Πού θα πάει ο Σπανούλης; Θα ανανεώσει στον Παναθηναϊκό ο Μπατίστ και ο Νίκολας; Θα αποκτήσει ο Ολυμπιακός τον Σάτο; Θα πάρει κάποιος από τους «αιώνιους» τον Μάριτς; Τα ερωτήματα αυτά κι άλλα τόσα «ταλαιπωρούν» τους οπαδούς των δύο ομάδων και μαζί τους ρεπόρτερ τους που έχουν «πονοκεφαλιάσει» με τα… μπρος-πίσω στην υπόθεση Σπανούλη και τα buy-out για το ΝΒΑ (Τσίλντρες, Πέκοβιτς, Κλέιζα κλπ).
Κι όμως όλα αυτά είναι… ψιλή βροχή, μπροστά στο ερώτημα που θα πρέπει να μας απασχολεί. Τι μπάσκετ θα έχει (σε επίπεδο ομάδων) η Ελλάδα στο σύντομο μέλλον; Τι επίπεδο ανταγωνιστικότητας θα έχει στην ευρωπαϊκή σκηνή του μπάσκετ, σε 1-2 χρόνια ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός;
Μακριά από εμένα η κινδυνολογία και η σεναριολογία, όμως από την εκτίμηση των νέων δεδομένων και μια σημαντική ασάφεια στο Νόμο 3482 της 23/4/2010, που αφορά το νέο φορολογικό καθεστώς, το μέλλον δεν είναι ρόδινο. Τουναντίον. Για να παραμείνει στην Ευρωλίγκα σε υψηλό επίπεδο το ελληνικό μπάσκετ θα πρέπει οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι και οι Αγγελόπουλοι από «τρελοί» (επιτρέψτε μου την έκφραση) να «αποτρελαθούν».
Το 45% που αποτελεί το νέο φορολογικό συντελεστή μοιάζει με θηλιά περασμένη στο λαιμό των διοικητικών παραγόντων των δύο μεγάλων ομάδων (αλλά κατ’ επέκταση και όσων ακολουθούν και έχουν τις δικές τους φιλοδοξίες)! Το μπάτζετ των ομάδων εκτινάσσεται σε απίστευτα ποσά, χωρίς να γίνει η παραμικρή αύξηση στις αποδοχές των παικτών, δίχως να γίνει η ελάχιστη επένδυση!
Η αλήθεια του 80%
Επειδή υπάρχει μια ομιχλώδης κατάσταση επί του θέματος, ας προσπαθήσω να το εξηγήσω σύμφωνα με τα όσα έχω συλλέξει όλες αυτές τις ημέρες από διάφορους φορείς (αθλητικούς και οικονομικούς). Όσο πιο απλά γίνεται λοιπόν:
1) Δεν υπάρχει κανένα 80% που κυκλοφορεί.
2) Το 80% προκύπτει με «μπακαλίστικη» λογική, επειδή ως τώρα λανθασμένα υπολογίζαμε (όλοι μας) το 21,2% στο «καθαρό ποσό», ενώ έπρεπε να λογαριάζεται στο μεικτό, όπως συμβαίνει με το 45% που θα ισχύει πλέον.
Πάμε σε ένα παράδειγμα.
Ο Νίκος Γκάλης όταν υπέγραφε συμβόλαιο με «καθαρές» αποδοχές 1.000.000 ευρώ (λέμε τώρα), δεν κόστιζε στην ομάδα του 1.000.000 ευρώ +21,2%= 1.212.000 ευρώ. Στοίχιζε στην ΚΑΕ το ποσό του 1.266.000 από το οποίο αφαιρώντας το 21.2% που πήγαινε υπέρ της εφορίας, έμενε 1.000.140 ευρώ.
Στα 2.000.000 το κόστος για την κάθε ΚΑΕ ήταν 2.532.000 (και όχι 2.420.000) και πάει λέγοντας. Με αυτή λοιπόν την πράξη για να εισπράξει σήμερα ο Νίκος Γκάλης το 1.000.000 καθαρό η ομάδα του δεν θα πρέπει να βγάλει από το ταμείο της 1.450.000 (δηλαδή 184.000 ευρώ παραπάνω ανά εκατομμύριο), αλλά 1.800.000! Ούτε λίγο, ούτε πολύ 530.000 ευρώ επιπλέον!
Δείτε το σε πίνακα:
Προ Νόμου 3842\23-4-2010
Μεικτό Φορολ.Συντελεστής Καθαρό ΦΟΡΟΣ
1.266.000 21,2% 1.000.140 266.860
Μετά Νόμου 3842\23-4-2010
1.800.000 45% 1.003.400 796.600
ΔΙΑΦΟΡΑ: 529.740
Σπανούλης, Τσίλντρες!
Με το παραπάνω παράδειγμα ίσως γίνεται αντιληπτό το πρόβλημα που δημιουργείται για τις ΚΑΕ, που δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν όταν η κοινωνία μαστίζεται από πλήθος οικονομικών προβλημάτων, περικοπών στα επιδόματα, στις συντάξεις.
