσει τρεις σεζόν στους Λέικερς. Σε αντίθεση με τους Αμερικανούς αστέρες, ο Βλάντε θεωρήθηκε και ήταν πιο απτή περίπτωση, όμως ο ίδιος δεν συζήτησε ποτέ ουσιαστικά την περίπτωσή αποχώρησής τους από το Λος Άντζελες. Με 11,9 πόντους, 6,3 ριμπάουντ, 2 ασίστ και 1,5 κλέψιμο ανά αγώνα, ο Ντίβατς έβλεπε μπροστά του μια σπουδαία καριέρα στο ΝΒΑ, αντιμετωπίζοντας την επιστροφή στην Ευρώπη ως πισωγύρισμα. Η συνέχεια μάλλον δικαίωσε τον Big Vlade που προτιμούσε συχνά πυκνά τη χώρα μας για τις καλοκαιρινές του εξορμήσεις (για τις οποίες μπορεί να γίνει ειδικό αφιέρωμα κάποια στιγμή), αλλά παρέμεινε άλλες 13 σεζόν στο ΝΒΑ και αναδείχθηκε σε έναν από τους σπουδαιότερους σέντερ του πρωταθλήματος.
Τόνι Κούκοτς στον Παναθηναϊκό
Ο Τόνι Κούκος είναι αναμφισβήτητα ένας από τους κορυφαίους Ευρωπαίους μπασκετμπολίστες όλων των εποχών. Με τρία δαχτυλίδια του Πρωταθλητή στην κατοχή του, ο Κούκος είναι ο μοναδικός Ευρωπαίος με τόσους τίτλους, όλους με τη φανέλα των Μπουλς. Ο Παναθηναϊκός που κολλάει τώρα; Κατά την προσφιλή του συνήθεια, το Τριφύλλι ενδιαφέρεται για κάθε μεγάλο Ευρωπαίο που κυκλοφορεί στα παρκέ και ο Τόνι δεν μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Στα μέσα της σεζόν 1999-00, ο Κούκοτς αποφασίζει να φύγει από τους παρηκμασμένους στην μετά Τζόρνταν εποχή Μπουλς και να κατευθυνθεί στους Σίξερς, ενώ οι «πράσινοι» έχουν ακόμα νωπές τις δάφνες από την κατάκτηση του πρωταθλήματος και του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, στην πρώτη σεζόν του Ομπράντοβιτς στην ομάδα.
Τη χρονιά εκείνη ο «Ροζ Πάνθηρας» σημείωνε 18 πόντους με 5,4 ριμπάουντ και 5,2 ασίστ ανά αγώνα και ήταν σε εκπληκτική φόρμα. Ε δεν ήθελε και πολλή σκέψη το πράγμα. Ο Κούκοτς φέρεται να δέχτηκε επίσημη «πράσινη» πρόταση την οποία αντιμετώπισε κάπως έτσι. «Ακούω προσεκτικά όλες τις ιστορίες που λέγονται για μένα και τον Παναθηναϊκό. Θέλω να συνεχίσω την καριέρα μου στο ΝΒΑ. Αλλά θέλω να μείνω με τα χρήματα που μου αξίζουν. Μόνο αν δεν βρω την κατάλληλη πρόταση (ζητούσε περισσότερα από τρία εκατομμύρια δολάρια το χρόνο) θα γυρίσω στην Ευρώπη, έπειτα από 7 χρόνια στο ΝΒΑ». Όσο για τον Ζοτς, ο Κούκοτς αρκέστηκε να δηλώσει ότι δεν ξέρει τις συνήθειες του ως προπονητή. Τελικά, ο «Σερβιτόρος», που τότε ήταν 32 ετών, έμεινε άλλες έξι σεζόν στο ΝΒΑ, με τον τίτλο του καλύτερου 6ου παίκτη των 90s’ να τον συνοδεύει ως τα μπασκετικά του γεράματα.
