«Θα... δαγκώνω και θα τραγουδώ»!

Από Νίκος Αθανασίου | Τρίτη, 11 Μαίου 2010 09:28


Λατρεύει τις ταινίες καράτε με τον Μπρους Λι! Θέλει να δαγκώνει τους αντιπάλους! Κάνει ανοιχτή πρόταση στον Βέρτη! Η αποκλειστική συνέντευξη του απολαυστικού Σιμάο στο gazzetta.gr βγάζει σπαρταριστές ατάκες!

Ο Παναθηναϊκός, ο Νιόπλιας, ο Τεν Κάτε και ο Κεϊρόζ ήταν το ασφαλές ποδοσφαιρικό μαξιλαράκι πάνω στο οποίο θα πατούσε η συνέντευξη του Μοζαμβικανού χαφ του τριφυλλιού. Όταν όμως, έχεις την ευκαιρία να μιλήσεις με έναν τύπο έξω καρδιά σαν τον Σιμάο Μάτε Τζούνιορ, η κουβέντα δεν μπορεί να περιοριστεί εκεί. Η συνέντευξη του Σιμάο ξεκίνησε με την αφήγηση της προσωπικής του ιστορίας και το πώς βρέθηκε στην Ελλάδα, συνεχίστηκε με πολύ Παναθηναϊκό και κατέληξε με Τσάκι Τσαν, Μονομάχο και κρουαζιέρες. Ένας Σιμάο ασυγκράτητος όπως στα γήπεδα... αλλά και στα μπουζούκια. Απολαύστε τον!

«Ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου»

Πως ήταν η ζωή σου στην Μοζαμβίκη;

Είχα μια κανονική ζωή. Πάντα η οικογένεια μου με στήριζε, σε κάθε μου βήμα. Έχω μια εξαιρετική οικογένεια. Το ποδόσφαιρο στην χώρα μου είναι κάτι το διαφορετικό. Μπορεί να σου εξασφαλίσει μια καλή ζωή. Είναι κάτι σαν διέξοδος. Εγώ πήρα από μικρός αυτή την απόφαση. Οι γονείς μου με υποστήριζαν. Μου είπαν "κάνε αυτό που σου αρέσει" και εγώ ένιωθα ακόμη καλύτερα με αυτή την βοήθεια. Ξέρεις, θα μπορούσε κάτι να μην πήγαινε καλά και να έπρεπε να συνεχίσω με κάτι άλλο.

Αν δεν γινόσουν ποδοσφαιριστής;

Επειδή ποτέ δεν ξέρεις αν θα πετύχεις όταν ξεκινάς, εγώ διάβαζα και σπούδαζα οικονομικά. Βέβαια μετά και τον ερχομό μου στην Ελλάδα οι σπουδές έμειναν πίσω αλλά θα ήθελα πολύ μια μέρα να καταφέρω να έχω στα χέρια μου αυτό το δίπλωμα.

-Το καλοκαίρι του 2007 έρχεται ο Κεϊρόζ και μεσολαβεί για τον Παναθηναϊκό. Πάντως, δεν πρέπει να ήταν και το πιο εύκολο πράγμα να βρεθείς από την Μοζαμβίκη σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κλάμπ...

Εγώ έπαιζα στην Εθνική. Ο Κάρλος Κεϊρόζ που είναι σαν πατέρας μου και σχεδόν Μοζαμβικανός, καθώς έμενε εκεί και παρακουλουθούσε τα παιχνίδια, με είχε ξεχωρίσει μαζί με άλλους συμπαίκτες μου. Τότε μίλησε με τον άνθρωπο που με βοηθούσε και του είπε για την δοκιμή στον Παναθηναϊκό. Ήταν το πρώτο βήμα. Για εμένα ήταν ένα μεγάλο όνειρο η Ευρώπη. Ξέρεις, είναι πολύ δύσκολο από την χώρα μου να πας αμέσως στην Ευρώπη. Συνήθως το πρώτο βήμα είναι στην Αίγυπτο ή στον Νότιο Αφρική που θεωρούνται πολύ καλά πρωταθλήματα. Εκεί μπορείς να κάνεις λεφτά, να εξασφαλίσεις μια καλύτερη ζωή. Να αλλάξεις επίπεδο. Είχα την ευκαιρία μου και έπρεπε να τα δώσω όλα γιατί αλλιώς θα επέστρεφα πίσω. Και θα ήταν δύσκολα.

