Τετάρτη, 04-08-2010 13:34
Ο Γιάννης Σκόκας μέσω του blog του στο leoforos.gr αναλύει τι του άρεσε και τι δεν του άρεσε από τον Παναθηναϊκό που είδε κόντρα στην Ιντερ.
Οσοι ξενύχτησαν νομίζω ότι αποζημιώθηκαν και με το παραπάνω από την εμφάνιση του Παναθηναϊκού και τη νίκη επί της Ιντερ. Οσοι δεν μπόρεσαν, δυστυχώς έχασαν. Πράγματι η ομάδα κατά διαστήματα ήταν εξαιρετική και κυρίως ήταν ΟΜΑΔΑ. Είχε αγωνιστική ταυτότητα και πλάνο μέσα στο γήπεδο, ήξερε τι ζητούσε (και όπως αποδείχθηκε εκ του αποτελέσματος) και πώς να το πάρει απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης!
Κατά κύριο λόγο θεωρώ ότι αυτό οφείλεται:
1) στη διατήρηση του βασικού κορμού της ομάδας,
2) στο γεγονός ότι το Τριφύλλι κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας τα τρία τελευταία καλοκαίρια (αρχικά με τον Χενκ τεν Κάτε και εν συνεχεία με τον Νίκο Νιόπλια) δούλεψε πολύ σοβαρά και με βάση μια συγκεκριμένη αγωνιστική φιλοσοφία,
3) στο ρόστερ που διαθέτουν οι Πράσινοι, το οποίο κατά την άποψή μου είναι το ποιοτικότερο των τελευταίων ετών και
4) στο νυν προπονητή Νίκο Νιόπλια, ο οποίος βάζει τη δική του πινελιά προσπαθώντας να οδηγήσει την ομάδα ένα βήμα πιο μπροστά.
Μολονότι τα σημάδια είναι άκρως ενθαρρυντικά προτιμώ να κρατάω κάτω την μπάλα, ιδίως όταν πρόκειται για φιλικές αναμετρήσεις και ιδίως τέτοια εποχή (έστω και αν ο αντίπαλος πριν από δύο μήνες κατέκτησε το Τσάμπιονς Λιγκ, το Καμπιονάτο και το κύπελλο Ιταλίας). Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που ενέχει για μια ομάδα σε περίοδο προετοιμασίας είναι να πέσει στην παγίδα του… «γίναμε ομαδάρα» και να επαναπαυθεί στις δάφνες μιας νίκης και μιας καλής εμφάνισης. Κι επειδή από τα ξημερώματα, ακούω και διαβάζω πολλά αποθεωτικά, ανησυχώ μήπως αυτός ο ενθουσιασμός μεταφερθεί και στην ομάδα με αποτέλεσμα να χαθεί ο στόχος.
Επί του παρόντος, λοιπόν κάτω η μπάλα μέχρι να αρχίσουν τα επίσημα, υπομονή και νομίζω ότι τα καλύτερα θα έρθουν. Αυτή την εικόνα άλλωστε βγάζει η σημερινή ομάδα του Παναθηναϊκού που δημιουργεί προσδοκίες για νίκες, καλό ποδόσφαιρο και επιτυχίες.
Μου άρεσε:
-Η προσήλωση στην τακτική
-Οι γρήγορες εναλλαγές της μπάλας
-Η ισορροπία στην ανάπτυξη της ομάδας από τα άκρα και τον άξονα
-Η κίνηση των παικτών χωρίς μπάλα
-Η συμμετοχή όλων στον ανασταλτικό τομέα
-Το ανέβασμα των πλάγιων μπακ και η συνεργασία κυρίως του Σπυρόπουλου με τον Λέτο
-Ο τσαμπουκάς, το πάθος και η διάθεση των παικτών
Δεν μου άρεσε:
-Η γκέλα του Καντέ στο πρώτο γκολ της Ιντερ
-Η νευρικότητα που βγάζει η άμυνα
-Τα πολλά και εύκολα σουτ που δέχθηκε η ομάδα έξω από την περιοχή (μέτρησα τουλάχιστον εφτά που είχαν τις προϋποθέσεις για γκολ)
-Επιθετικά ο Γκοβού, ο οποίος είναι σαφές ότι ακόμη ψάχνει τα δικά του πατήματα αλλά και των συμπαικτών του.
Συντάκτης: Γιάννης Σκόκας
apo...leoforos.gr
ΣΥΜΦΩΝΩ ΑΠΟΛΥΤΑ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ, ΠΟΥΘΕΝΑ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΩ ΥΠΕΡΒΟΛΗ
ΣΕ ΟΤΙ ΠΕΙ. ,ΜΠΡΑΒΟ ΡΕ ΓΙΑΝΝΑΡΕ!!!!