Ο Κωνσταντόπουλος, ο Πατέρας, ο “Killer” και ο Γιούρκας

* Για τον Νίκο Κωνσταντόπουλο και τον Γιάννη Βαρδινογιάννη γράφτηκαν και ακούστηκαν πολλά. Δυο που δεν επισημάνθηκαν σε μεγάλο βαθμό: α) ο Τζίγκερ δεν τον προορίζει για «γλάστρα» β) ο Κωνσταντόπουλος δεν θα έχει ιδιαίτερη επαφή με το αγωνιστικό τμήμα, εκεί «πρόεδρος» θα είναι ουσιαστικά ο Γόντικας.

* Ικανότατοι είναι και οι δύο. Το ζητούμενο είναι πόσο βαθιά θα αποφασίσουν να κολυμπήσουν, πόσο ζεστά θα πάρουν την ενασχόλησή τους με τον Παναθηναϊκό που δεν είναι «part time job», ποια χημεία θα αναπτυχθεί μεταξύ του νέου διοικητικού σχήματος, πόση θέρμη και ποιο κέφι θα διοχετευθεί από τα διοικητικά κλιμάκια προς όλα τα κλαδιά του δέντρου (παίκτες, οπαδούς, προπονητικό τιμ, υπαλλήλους, τους πάντες).

* Διότι αμφότεροι είναι «νέοι» (ειδικά ο Κωνσταντόπουλος και… ουρανοκατέβατος στο χώρο του ποδοσφαίρου), ο πήχης είναι πολύ ψηλά από την επιτυχία της προηγούμενης σεζόν, ο Ολυμπιακός έχει ήδη πολύ καλύτερο επικεφαλής ιατρικού τιμ και θα σχηματίσει καλύτερο ρόστερ, η δυσπιστία και το «ξενέρωμα» από πολλούς φίλους της ομάδας είναι δεδομένα που δύσκολα αλλάζουν, τα διαθέσιμα χρήματα είναι πολύ λιγότερα και ταυτόχρονα πολλοί φοβούνται τον «εμφύλιο», του οποίου τις εστίες επί δύο χρόνια προσπαθούσε να σβήνει ο Πατέρας.

* Γι’ αυτό και περιμένω με ενδιαφέρον τη στάση του κατά τη διάρκεια της σεζόν. Ηδη έχει ένα φάουλ και ένα τρίποντο. Φάουλ στην ιστορία με τον Κανελλόπουλο, τρίποντο (από τα 6,75μ., αλλάζει η απόσταση από εφέτος!) στην ιστορία με τον Γκοβού, για την οποία συνέβαλε, τηλεφωνώντας στον (φίλο του!) Τζιμπρίλ Σισέ.

* Διότι, παρότι στην τωρινή διοίκηση δεν το αντιλαμβάνονται, παραμένει ισχυρότατη η δημοφιλία του απερχόμενου προέδρου στις τάξεις των φίλων της ομάδας. Διατηρεί το προφίλ του απολύτως επιτυχημένου. Διότι τον φίλο του Παναθηναϊκού δεν τον ενδιαφέρει (και γι’ αυτό δεν το έχει «κολλημένο» στο μυαλό του) ότι η επιτυχία ήρθε με κόστος 65 εκατ. ευρώ. Δεν είναι ηλίθιος. Ξέρει ότι την πρώτη σεζόν έγιναν απίστευτα και χοντροκομμένα λάθη με μοναδική επιτυχημένη μεταγραφή του Ζιλμπέρτο Σίλβα (το πολύ – πολύ και του Τζόρβα), ξέρει ότι γράφτηκε ιστορία με τα ποσά που δόθηκαν για Μελίσση και Ροντρίγκο Σόουζα, ξέρει ότι για Λάζαρο και Ρουκάβινα τα χρήματα ήταν πάρα πολλά.

* Δεν τον ένοιαζαν, όμως, τα χρήματα ακόμη κι όταν οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι έπαιρναν κοτζάμ Νίκο Γκάλη (και πολλούς άλλους μικρότερου διαμετρήματος σταρς), μα έβλεπαν τον Ολυμπιακό να πανηγυρίζει. Κάνοντας τις συγκρίσεις, ο ανώνυμος φίλος της ομάδας, «οργανωμένος» ή… ανένταχτος, βλέπει το νταμπλ και την πέμπτη θέση της μεγαλύτερης σύγχρονης δυναστείας του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου (με 12/13 μέχρι εφέτος), η οποία σήμερα παίζει με την αλβανική Μπέσα (εξ ου και το «Πατέρα πώς κατάντησες τον Ολυμπιακό»). Μα, περισσότερο απ’ όλα, κάνει τις συγκρίσεις με αυτό που ένιωθε. Είτε στην τηλεόραση, είτε στην κερκίδα. Είτε νικούσε μέσα στο Μιλάνο και στη Ρώμη, είτε έχανε από την Καβάλα, τον Πανσερραϊκό και δυο φορές από τον Ολυμπιακό.

* Κάνει τις συγκρίσεις για την ενότητα, το κέφι, τη διάθεση, τα ρεκόρ στα εισιτήρια διαρκείας, την καταπληκτική γιορτή στο τέλος της σεζόν. Και βλέπει ότι ακόμη κι αν η ομάδα είναι καλύτερη εφέτος (με Γκοβού και «kiler» θεωρητικά θα είναι, ειδικά κι αν αποκτηθεί και ένας «box to box» μέσος γιατί ο Κατσουράνης τρεξίματα πολλά δεν έχει, παίζει περισσότερο με το top για Ελληνα χαφ ποδοσφαιρικό μυαλό του και ίσως είναι χρησιμότερος ως στόπερ), η ενότητα και το κέφι στην κερκίδα και η θετική αύρα στην ομάδα μάλλον θα είναι ζητούμενα και όχι δεδομένα.

