ΠΑΟ 69 Βαλένθια 73

Οι «πράσινοι» άρχισαν νευρικοί την αναμέτρηση και σχεδόν έτσι την ολοκλήρωσαν. Ο ρυθμός δεν ήταν ο επιθυμητός, στην τελική προσπάθεια υπήρχε διστακτικότητα και το εύκολος λάθος δεν αποφεύχθηκε, με τη Βαλένθια να καταφέρνει να βρίσκεται σε επαφή με το σκορ ή και πολλές φορές να περνά μπροστά.

Οι αργές επιστροφές έδωσαν το δικαίωμα στην ισπανική ομάδα να σκοράρει εύκολους πόντους στο «ανοιχτό» γήπεδο (σ.σ. 4 ισπανικές ασίστ), οι «πράσινες» επιθέσεις ανακόπτονταν συνήθως με φάουλ (11/14β. μέχρι το 10') και το 32-28 του 13'37'' δια χειρός Ντρου Νίκολας (τρίποντο) ήταν η μεγαλύτερη διαφορά για το «τριφύλλι» στο πρώτο 20λεπτο. Ένα κανονικό τρίποντο του Ράφα Μαρτίνεθ κι ένα έμμεσο του Νάντο Ντε Κολό έκαναν στο 15'52'' το 32-34, αλλά το ημίχρονο «έκλεισε» με το προβάδισμα σε «πράσινα» χέρια (39-37), χάρη στις βολές (15/21β. στο ημίχ.) και σε μία ωραία επίθεση, που ολοκληρώθηκε με ανάποδο lay up του Νικ Καλάθη.

Οι άμυνες κυριάρχησαν και στην τρίτη περίοδο, με εξαίρεση τον Ρομέιν Σάτο, που βρήκε τρόπο να φτάσει μέχρι το καλάθι κι έκανε τη διαφορά! Ο Κεντροαφρικανός φόργουορντ ήταν ασταμάτητος στο διάστημα αυτό, σκοράροντας τους 13 από τους 18 πόντους της ομάδος και βοηθώντας τη να ξεφύγει με 57-48 στο 29'09''.

Όλα αυτά, όμως, πήγαν... σχεδόν στράφι στην τέταρτη περίοδο. Η Βαλένθια άρχισε με 0-7 σερί (57-55 στο 32'21''), μέχρι τα μισά ο μόνος που έφτασε μέχρι το καλάθι ήταν ο Στράτος Περπέρογλου (59-55 στο 32'48'') και λίγο έλειψε το προβάδισμα να χαθεί γι' ακόμη μία φορά (59-58 στο 33'20''). Εν τέλει το κακό δεν άργησε να έρθει. Όταν δεν μπορείς να σκοράρεις, κάποια στιγμή θα το κάνει ο αντίπαλος, όσο καλή άμυνα κι αν παίζεις...

Ντε Κολό και Σαβάνοβιτς έκαναν στα -29'' το 64-68, ο Διαμαντίδης «απάντησε» για στα -22'' (67-68), ακολούθησαν διαδοχικές βολές, με τον Ομάρ Κουκ να κάνει 1/2β. στα -16'' (69-71), δίνοντας την ευκαιρία για παράταση ή νίκη. Η λάθος πάσα του Σάτο στα -2'' την σπατάλησε...

Παρά την ήττα, το «τριφύλλι» εξακολουθεί να έχει τον πρώτο λόγο (Παναθηναϊκός, Ολίμπια κι Εφές στο 4-2), κάτι που γνωρίζει καλά κι ο κόσμος, γι' αυτό και στο τέλος χειροκρότησε τους παίκτες...

