Μίδας, ο βασιλιάς της Φρυγίας που κατά το μύθο ό,τι άγγιζε γινόταν χρυσός, έζησε γύρω στο 700 π.Χ. Ένας σύγχρονος Μίδας ζει και βασιλεύει στις μέρες μας. Στα 11 χρόνια που ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς κόουτσάρει τον Παναθηναϊκό έχει κατακτήσει, μαζί με αυτόν της Κυριακής, 20 τίτλους σε 24 τελικούς (ή σειρές τελικών)! Η αναλογία συγκλονίζει. Περίπου δύο ανά σεζόν.
Για άλλους παραμένει... Γκαστόνε. Για εκείνους που βιώνουν την καθημερινότητά του η επιτυχία είναι προϊόν γνώσης, δουλειάς, εξέλιξης, ικανότητας, εμπειρίας.
Τον φανταζόμαστε τα... ξημερώματα της Δευτέρας, αφού πρώτα γύρισε σπίτι, να κάθεται και παρέα με ένα ποτήρι κρασί να αναπολεί τα όσα έχει πετύχει μέχρι τώρα στην εν Ελλάδι πορεία του. Μαζί του ταξιδέψαμε κι εμείς στο χρόνο, συγκεντρώνοντας όλες τις επιτυχίες του Σέρβου προπονητή τον καιρό βρίσκεται στον πάγκο του "τριφυλλιού".
Πριν από 10 χρόνια (2000 - δύο τίτλοι)
Όλα άρχισαν στη Θεσσαλονίκη. Εκεί που την άνοιξη του 2000, ο Παναθηναϊκός νικούσε την Μακάμπι στον τελικό του Final Four και κατακτούσε το δεύτερο ευρωπαϊκό της ιστορίας του. Ακολούθησε το 3-0 επί του ΠΑΟΚ στους τελικούς της ελληνικής Α1 για να επιβεβαιωθεί πως εκείνη την περίοδο η ομάδα του "Ζοτς" ήταν η κορυφαία και πιο ποιοτική σε όλη την Ευρώπη.
Το ευρωπαϊκό στη Θεσσαλονίκη
Γλυκό φινάλε (2001 - ένας τίτλος)
Η επόμενη σεζόν, παρόλο που άρχισε με δύο χαμένους τελικούς (Σουπρολίγκα, Κύπελλο), είχε γλυκό φινάλε, καθώς ολοκληρώθηκε με την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, με τη συμβολή του Φραγκίσκου Αλβέρτη στο 5ο ματς, οδήγησε την ομάδα του στο 3-2 επί του Ολυμπιακού και τον τέταρτο σερί εγχώριο τίτλο, ο οποίος έκλεισε τον πρώτο κύκλο της κυριαρχίας του Παναθηναϊκού στον ελλαδικό χώρο.
Ένα και... καλό (2002 - ένας τίτλος)
Μετά από δέκα μήνες, το Πάσχα του 2002, η Ευρώπη υποκλίθηκε στην ευφυΐα του Σέρβου κόουτς, ο οποίος απέναντι στη Βίρτους Μπολόνια του Έτορε Μεσίνα, παρέδωσε μαθήματα προπονητικής. Έβγαλε από τη ναφθαλίνη τον Παπαδόπουλο, έδωσε τα ηνία σε Μποντιρόγκα-Κουτλουάι και απλώς απόλαυσε τους καρπούς του έργου του. Το δεύτερο ευρωπαϊκό μέσα σε μία τριετία ήταν ήδη στην τροπαιοθήκη του Παναθηναϊκού. Εντός των τειχών βέβαια η χρονιά ήταν "στείρα" (αποκλεισμός στα ημιτελικά του κυπέλλου, αλλά και του πρωταθλήματος).
Ο "άθλος" της Μπολόνια
Περίοδος... λιτότητας (2003, 2004 - τρεις τίτλοι)
Η αναγκαστική μετακόμιση στο κλειστό του Σπόρτιγκ για δύο χρόνια έβαλε τον Παναθηναϊκό σε ένα άλλο επίπεδο. Ωστόσο ο Ομπράντοβιτς, με όποια όπλα είχε στη διάθεσή του και σε συνδυασμό με την εικόνα αποσύνθεσης που έβγαζε την ίδια περίοδο το αντίπαλο δέος, ο Ολυμπιακός, δεν άφησε να αμφισβητηθεί η κυριαρχία των "πρασίνων" στις εντός των τειχών διοργανώσεις. Με τη νίκη επί του Άρη στον τελικό του κυπέλλου έγινε η αρχή, ενώ χάρη στο 3-1 επί της ΑΕΚ στους τελικούς του πρωταθλήματος σφραγίστηκε το νταμπλ του 2003.
Το πρωτάθλημα του 2004 (όχι όμως και το κύπελλο - ήρθε ο πρόωρος αποκλεισμός από τον Απόλλωνα Πατρών) κατακτήθηκε ακόμη πιο εύκολα για τον Σέρβο κόουτς. Απέναντι στο Μαρούσι, οι "πράσινοι" πέτυχαν τρεις νίκες στους ισάριθμους πρώτους τελικούς (3-0) και μαζί άρχιζαν να χτίζουν ένα νέο σερί, το οποίο κρατά ακόμη.
