Ζέλικο Ομπράντοβιτς : Ο “άρχοντας” των … ευρωπαϊκώνΑφιέρωμα σε έναν άνθρωπο που έγινε μέσα σε μια νύχτα προπονητής και οδήγησε τις ομάδες που ανέλαβε στη κορυφή της Ευρώπης.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, μπορεί να ξεκίνησε την καριέρα του ως μπασκετμπολίστας από την ομάδα της γενέτειράς του, τη γιουγκοσλάβικη Μπόρα, όμως σε λίγα χρόνια μετατράπηκε στον πιο επιτυχημένο προπονητή των ευρωπαϊκών γηπέδων.
Το 1986, ο Ομπράντοβιτς ξεκίνα να αγωνίζεται με τη φανέλα της Παρτιζάν, μαζί με άλλους μεγάλους γιουγκοσλάβους αστέρες του μπάσκετ, όπως ο Βλάντε Ντίβατς, ο Ζάρκο Πάσπαλι και ο Σάσα Τζόρτζεβιτς. Μαζί τους θα πανηγυρίσει τον πρώτο του τίτλο, το πρωτάθλημα Γιουγκοσλαβίας. Το 1987, συμμετέχει με τη Παρτιζάν στο final four της Ευρωλίγκα και δυο χρόνια αργότερα κατακτά ως παίκτης, το κύπελλο Γιουγκοσλαβίας και το κύπελλο Κόρατς.
Με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, ο Ομπράντοβιτς κατακτά το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ και το 1990 στέφεται παγκόσμιος πρωταθλητής στο Μουντομπάσκετ της Αργεντινής, υπό τις οδηγίες του Ντούσαν Ίβκοβιτς.
Η προπονητική καριέρα του Ομπράντοβιτς, ξεκινάει κάπως απροσδόκητα. Λίγο πριν το Ευρωμπάσκετ του 1991, ο Ζοτς παίρνει μια σημαντική απόφαση ζωής. Εγκαταλείπει το μπάσκετ και αναλαμβάνει τα ηνία της Παρτιζάν, οδηγώντας την αμέσως στην κορυφή! Κερδίζει την Μπανταλόνα στον τελικό, χάρη σε τρίποντο του Τζόρτζεβιτς στην εκπνοή του αγώνα και κατακτά το πρώτο του ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ως προπονητής. Από εκείνη τη βραδιά, ξεκινάει η πορεία προς την κορυφή…
Το 1994, ο Ομπράντοβιτς βρίσκεται στον πάγκο της Μπανταλόνα. Η ισπανική ομάδα φτάνει στον τελικό της Ευρωλίγκα και κερδίζει τον Ολυμπιακό στο μεγάλο τελικό της διοργάνωσης. Την αμέσως επόμενη χρονιά, ο Ομπράντοβις ξανακερδίζει τον Ολυμπιακό στον τελικό της Σαραγόσα, αυτή τη φορά όμως όντας στον πάγκο της Ρεάλ Μαδρίτης.
Κατακτά 2 κύπελλα Σαπόρτα με τη Ρεάλ το 1997 και την ιταλική Μπενετόν το 1999. Πορεία κορυφής ακολουθεί και στον πάγκο της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας. Κατακτά το αργυρό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς της Ατλάντα, το Ευρωμπάσκετ του1997, το Μουντομπάσκετ του 1998 και την 3η θέση στο Ευρωμπάσκετ του 1999.
Το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς, έρχεται στην Ελλάδα, για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. Στόχος φυσικά ένας: να δημιουργήσει τη νέα υπερδύναμη του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Και ο Ομπράντοβιτς, όχι με το “κοκκαλάκι της νυχτερίδας”, όπως πολλοί θέλουν να υποστηρίζουν αλλά με σκληρή δουλειά, οδηγεί τον Παναθηναϊκό 5 φορές στην κορυφή της Ευρώπης, με τελευταία φυσικά την πρόσφατη κατάκτηση της Ευρωλίγκα, κερδίζοντας στον τελικό της Βαρκελώνης, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Στα 12 χρόνια που βρίσκεται στον πάγκο του “τριφυλλιού”, ο Ομπράντοβιτς έχει κατακτήσει 10 πρωταθλήματα και 6 κύπελλα!
Τα Ευρωπαϊκά με τον Παναθηναϊκό
Ο Παναθηναϊκός, με τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς στον πάγκο του, κατέκτησε το πρώτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο στο Παρίσι το 1996.