Τα δεκάλεπτα: 22-22, 39-37, 57-48, 69-73
Παναθηναϊκός (Ομπράντοβιτς): Τέπιτς, Περπέρογλου 11 (1), Μπατίστ 9 (10ρ.), Φώτσης 4, Σάτο 19 (5/8δίπ., 1/2τρίπ., 6/6β., 5λ.), Νίκολας 3 (0/3δίπ., 1/4τρίπ.), Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 10 (2/5τρίπ., 4ασ., 3λ.), Βουγιούκας 4, Καλάθης 5, Καϊμακόγλου
Βαλένθια (Πέσιτς): Κουκ 8 (9ασ.), Ρίτσαρντσον 7 (1), Κλαβέρ 2 (2), Σιμεόν, Λίστσουκ 9, Μαρτίνεθ 7, Πίετρους 2, Σαβάνοβιτς 12 (2), Ντε Κολό 14 (1), Γιαβτόκας 2

Συνολική στατιστική
Παναθηναϊκός: 14/33δίπ., 6/20τρίπ., 23/29β., 23-8ρ., 9ασ., 9κλ., 8κοψ., 16λ.
Βαλένθια: 16/37δίπ., 7/20τρίπ., 20/25β., 26-11ρ., 12ασ., 11κλ., 3κοψ., 18λ.

leoforos.gr

ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΡΕ ΑΚΗ ΜΑΥΡΟΓΑΤΕ ΧΑΧΑΧΑΧΑ

Τζάμπα ήττα! Πάντως, παρατήρησε κανείς την ηχηρή απουσία του Μάριτς; Η αλήθεια είναι ότι μας έλειπε (και συνεχίζει να μας λείπει) ο ρόλος του μέσα στις ρακέτες.

ΦΤΟΥ...ΕΦΤΑΣΑ 49 ΓΙΑ ΝΑ ΔΩ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΜΠΑΣΚΕΤ ΝΑ ΧΑΝΕΙ(ΖΩΝΤΑΝΑ)
ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ....ΕΠΕΙΔΗ ΕΤΥΧΕ ΚΑΙ ΤΟ ΕΖΗΣΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΑΣ ΓΡΑΨΩ ΔΥΟ-ΤΡΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΚΑΝΑΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ
...ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΕΙΧΑΝ ΜΕΙΝΕΙ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΑΝ ΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΤΤΑ(ΚΑΙ ΛΕΩ ΟΣΟΙ ΕΙΧΑΝ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΕΓΑΛΗ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΟΤΙ ΕΦΕΥΓΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΟΙ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΕΝΤΑΛΕΠΤΟ ΓΙΑ ΝΑ ΓΛΥΤΩΣΟΥΝ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΤΗΝ ΚΙΝΗΣΗ , ΠΑΡ'ΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΜΑΤΣ ΗΤΑΝ ΣΤΟΝ ΠΟΝΤΟ)
...Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΖΟΤΣ-ΦΡΑΓΚΙ-ΣΙΣΣΕ(ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ)
...ΤΟ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΝΤΙΠΑΛΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΜΑΣ ΚΑΙ Η ΦΟΒΕΡΗ ΑΜΥΝΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΠΑΙΞΑΝ
...Η ΕΚΝΕΥΡΙΣΤΙΚΗ ΑΣΤΟΧΙΑ ΣΕ ΚΡΙΣΙΜΑ ΣΗΜΕΙΑ(ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥ ΑΝΤΡΕΑ)ΟΤΑΝ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΜΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ
...ΚΑΘΟΜΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΣΤΑ ΕΠΙΣΗΜΑ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΚΡΙΒΑ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ(ΜΕ ΠΕΡΑΣΕ Ο ΞΑΦΕΡΦΟΣ), ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΙ ΡΕ ΣΕΙΣ???ΜΟΝΟ Η ΠΑΡΕΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΗΤΑΝ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ..ΠΑΛΙΟΝΤΙΝΤΗΔΕΣ, ΠΟΥ ΘΑ ΕΛΕΓΕ ΚΑΙ Ο ΦΑΤΣΕΑΣ(ΤΑ ΠΗΡΑ ΑΓΡΙΑ)

ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ, ΠΑΛΙ ΤΟ ΠΑΝΩ ΧΕΡΙ ΕΧΟΥΜΕ, ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΘΑ ΠΑΝΕ

Άκη έχει δώσει τόσες χαρές αυτή η ομάδα που ότι και να κάνει σηκώνεσαι και χειροκροτάς. Έτσι απλά. Και εμείς οι Παναθηναϊκοί δεν είμαστε αγνώμονες. Μακάρι να μπορούσα να τους δω και εγώ ζωντανά και τα παιδιά μου.