-Σίγουρα η προσαρμογή θα ήταν δύσκολη...

Όταν έρχεσαι από διαφορετική χώρα, πόσο μάλλον από την Μοζαμβίκη, θέλει πολύ κόπο για να προσαρμοστείς. Είναι διαφορετική κουλτούρα, διαφορετικός τρόπος ζωής και αντίληψης των πραγμάτων, διαφορετικός τρόπος δουλειάς στο ποδόσφαιρο. Πολλοί παίκτες από την Αφρική δεν έχουν καν τα βασικά για να παίξουν. Δεν δουλεύονται οι παίκτες. Αν γεννηθείς με το ταλέντο, τότε παίζεις. Στην Ευρώπη έρχεσαι και μαθαίνεις άλλα πράγματα. Δουλεύεις, μαθαίνεις τον τρόπο που παίζει η ομάδα, τον τρόπο που δουλεύει το επιτελείο.

-Τι σημαίνει για εσένα ο Παναθηναϊκός;

Εδώ έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους, μεγάλωσα, έγινα καλύτερος, πήρα εμπειρίες και ζω καταπληκτικές στιγμές. Ο Παναθηναϊκός είναι η ζωή μου. Είναι το σπίτι μου.

-Υπάρχουν πληροφορίες για σκέψεις επέκτασης του συμβολαίου σου. Το θες;

Μακάρι να βγουν αληθινές οι πληροφορίες. Θα ευχαριστώ τον Θεό αν γίνει αυτό. Θα φανεί ότι εκτιμούν την δουλειά που κάνω και στο γήπεδο και στις προπονήσεις.


«Δουλειά μου να... δαγκώνω»


-Αν ρωτήσεις την άποψη του κόσμου για εσένα, οι περισσότεροι θα πουν ότι "ο Σιμάο δαγκώνει" και «τρέχει, τρέχει, τρέχει». Πως θα περιέγραφες εσύ τον εαυτό σου;

Δαγκώνω;(γελάει). Πρώτα από όλα όλοι οι παίκτες στον κόσμο έχουν το δικό τους στυλ. Μια ομάδα την αποτελούν έντεκα παίκτες και ο καθένας έχει τον ρόλο του. Εγώ έμαθα αρκετά πράγματα εδώ. Πως να παίζω, σε ποια θέση να είμαι. Με βοήθησαν όλοι οι προπονητές που είχα, οι συμπαίκτες μου, οι άνθρωποι που με στηρίζουν έξω από το γήπεδο. Πάντα μου έλεγαν "Σιμάο αυτό μπορείς να το κάνεις καλύτερα".
Αν περιέγραφα τον εαυτό μου θα έλεγα ότι ο Σιμάο είναι ένας παίκτης που πάντα προσπαθεί να βελτιωθεί. Να μάθει κάτι νέο, να ακούει στην προπόνηση. Το ότι... δαγκώνω μέσα στο γήπεδο και ότι κάνω πολλά χιλιόμετρα είναι ο τρόπος μου. Έχουμε παιδιά στην ομάδα που παίζουν περισσότερο με ταλέντο, με φινέτσα. Εγώ δουλεύω και... δαγκώνω! Με αυτόν τον τρόπο βοηθάω την ομάδα μου και αυτό είναι κάτι που με κάνει χαρούμενο.