Πέτζα Στογιάκοβιτς στον Παναθηναϊκό
Κανονικά ο Πέτζα δεν συγκαταλέγεται στην ίδια συνομοταξία, καθώς με τα χρόνια έγινε «δικός μας». Σε κάθε περίπτωση, το όνομά του απασχολούσε και απασχολεί συχνά πυκνά τον Παναθηναϊκό (και περιέργως, όχι τον Ολυμπιακό…) καθώς μια ενδεχόμενη επιστροφή του Στογιάκοβιτς στην Ελλάδα θα προκαλούσε δικαιολογημένα τον πανικό. Σε πηγαδάκια στο ΟΑΚΑ, τόσο ο Παύλος όσο και ο Θανάσης Γιαννακάπουλος έχουν πολλές φορές εκφράσει την επιθυμία να ντύσουν τον Πέτζα στα πράσινα, όμως για την ώρα ο πρώην παίκτης του ΠΑΟΚ αρνείται σθεναρά να ενδώσει στο φλερτ τους. Τελευταία φορά που «έπαιξε» το συγκεκριμένο σενάριο ήταν το καλοκαίρι του 2008, με τον Πέτζα όμως να διαψεύδει τα περί της επιστροφής του στην Ελλάδα, δηλώνοντας πίστη στους Χόρνετς που έχουν βλέψεις για τους τελικούς του ΝΒΑ. «Αυτή τη στιγμή έχω συμβόλαιο για τα επόμενα τρία χρόνια. Πάντως, ως παίκτης, θα προτιμούσα να συνεχίσω την καριέρα μου στο ΝΒΑ σε αυτή την ηλικία που είμαι τώρα, δεν έχω στο μυαλό μου να επιστρέψω στην Ευρώπη για να παίξω μπάσκετ». Λογικά, το φετινό καλοκαίρι θα «κρύβει» ένα ακόμα επεισόδιο στην υπόθεση Στογιάκοβιτς, καθώς δεν υπάρχει μετεγγραφικό παζάρι τα τελευταία χρόνια, χωρίς την εμπλοκή του Πέτζα. Οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού ελπίζουν ότι συγκεκριμένο πόθος δεν παραμείνει διακαής για τους Γιαννακοπουλάιους, που αργά ή γρήγορα θα κάνουν το μπαμ. Ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος τι λέει για όλα αυτά;
Στεφόν Μάρμπουρι στον Ολυμπιακό
Ο Τσίλντρες στα μέσα της περσινής σεζόν είχε τραυματιστεί, ενώ οι εμφανίσεις του ήταν κατώτερες των προσδοκιών, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να αναζητά τον… επόμενο ηγέτη του. Ο Στεφόν Μάρμπουρι παρουσιαζόταν, από Αμερικανούς και Έλληνες δημοσιογράφους, ως ο μεγάλος στόχος του Ολυμπιακού για τη θέση του Τζος Τσίλντρες, σε μια μετεγγρεφική κίνηση που μπορεί να έμοιαζε αδύνατη, αλλά ποιος μπορεί να είναι απόλυτος με τη φόρα που έχουν πάρει οι Αγγελοπουλαίοι. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο «Στάρμπουρι», που πέρσι λάμβανε από τους Νικς το δεύτερο μεγαλύτερο συμβόλαιο στο ΝΒΑ (21.937.500), είχε να αγωνιστεί σε επίσημο αγώνα από τον Ιανουάριο του 2008 και αναζητούσε εναγωνίως τον επόμενο σταθμό της καριέρας του. Στα 32 του και μέσους όρους που «ζαλίζουν» (19,7 πόντοι, 7,8 ασίστ και 3 ριμπάουντ σε 12 σεζόν στο ΝΒΑ) είχε εκφράσει την επιθυμία να αγωνιστεί στους Σέλτικς με τον παλιόφιλό του από την εποχή της Μινεσότα, Κέβιν Γκαρνέτ, κάτι που κατόρθωσε –χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία (3,8 πόντοι, 3,3 ασίστ σε 18 λεπτά ανά αγώνα)- τον περσινό Φεβρουάριο. Ο Ολυμπιακός έχασε τον Μάρμπουρι, αλλά –επιμένουμε- γλύτωσε την ομαδική ψυχοθεραπεία. Σήμερα αγωνίζεται στους Δράκους της Σαγκάη όπου μάλιστα ψηφήστικε «MVP» του κινεζικού All Star Game.
Ρον Αρτέστ στον Παναθηναϊκό
Ένα δημοσίευμα του Eurobasket.com, το καλοκαίρι του 2008, αρκούσε για να φουντώσει μία από τις πιο… παράλογες φιλολογίες των τελευταίων ετών. «Ο Παναθηναϊκός κινείται για την απόκτηση ενός σούπερ σταρ από το ΝΒΑ που το όνομα του θα ξεπερνάει αυτό του Ντομινίκ Ουίλκινς. Μιλάμε για έναν βετεράνο του πρωταθλήματος με περισσότερους από 15 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα…». Ποιος να ‘ναι; Ποιος να ‘ναι; Ο Ρον Αρτέστ (16 πόντοι, 5,1 ριμπάουντ, 3,1 ασίστ και 2,1 ασίστ σε οκτώ σεζόν στο ΝΒΑ) ήταν μια λογική επιλογή, αλλά από την άλλη, γιατί όχι ο Βινς Κάρτερ, ο Άλεν Άιβερσον ή ο Κέβιν Γκαρνέτ ακόμα καλύτερα. Τελικά ο manager της ομάδας, Μάνος Παπαδόπουλος, έβαλε μια και καλή τα πράγματα στη θέση τους, και βοήθησε τους «πράσινους» ρεπόρτερ να συνεχίσουν αμέριμνοι τα μπάνια τους… «Δεν ασχολούμαστε με μυθεύματα. Ο Παναθηναϊκός έχει τους καλύτερους και ακριβότερους παίκτες στην Ευρώπη και δεν περιμένει Μεσσίες. Όλα αυτά είναι παραμύθια που αποπροσανατολίζουν. Η ομάδα κινείται βάσει σχεδίου το οποίο έχει μπει από το τεχνικό επιτελείο και τη διοίκηση από την επόμενη της λήξης του πρωταθλήματος». Αν κρίνουμε από το triple crown του 2009, δεν πήγε κι άσχημα ο «πράσινος» σχεδιασμός.