Πίσω στο ΟΑΚΑ με νταμπλ (2005 - δύο τίτλοι)
Μετά από την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στη φυσική του έδρα και σχετικά ενισχυμένος έφτασε πάλι στην κατάκτηση του νταμπλ. Αφού ξεπέρασε το εμπόδιο του μαχητικού Άρη στον τελικό του κυπέλλου, δεν κόπιασε ιδιαίτερα απέναντι στην ΑΕΚ και με το 3-1 στους τελικούς της Α1 προσέθεσε άλλα δύο τρόπαια στη βιτρίνα. Ο Ομπράντοβιτς είχε βάλει το... χεράκι του.
Το νταμπλ του sweep (2006 - δύο τίτλοι)
Το 2006 ακολούθησε κάτι μοναδικό. Ο "Ζοτς", εκτός της νίκης στον τελικό του κυπέλλου επί του Αμαρουσίου, οδήγησε τον Παναθηναϊκό στην κατάκτηση του πρωταθλήματος χωρίς ήττα στα πλέι οφ (δύο νίκες επί του Πανιώνιου, τρεις νίκες επί του Άρη και άλλες τρεις επί του Ολυμπιακού). Ο Παναθηναϊκός εκείνη τη χρονιά ήταν ασυναγώνιστος στην Ελλάδα.
Το 3x3 (2007 - τρεις τίτλοι)
Η σεζόν (2007) του πρώτου... τρεμπλ. Την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός έχει πλέον αναγεννηθεί από τις στάχτες του, ο Ομπράντοβιτς πιλοτάρει τον Παναθηναϊκό μέχρι την κορυφή της Ευρώπης. Στον επικό τελικό της Αθήνας, το "τριφύλλι" επικρατεί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ενώ είχε ήδη προηγηθεί η κατάκτηση του κυπέλλου απέναντι στον πρωτάρη ΑΓΟΡ. Το 3-2 επί του Ολυμπιακού στους τελικούς της Α1 ήρθε να επιβεβαιώσει πως το πλεονέκτημα της έδρας στην κανονική περίοδο δίνει το... μισό πρωτάθλημα. Η συλλογή τίτλων μεγαλώνει για τον Σέρβο που κατατρόπωσε άλλη μία φορά τον Μεσίνα σε τελικό.
Το πρωτάθλημα του 2007
Το ευρωπαϊκό στην Αθήνα
Άλλο ένα νταμπλ (δύο τίτλοι)
Το ευρωπαϊκό χάθηκε νωρίς (αποκλεισμός στον όμιλο του Top-16), αλλά ο Ομπράντοβιτς δεν έχει μάθει να πετάει λευκή πετσέτα. Ιδίως απέναντι στον "αιώνιο" αντίπαλοι, οι τελικοί αποκτούσαν πάντοτε διαφορετική σημασία για τον "Ζοτς", ο οποίος σε κύπελλο και πρωτάθλημα άφησε πάλι δεύτερο τον Ολυμπιακό.
Το πρωτάθλημα του 2008
Το κύπελλο του 2008
Η ιστορία επαναλήφθηκε (τρεις τίτλοι)
Αντίστοιχη εξέλιξη είχαν και οι τελικοί της επόμενης περιόδου. Ο Παναθηναϊκός κατέκτησε αρχικά το κύπελλο, ενώ στο πρωτάθλημα το 3-2 ήρθε πιο δύσκολα απ' όσο το 90-76 στον πέμπτο αγώνα φανερώνει. Μεταξύ των δύο εγχώριων τίτλων μεσολάβησε το τέταρτο ευρωπαϊκό του Ομπράντοβιτς στον πάγκο του "τριφυλλιού", αυτή τη φορά στο Βερολίνο. Πάλι απέναντι του ο... φίλος Μεσίνα, πάλι νίκη.
Το πρωτάθλημα του 2009
Το κύπελλο του 2009
Ευρωπαϊκό στο Βερολίνο
Αυτοκριτική και ιδανικό τέλος (ένας τίτλος)
Εφέτος ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έβαλε στοίχημα με τον εαυτό του. Μετά από τον πρόωρο αποκλεισμό στην Ευρωλίγκα και το χαμένο τελικό κυπέλλου (από τον Ολυμπιακό), ήταν έτοιμος να γίνει πιο... γρήγορος από σκιά του. Η κατάκτηση ενός τίτλου μέσα στο ΣΕΦ περνούσε από το μυαλό του και μετά από κυριακάτικο παιχνίδι, που δεν τελείωσε ποτέ, έχει να υπερηφανεύεται πως ούτε αυτό του έχει ξεφύγει πλέον.
http://www.contra.gr/Basketball/Hellas/A1Basket/Panathinaikos/276349.htmlΔειτε φιλοι μου τα βιντεο...ειναι για κλαματα
Τετ 17 Αυγ 2016, 15:22 από YIANNIS090807
....AKIIIIIIII>>>>