-Κατά καιρούς το όνομα σου έχει ακουστεί για μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους. Όπως η Γιουβέντους. Είναι κάτι που το σκέφτεσαι; Το επόμενο βήμα;

Βρίσκομαι σε μεγάλη ομάδα, τον Παναθηναϊκό και είμαι χαρούμενος εδώ. Για εμένα υπάρχουν κάποιες ομάδες, στις οποίες όλοι θα ήθελαν να παίξουν. Η Ρεάλ και η Μπαρτσελόνα από την Ισπανία, η Μίλαν, η Ίντερ και η Γιουβέντους από την Ιταλία, η Μπάγερν Μονάχου και φυσικά οι Τσέλσι, Μάντσεστερ, Άρσεναλ και Λίβερπουλ. Το να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο σημαίνει ότι έχεις δουλέψει σκληρά. Αν μπορέσω κάποια μέρα να παίξω σε μια από αυτές τις ομάδες θα ήταν ό,τι καλύτερο. Πάντα θες να καταφέρεις κάτι παραπάνω.


«Θα κάνω καλό ντουέτο με τον Βέρτη»!


-Μήπως το επόμενο σου βήμα να ήταν σε κάποια πίστα ως τραγουδιστής; Εκείνο το βράδυ στον Βέρτη έδωσες ρεσιτάλ...

Εδώ στην Ελλάδα ήταν η τρίτη μου χρονιά. Δεν είχα κατακτήσει τίποτα. Ήμουν χαρούμενος γιατί έπαιζα αλλά δεν είχα τίτλο. Φέτος πήρα πρωτάθλημα και κύπελλο και η χαρά μου ήταν απίστευτη. Έγινα ο πρώτος Μοζαμβικανός που πήρα πρωτάθλημα στην Ευρώπη. Αυτό που έγινε στην Βέρτη έγινε μια φορά. Ήμασταν όλοι μαζί. Παίκτες, φίλοι, οπαδοί της ομάδας. Είχε και σαμπάνια και... καταλαβαίνεις. Εγώ πάντα προσπαθώ να εκφράσω την χαρά μου με τον καλύτερο τρόπο και αυτό έκανα στον Βέρτη.

-Με τα πλήκτρα τι έγινε; Μάλλον ήταν καλύτερα με το μικρόφωνο...

Στην αρχή προσπάθησα να παίξω πλήκτρα αλλά έχω λίγα μαθήματα και είπα να πάρω το μικρόφωνο. Του χρόνου θα είμαι έτοιμος. Πάντως, θέλω να πω στον Νίκο Βέρτη ότι τραγουδάει πολύ ωραία και πως εμείς οι δύο θα μπορούσαμε να κάνουμε καλό ντουέτο!(γελάει). Ελπίζω κάθε χρόνο να πηγαίνουμε στα μπουζούκια μαζί με τις κούπες. Το φετινό νταμπλ να ήταν η αρχή για πολλά ακόμη. Και εγώ κάθε χρόνο να λέω περισσότερα τραγούδια στην πίστα!


«Σαν... πολεμιστές»

-Τι είναι αυτό που είχε φέτος ο Παναθηναϊκός και κατάφερε να επιστρέψει στους τίτλους;

Είχαμε μία πολύ καλή ομάδα και το καλοκαίρι ήρθαν παιδιά που έβαλαν ακόμη περισσότερη ποιότητα. Νομίζω, όμως, ότι πάνω από όλα έπαιξε ρόλο ότι η ομάδα είχε πίστη. Από την πρώτη μέρα της χρονιάς ήμασταν πολεμιστές! Λέγαμε θα "μπούμε μέσα και δεν χάνουμε από κανέναν". Είχαμε πνεύμα νικητή. Από την πρώτη μέρα. Δουλεύαμε σκληρά για να γίνουμε πρωταθλητές. Ο πρώτος στόχος ήταν το πρωτάθλημα και ο δεύτερος το κύπελλο. Ξεκινήσαμε με νίκες και σε κάθε ματς θέλαμε το «τρίποντο».

-Μετά από χρόνια ο Παναθηναϊκός σε όλα του τα παιχνίδια είχε μια διαιτησία «50-50». Πόσο σημαντικό ήταν αυτό;

Εγώ έχω κάτι στο μυαλό. Οι διαιτητές είναι άνθρωποι. Κάνουν λάθη. Δεν μου αρέσει να τους κατηγορώ. Όταν κάτι δεν πάει σωστά πρώτα κατηγορώ εμένα. Λέω "πρέπει να δουλέψουμε". Δεν πρέπει να τους σκεφτόμαστε. Πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας πως θα αντιδράμε μέσα στο γήπεδο. Δεν μπορείς να κάνεις κάτι άλλο.