Η κατάσταση δηλαδή είναι σαν αυτοκίνητο που μπήκε σε δρόμο χωρίς διέξοδο. Ουδείς θέλει να προκαλέσει (με τις αντιδράσεις του), αλλά και από την άλλη τα 796.600 ευρώ ανά κάθε εκατομμύριο είναι ποσό που δεν είναι εύκολο να σηκώσουν ακόμη και ώμοι (οικονομικά) ισχυροί σαν των Γιαννακόπουλων και των Αγγελόπουλων.
Ο νομοθέτης «εγκλημάτησε»! Όχι σε βάρος των ομάδων, αλλά γιατί ο στόχος του θα έπρεπε να είναι η αναζήτηση πόρων και όχι ο στραγγαλισμός τους! Τι εννοώ; Μα με τέτοιο φορολογικό συντελεστή το πιθανότερο είναι οι ομάδες να προτιμήσουν να δαπανήσουν λιγότερα σε παίκτες (ή να εγκαταλείψουν στο απώτερο μέλλον την προσπάθεια τους) και το 45% να έχει αποτέλεσμα μικρότερο ποσό. Άρα και λιγότερα έσοδα για το κράτος. Είναι αδιανόητο από το 21% να πας στο 45%. Είναι απίστευτο από τα 266.000 να πας στα 796.000 (ανά εκατομμύριο κάθε συμβολαίου).
Όλα αυτά είναι πιθανότατα οι λόγοι που έχει «παγώσει» η υπόθεση Σπανούλη. Όλα αυτά και η ασάφεια που αναφέρω στην αρχή του post είναι ενδεχομένως οι βασικοί λόγοι που ο Σπανούλης μοιάζει σήμερα να είναι «μετέωρος» και ο Ολυμπιακός επιθυμεί διακαώς να μην μπει ο Τσίλντρες στο αεροπλάνο της επιστροφής.
Ο θάνατος του (σημερινού) μπάσκετ
Η ασάφεια είναι η εξής: Ο νέος φορολογικός συντελεστής απλά αναφέρεται στο νόμο οτι ισχύει από την 1η Μάιου 2010. Ισχύει για όσα συμβόλαια συνταχθούν και υπογραφούν μετά τον Μάιο; Ή ισχύει για όλα; Για τα νέα αλλά και τα προγενέστερα της 1ης Μάιου;
Η πληροφορία που θέλει την SuperLeague να πιέζει ώστε να μην ισχύσει για τα παλαιά συμβόλαια, μάλλον οδηγεί στο δεύτερο ενδεχόμενο. Και τότε… κλάψτα Χαράλαμπε…
Αν ισχύει κάτι τέτοιο, αν υπάρξει από πλευράς Υπουργείου διευκρινιστική εγκύκλιος που να συμπεριλαμβάνει και τα συμβόλαιο με ημερομηνία υπογραφής πριν τον εφετινό Μάιο, το καλύτερο παράδειγμα για το τι θα συμβεί είναι ο Τσίλντρες.
Ο Αμερικάνος έχει λαμβάνειν 7 εκατ. δολάρια. Ή κάπου εκεί, δεν είμαι εφοριακός και μικρή σημασία έχουν μερικές χιλιάδες δολάρια πάνω-κάτω. Με το 21% ο Τσίλντρες θα κόστιζε στον Ολυμπιακό (χοντρικά) περί τα 9 εκατομμύρια. Τώρα; Τώρα θα κοστίσει κοντά στα 13 εκατ. Μόνο ο Αμερικάνος! Μόνο για τον Τσίλντρες ο Αγγελόπουλος θα υποχρεωθεί να δώσει επιπλέον –από όσα υπολόγιζε- 4 εκατ. δολάρια.
Αν λοιπόν ήθελε μία φορά ο Ολυμπιακός να βρει ο Τσίλντρες ομάδα στο ΝΒΑ τώρα θα θέλει 4.000.000 φορές περισσότερες! Κι ίσως τελικά για αυτό η περίπτωση Σπανούλη δεν έχει προχωρήσει, ίσως για αυτό τελευταία προκύπτουν φήμες για προτάσεις στον διεθνή άσο από ομάδες του εξωτερικού (ΤΣΣΚΑ, Ρεάλ).
Υ.Γ.: Προσοχή! Δεν μπορεί να προδικάσει κανείς ότι ο Σπανούλης δεν θα κλείσει άμεσα. Μπορεί να συμβεί αυτό πριν καν ανέβει το post στο blog. Μπορεί να συμβεί αύριο ή σε λίγες ώρες, αφού είναι παίκτης με ξεχωριστά αγωνιστικά χαρακτηριστικά και Έλληνας. Οπότε να γίνουν άμεσα νέες κινήσεις από κάποια ομάδα. Με το post προσπάθησα να μοιραστώ τις πληροφορίες που έχω για την «λαίλαπα» της νέας φορολογίας και κυρίως την ανησυχία μου για το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ στο υψηλό επίπεδο της Ευρωλίγκα.
Σωτήρης Βετάκης από gazzeta.gr