Τομ Γκουλιότα στον Ολυμπιακό
Η αγωνία για έναν παικταρά στα κόκκινα συνεχιζόταν παρά τις αποτυχίες το καλοκαίρι του 1992. Ο Μάτζικ, ο Πίπεν και ο Ντίβας το «έπαιζαν δύσκολοι», αλλά το Νο. 6 του ντραφτ του 1992, Τομ Γκουλιότα αποφασίζει να κάνει το υπερατλαντικό ταξίδι. Με ύψος 2,8 και πλαστικές κινήσεις που άφησαν εποχή στο Νορθ Καρολάινα Στέιτ, ο Γκουλιότα ήταν και έμοιαζε πολύ καλός για να είναι αληθινός. Φτάνει στην Ελλάδα, όπου γίνεται δεκτός με τιμές αρχηγού κράτους από τον Σωκράτη Κόκκαλη. Μέχρι και κρουαζιέρα στον Αργοσαρωνικό τον πήγαν, αλλά μετά από λίγες μέρες ο Γκουγκς επέστρεψε στην Αμερική χωρίς να έχει βάλει την πολυπόθητη υπογραφή στο «χρυσό» συμβόλαιο που το προσέφερε ο Ολυμπιακός. Φεύγοντας μάλιστα, υποσχέθηκε ότι θα στείλει το συμβόλαιό του μέσα στις επόμενες μέρες. Μάταια ξεροστάλιαζε πάνω από το φαξ ο Γιώργος Σαλονίκης. Μετά την κρουαζιέρα στο Αιγαίο, οι Μπούλετς που είχαν τα δικαιώματά του από το ντραφτ, πείσθηκαν και του έδωσαν το συμβόλαιο που ζητούσε και ο Ολυμπιακός βολεύτηκε με τον κολλητό του Μάικλ Τζόρνταν, Ροντ Χίγκινς. Λίγους μήνες αργότερα, ο Γιάννης Ιωαννίδης επέλεξε τον Ούόλτερ Μπέρι στη θέση του «φιλότιμου» Χίγκινς και οι «ερυθρόλευκοι» έπιασαν με τον Τρουθ τον πρώτο αριθμό του λαχείου.
Μπόνους: Σύμφωνα με τον μύθο της εποχής, ο Κίτσος Διαμαντόπουλος, ο μπαμπάς του Γιώργου, παρακολουθούσε κασέτες με παίκτες παρέα με γνωστό ατζέντη. Στο παρκέ έπαιζαν οι Χιούστον Κούγκαρς, η περιβόητη «Phi slama jama» που έκανε θραύση στο NCAA από το 1982 ως το 1984. Το «λαβράκι» που του πρότεινε ο ατζέντης δεν ικανοποίησε τον Κίτσο, που κάποια στιγμή, ρώτησε γεμάτος απορία. «Ξέχνα τον παίκτη σου! Δεν μου αρέσει. Αυτόν με το 35 μήπως μπορούμε να τον φέρουμε; Πολύ καλός φαίνεται!». Το όνομα αυτού, Χακίμ Ολάζουον. Και κάγκελο ο ατζέντης!
Υγ: Στο συγκεκριμένο αφιέρωμα δεν συμπεριλαμβάνονται οι παίκτες που εν τέλει πήραν το αεροπλάνο από το ΝΒΑ για την Ελλάδα, ενώ απουσιάζει και ο μεγάλος Ντράζεν Πέτροβιτς, που μπορεί να μη φόρεσε ποτέ τη φανέλα του Παναθηναϊκού, όμως είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Παύλο Γιαννακόπουλο το καλοκαίρι του 1993, πριν τον «προλάβει» ο Μολόχ της ασφάλτου στους γερμανικούς αυτοκινητοδρόμους.
Από gazzeta.gr του Βασίλη Παπανδρέου
Τετ 17 Αυγ 2016, 15:22 από YIANNIS090807