-Το διπλό στην Τρίπολη με το γκολ του Βύντρα ήταν το πιο καθοριστικό ματς της σεζόν; Εκεί που είπες ότι... τέλος, το πρωτάθλημα είναι δικό μας;

Έγιναν πολλά πράγματα μέσα στην χρονιά. Ήταν κάποια ματς που θα μπορούσαμε να είχαμε χάσει, όμως, με την αντίδραση που είχαμε πάντα παίρναμε κάτι. Όπως στην Καβάλα με το γκολ του Τζιμπρίλ. Είχαμε αποφασιστικότητα. Ο αγώνας στην Τρίπολη ήταν σημαντικός αλλά όχι ο πιο σημαντικός. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο ματς. Αν θέλεις να γίνεις πρωταθλητής πρέπει να νικήσεις σε όσα περισσότερα ματς γίνεται. Παιχνίδι με το παιχνίδι να είσαι συγκεντρωμένος και έτοιμος να πάρεις αυτό που θες.
Εκεί που είπα ότι "ουφ τελειώσαμε" ήταν μετά το παιχνίδι με τον Ηρακλή. Όταν και μαθηματικά είχαν κριθεί τα πάντα. Είχαμε τεράστια πίεση αλλά τα καταφέραμε.

-Πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι ο κόσμος λειτούργησε φέτος σαν... δωδέκατος παίκτης;

Ήταν πάντα στο πλευρό μας. Έρχονταν παντού. Πήγαινες εκτός έβλεπες πράσινη κερκίδα, το ΟΑΚΑ σχεδόν πάντα είχε αρκετό κόσμο. Μας βοήθησαν. Ήταν καταπληκτικοί και τους ευχαριστούμε πάρα πολύ μέσα από την καρδιά μας.


«Τέτοια... δώρα κάθε χρόνο»


-Στον Ολυμπιακό λένε ότι σας έκαναν δώρο το πρωτάθλημα. Τι απαντάς σε αυτό;

Ο Ολυμπιακός είναι καλή ομάδα αλλά δεν νομίζω ότι το πρωτάθλημα είναι ένας διαγωνισμός ανάμεσα σε εμάς και αυτούς. Αν νομίζουν ότι μας έκαναν δώρο, εγώ τι να πω. Τους ευχαριστώ πολύ και εύχομαι κάθε χρόνο να μας κάνουν τέτοια δώρα. Εγώ θα τους ευχαριστώ για μια ζωή. Πάντως, εμείς δεν παίρνουμε το πρωτάθλημα για να κάνουμε αυτούς να θυμώσουν. Το παίρνουμε για να δώσουμε χαρά στον κόσμο μας. Όπως και να το κάνουμε ήμασταν πολύ καλύτεροι και δίκαια πήραμε το νταμπλ.

-Στην Ευρώπη τι έγινε; Μετά την επική πρόκριση επί της Ρόμα ήρθε ο αποκλεισμός από την Σταντάρ...

Τα ματς με την Σταντάρ ήρθαν σε μία δύσκολη στιγμή για εμάς. Είχαμε κάτι να πετύχουμε στο πρωτάθλημα και όλα ήταν πολύ κρίσιμα. Φυσικά θέλαμε να συνεχίσουμε και στο Europa League αλλά μερικές φορές δεν έρχονται όλα όπως τα θες. Είχαμε το μυαλό μας στο ελληνικό πρωτάθλημα και αυτό μας στοίχισε.Πάντως, στο τέλος της χρονιάς είχαμε παρέα δύο κούπες και αυτό είναι που μετράει.

-Χάθηκε όμως μια μεγάλη ευκαιρία να πάει η ομάδα μακριά; Η Φούλαμ έφτασε μέχρι τον τελικό...

Για να φτάσει η Φούλαμ μέχρι εκεί σημαίνει ότι δούλεψε σκληρά. Νομίζω και εμείς θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε αλλά πάντα βάζεις προτεραιότητες.