Έπρεπε να περιμένει άλλα τέσσερα χρόνια, μέχρι να βρεθεί ξανά σε ανάλογη θέση. Ο Ομπράνοβιτς αναλαμβάνει την ομάδα το 1999 και την αμέσως επόμενη χρονιά την οδηγεί στην κατάκτηση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος στο final four της Θεσσαλονίκης, κερδίζοντας στον τελικό τη Μακάμπι Τελ Αβίβ με 73-67.
Το 2002, ο Παναθηναϊκός του Ομπράντοβιτς, πηγαίνει στο final four της Μπολόνια, ως το απόλυτο αουτσάϊντερ. Όλοι πίστευαν ότι η κατάκτηση του τίτλου θα ήταν εύκολη υπόθεση για τη διοργανώτρια ομάδα της Κίντερ. Όμως οι “πράσινοι”, με ένα μαεστρικό «κοουτσάρισμα» του Ομπράντοβιτς, κερδίζουν στον τελικό την Κίντερ Μπολόνια με 89-83 και ανατρέπουν όλα τα προγνωστικά.
Το 2007, είναι η σειρά της Αθήνας, να φιλοξενήσει την τελική φάση του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός, παίζει μπροστά στους φιλάθλους του και ο Ομπράντοβιτς, που δε θα ήθελε με τίποτα να τους στενοχωρήσει, τους προσφέρει ακόμα μια μεγάλη χαρά, κερδίζοντας στον τελικό την ΤΣΣΚΑ Μόσχας με 93-91.
Ο “Γκαστόνε”, ένα άλλο προσωνύμιο που ακολουθεί τον Ομπράντοβιτς στην πολύχρονη ως τώρα προπονητική του καριέρα αλλά που ποτέ δεν του άρεσε, επαναφέρει τον Παναθηναϊκό στους ευρωπαϊκούς τίτλους το 2009. Κερδίζει στον ημιτελικό-εμφύλιο του Βερολίνου τον Ολυμπιακό και στον τελικό τίθεται και πάλι αντιμέτωπος με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, την οποία ξανακερδίζει με σκορ 73-71.
Ο Ομπράντοβιτς, στον ένατο τελικό της καριέρας του, οδηγεί και πάλι το “τριφύλλι” στην κορυφή. Αν και με μειονέκτημα έδρας στη φάση των “8”, αποκλείει την Μπαρτσελόνα και φτάνει στο final four της Βαρκελώνης. Η ιστορία, επαναλαμβάνεται. Ο Παναθηναϊκός, αποκλείει τη Σιένα στον ημιτελικό και κερδίζει τη Μακάμπι στον τελικό, φτάνοντας στο έκτο του ευρωπαϊκό τρόπαιο και πέμπτο, με τον Ομπράντοβιτς στον πάγκο του.
Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, δίκαια μπορεί να αποκαλεστεί ως ο “άρχοντας των ευρωπαϊκών”. Όποια ομάδα και αν έχει αναλάβει την έχει οδηγήσει σε τεράστιες επιτυχίες. Είναι ένας άνθρωπος που αγαπάει τη δουλειά του όσο και τη ζωή του, που νιώθει τους παίκτες του σαν παιδιά του. Είναι ένας άνθρωπος που στα τόσα χρόνια καριέρας, έχει αποκτήσει μόνο φίλους και καθόλου εχθρούς. Είναι ένας άνθρωπος που δε διστάζει να τα βάλει με τους οπαδούς της ομάδας του όταν αυτοί δημιουργούν επεισόδια. Είναι ένας άνθρωπος που ακούει κάθε Κυριακή να ηχεί ρυθμικά το όνομα του από τους φιλάθλους του Παναθηναϊκού.
Είναι ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς.
Τα «δαχτυλίδια» του Ομπράντοβιτς
Πρωταθλήματα: 10 με τον Παναθηναϊκό (2000, 2001, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009, 2010), 1 με την Παρτιζάν (1992)
Κύπελλα: 6 με τον Παναθηναϊκό (2003, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009), 1 με την Παρτιζάν (1992)
Ευρωλίγκα: 5 με Παναθηναϊκό (2000, 2002, 2007, 2009, 2011), 1 με Παρτιζάν (1992), 1 με Μπανταλόνα (1994), 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1995)
Σαπόρτα: 1 με Ρεάλ Μαδρίτης (1997), 1 με Μπενετόν Τρεβίζο (1999)
Εθνική Γιουγκοσλαβίας/Σερβίας: Δύο χρυσά (Ευρωμπάσκετ 1997, Μουντομπάσκετ 1998), 1 αργυρό (Ολυμπιακοί Αγώνες 1996), 1 χάλκινο (Ευρωμπάσκετ 1999)
Ραφαήλ Γκαϊδατζής