* Γι’ αυτό περιμένω τη στάση του Πατέρα, του οποίου η εικόνα στους περισσότερους φίλους του Παναθηναϊκού δεν τσαλακώθηκε ούτε αφού ταυτίστηκε με τον «Βγενό» που απογοήτευσε πολλούς γιατί δεν κατέθεσε πρόταση, ούτε αφού πρότεινε για αντιπρόεδρο της ΠΑΕ τον Κανελλόπουλο, για τον οποίο περισσότερα από όσα έχουν γραφτεί και για το παρελθόν και για το όραμά του δεν χρειάζονται…
Στην πραγματικότητα, το πιθανότερο είναι ο Πατέρας να νήψει τα χείρας του. Παρότι ο Παναθηναϊκός ήταν… αλκοολίκι για εκείνον. Να μην κάνει τίποτα. Ούτε προς τη θετική κατεύθυνση (μετέχοντας, επί παραδείγματι, στην αύξηση του Μ.Κ., όπως θα έκανα στη θέση του), ούτε προς την κατεύθυνση της «υπονόμευσης» και της «εσωκομματικής φθοράς», όπως πιστεύουν πολλοί από τους τωρινούς διοικούντες ότι θα κάνει.

* Για αρκετούς που θεωρούν ότι «εκδιώχθηκε» από τον Τζίγκερ, αυτή η «ουδέτερη στάση» είναι το ορθότερο. Για μένα, που θεωρώ ότι θα μπορούσε να βάλει περισσότερο νερό στο κρασί του, όπως και ο Γιάννης Βαρδινογιάννης (ειδικά από τη στιγμή που συμφωνούσαν σε γενικές γραμμές για την οικονομική πολιτική και το απαραίτητο «συμμάζεμα»), θα πρέπει να στηρίξει ως μέτοχος της ΠΑΕ την καινούρια προσπάθεια. Ακόμη και με «βαριά καρδιά». Για να είναι απολύτως «Ο.Κ.» απέναντι στους φίλους της ομάδας και αν θελήσει στο μέλλον να διεκδικήσει την ΠΑΕ μαζί με τον «Βγενό» να μην έχει καμία «μουτζούρα» στο – προς τους οπαδούς – «παναθηναϊκό C.V.» του.
Διαφωνώ με την απόφαση για το «τέλος» του Γιούρκα, εκτός κι αν ο Παναθηναϊκός αποκτήσει δεξιό μπακ μια κλάση καλύτερο από τον Λουκά Βύντρα. Διότι αν δεν κάνω λάθος, πρόθεση των διοικούντων είναι η παραχώρηση του Μουν και ο Γκάμπριελ δεν λογίζεται (διότι δεν είναι) αυθεντικός μπακ. Θα μπορούσαν να κάνουν επαναδιαπραγμάτευση για την αμοιβή του Σεϊταρίδη, ο οποίος πέρυσι δεν είχε δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα όταν είχε μείνει στον πάγκο. Είναι λάθος απόφαση αν δεν αντικατασταθεί, διότι σ΄ αυτή την περίπτωση μόνο ο Βύντρα μπορεί να καλύψει τη θέση. Και, όπως έχει πολλάκις αποδειχθεί (χάρη στον Τεν Κάτε) ο στόπερ Βύντρα είναι πολύ ανώτερος του μπακ Βύντρα (ο οποίος πλέον θα έχει τον Γκοβού μπροστά του και θα χρειαστεί να προσαρμοστεί στις κινήσεις του Γάλλου, διότι με τον «Σάλπι» βρισκόταν με κλειστά μάτια…).

* Αν ο Παναθηναϊκός είχε δώσει επιπλέον 500.000 ετησίως στον Μαρτσέλο Μπορντόν και του είχε δώσει 1,8 εκατ. ευρώ ετησίως, θα είχε τελειώσει προ πολλού το θέμα του «killer» και μάλιστα υλοποιώντας την πρώτη επιλογή του προπονητή. Ο Κρις ή ο Γκαλάς, ακόμη και ο Ονιέγου, ανταποκρίνονται στο «προφίλ» του “kiler”. Θα περιμένουμε να μάθουμε το κόστος για να αξιολογήσουμε το ορθόν ή το εσφαλμένο της επιλογής Γόντικα που είχε απορρίψει την «υπέρβαση» για τον πρώην αρχηγό της Σάλκε.

* Αν και, εδώ, που τα λέμε, κι αυτός δεν έχει πολλά περιθώρια. Δεδομένου ότι όπως αποκάλυψε η «Εξέδρα» και επιβεβαίωσε στο Δ.Σ. ο Τζίγκερ, η ΠΑΕ πήρε δάνειο 5 εκατ. ευρώ επειδή είχε πρόβλημα ρευστότητας, δεδομένου ότι άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο και για δεύτερο δάνειο μέχρι τον Σεπτέμβριο, όταν θα ολοκληρωθεί η διαδικασία της Α.Μ.Κ. Αυτά είναι τα (πιο) σημαντικά, όχι (μόνο) ο Κωνσταντόπουλος



Γιάννης Σερέτης


ΛΕΕΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΚΟΡΥΦΑΙΟ....Διότι τον φίλο του Παναθηναϊκού δεν τον ενδιαφέρει (και γι’ αυτό δεν το έχει «κολλημένο» στο μυαλό του) ότι η επιτυχία ήρθε με κόστος 65 εκατ. ευρώ. ...........................ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