«Ο Νιόπλιας είναι δάσκαλος»


-Τι διαφορετικό έφερε ο Νιόπλιας στην ομάδα;

Είναι καλό άτομο. Μιλάει με όλους. Είναι πάντα εκεί για να δείξει τον σωστό τρόπο δουλειάς. Ανεξάρτητα από το αν χάνουμε ή αν νικάμε ποτέ δεν κατηγορεί κανέναν. Θέλει να διδάσκει. Να δείχνει το σωστό.
Μόλις κάνεις κάτι λάθος, αμέσως σε φωνάζει για να σου εξηγήσει το σωστό. Σε προτρέπει να δουλέψεις ακόμη περισσότερο και σου δείχνει την πίστη του. Σε εμάς τα νέα παιδιά της ομάδας έδειξε εμπιστοσύνη και αυτό είναι σημαντικό. Έδωσε νομίζω μια αίσθηση ελευθερίας αλλά με μέτρο. Ξεχώριζες πότε ήταν ώρα για δουλειά και πότε ώρα για πλάκα και χαλάρωση.

-Άρα θα πρέπει να παραμείνει;

Σίγουρα. Ποιος δεν θα το ήθελε να έχει έναν νικητή στον πάγκο; Πήρε το πρωτάθλημα και το κύπελλο και νομίζω ότι πρέπει να μείνει. Είναι σπουδαίος τεχνικός. Γενικά νομίζω ότι όταν έχεις νικητές στην ομάδα, δηλαδή πρόεδρο, διευθυντή ποδοσφαίρου, προπονητή τότε είναι επιτυχημένοι.

-Και ο Τεν Κάτε; Λένε ότι δεν δούλευε στην τακτική. Ισχύει;

Καλός προπονητής. Ήρθε στην ομάδα και μου έδειξε εμπιστοσύνη. Μου είπε "θα γίνεις άντρας στο γήπεδο". Για την τακτική, τη δεύτερη χρονιά δεν κάναμε συχνά αλλά αυτό είναι λογικό. Η ομάδα ήταν μαζί για δεύτερη χρονιά και προστέθηκαν κάποια νέα παιδιά. Δουλέψαμε στην αρχή αλλά όταν υπάρχουν παιχνίδια... φωτιά μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα δεν προλαβαίνεις.

-Ήταν... φωνακλάς;

Κοίτα. Ο καθένας αντιδρά με τον τρόπο του. Όλοι έχουμε νεύρα και αντιδράμε όπως εμείς κρίνουμε σωστό. Μαζί του κάναμε καλή πορεία και όταν έφυγε ήμασταν ένα πόντο μακριά από την κορυφή. Πάντα μας έκανε να πιστέψουμε ότι εμείς θα πάρουμε το πρωτάθλημα, ότι εμείς είμαστε οι καλύτεροι.


«Μεγάλος αδελφός ο Ζιλμπέρτο»


-Μετά από τρία χρόνια είσαι ένας άλλος ποδοσφαιριστής. Πάρα πολύ βελτιωμένος. Όμως, πόσο σημαντικό είναι να παίζεις δίπλα σε έναν παίκτη σαν στον Ζιλμπέρτο;

Ο Ζιλμπέρτο είναι τεράστιος παίκτης. Είναι κάτι σαν μεγάλος μου αδερφός. Για όλους εμάς που μιλάμε την ίδια γλώσσα μαζί του. Έχει ζήσει πολλά πράγματα στην ζωή του, μας λέει πότε κάνουμε λάθος και πως να κάνουμε το σωστό. Μας στηρίζει. Είναι σπουδαίος άνθρωπος μέσα και έξω από το γήπεδο. Εμένα πάντα μου δείχνει που πρέπει να παίζω. Πως μπορώ να γίνω καλύτερος. Και άλλα παιδιά το κάνουν αυτό και με βοηθάνε. Όπως ο Σαριέγκι, ο Κατσουράνης.

-Στο κέντρο ο Ζιλμπέρτο. Στην επίθεση ο Σισέ. 29 γκολ. Ασταμάτητος;

Τι να πω για τον Τζιμπρίλ; Μόνο συγχαρητήρια μπορώ να του δώσω για αυτά που έκανε φέτος. Βοήθησε απίστευτα την ομάδα με τα 23 τέρματα στο πρωτάθλημα. Πρώτος σκόρερ στην Σούπερ Λιγκ. Είναι πραγματικός μαχητής. Πέρασε δύσκολες στιγμές με τραυματισμούς, δεν το έβαλε κάτω και είδατε τι μπορεί να κάνει.

-Ποιος είναι ο κολλητός σου;

Ο Ματίας (σ.σ Μπιάρσμιρ). Μας συνδέουν πολλά πράγματα και ταιριάξαμε από την αρχή. Μας αρέσει η καλή μουσική και έχουμε τα ίδια ακούσματα. Rmb και hip hop.

-Το Μουντιάλ πλησιάζει. Ποιον θα υποστηρίζεις;

Θα είμαι με όλους μου τους συμπαίκτες. Με τους Έλληνες, τον Τζιμπρίλ, τον Ζιλμπέρτο. Φυσικά και με την Πορτογαλία του Κεϊρόζ. Είναι κάτι σαν πατέρας μου και θέλω πάρα πολύ να έχει επιτυχία στην Νότιο Αφρική.


Η κρίση, οι κινέζικες ταινίες και οι γυναίκες

-Πως βλέπεις την κατάσταση στην Ελλάδα;

Σίγουρα δεν είμαι ο καταλληλότερος να μιλήσω για πολιτική αλλά η κατάσταση είναι δύσκολη. Έμαθα για όσα έγιναν πριν λίγες μέρες για τους ανθρώπους που έχασαν την ζωή τους μέσα στην τράπεζα και την κοπέλα που ήταν έγκυος. Πραγματικά λυπάμαι για όλα αυτά. Πρέπει να επικρατεί ειρήνη. Μέσα από την ειρήνη μπορεί αυτός ο κόσμος να γίνει καλύτερος.

-Ταινίες βλέπεις;

Ναι. Μου αρέσουν πολύ οι κινέζικες. Ξέρεις Μπρούς Λι, Τσάκι Τσαν. Μου αρέσουν αυτού του στυλ οι ταινίες αλλά με αμερικάνικες παραγωγές. Εξαιρετική ταινία είναι και ο Μονομάχος με τον Ράσελ Κρόου.

-Διακοπές που θα πας;

Περιμένω να τελειώσουν οι υποχρεώσεις μου με την ομάδα για να πάω στην πατρίδα μου. Μου έχει λείψει. Πάντως αυτό το σαββατοκύριακο που είχαμε ρεπό πήγα κρουαζιέρα με σκάφος στα ελληνικά νησιά. Όπως για παράδειγμα στον Πόρο.

-Οι Ελληνίδες;

(γελάει). Τι να σου πω; Εγώ αυτό που ξέρω είναι ότι η ομορφότερη γυναίκα είναι η αρραβωνιαστικιά μου. Δεν μπορώ να μιλήσω για τις Ελληνίδες.


Απαντήσεις... μιας ανάσας

Νιόπλιας: Πολύ σπουδαίος τεχνικός. Νικητής

Τεν Κάτε: Να είναι χαρούμενος όπου και αν είναι γιατί πάντα μας έκανε να νιώθουμε καλά.

Πατέρας: 'Ηταν μαζί μας κάθε στιγμή. Εξαιρετικός πρόεδρος.

Πεσέιρο: Μου έδωσε ευκαιρία, με δίδαξε πως να παίζω και με βοήθησε αρκετά.

Σισέ: Σκόρερ. Τον ευχαριστούμε.

Καραγκούνης: Αληθινός αρχηγός.

Λέτο: Παίκτης με αποφασιστικότητα.

Βύντρα: Δουλευταράς. Από τους καλύτερους φέτος.

Μοζαμβίκη: Η χώρα μου. Περιμένω τις διακοπές.


ΩΡΑΙΑ ΤΑ ΛΕΕΙ Ο ΜΑΥΡΟΥΚΟΣ, ΜΕΤΡΗΜΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ.
ΜΠΡΑΒΟ ΤΟΥ