Η χρονιά λοιπόν τελείωσε με τον Παναθηναικό να προσθέτει το 6ο αστέρι στην φανέλα του και το 32ο πρωτάθλημα στην ιστορία του.Αυτή η χρονιά ίσως ήταν η πιο επιτυχημένη στην ιστορία του συλλόγου.Μπορεί να μην ήρθε το triple crown αλλά αν αναλογιστεί κανείς τα δεδομένα στην αρχή της χρονιάς,την μουρμούρα και τα ερωτηματικά σχετικά με κάποιους παίκτες τότε δεν θα δυσκολευτεί να συμφωνήσει με την άποψή μου.Ο Ζέλικο είχε το πιο άγουρο υλικό στα χέρια του,έχασε 3 σημαντικότατους παίκτες πέρυσι το καλοκαίρι και ουσιαστικά κλήθηκε να αλλάξει τα πλάνα του.Στηρίχτηκε στους παλιούς και με τα κατάλληλα καψόνια κατάφερε να αναδείξει και μερικούς νέους με αποκορύφωμα τον Νίκο Καλάθη.Το γλυκό λοιπόν έδεσε,το πείραμα επέφερε αποτελέσματα και μετά από τον εμφατικό αποκλεισμό της Μπαρτσελόνα ο ΠΑΟ κάλπαζε για μία ακόμη φορά προς τον θρόνο του.Αλλά για να μην πολυλογούμε ας κοιτάξουμε έναν έναν τους παίκτες και τα πεπραγμένα τους.
Μιλένκο Τέπιτς: Ο Σέρβος πήρε φέτος πάρα πολλές ευκαιρίες,περισσότερες ίσως από ότι θα περίμενε.Στην Ελλάδα ανέβασε κατακόρυφα τα νούμερά του,αλλά στην Ευρώπη και στα κρίσιμα ματς με τον ΟΣΦΠ κινήθηκε στα γνωστά μέτρια έως άσχημα επίπεδα.Φυσικά είχε κάποιες εκλάμψεις και εκεί όπως στο πρώτο ματς στο ΣΕΦ,αλλά αυτά δεν αρκούν για τις ευκαιρίες που πήρε.Ο Ζοτς δήλωσε ότι θα παραμείνει στην ομάδα και θα πάρει και του χρόνου τις ευκαιρίες του.Πιστεύω ότι αν έχει την τύχη του Καλάθη να κάνει μία καλή σειρά παιχνιδιών κόντρα σε μια καλή ομάδα τότε θα ξεμπλοκάρει και θα δείξει το ταλέντο του.Είναι εμφανές πλέον ότι το πρόβλημά του είναι ψυχολογικό.
Άλεξ Μάριτς: Ο καλύτερος σέντερ πέρυσι στην Ευρώπη ήταν ο τεράστιος άτυχος της χρονιάς.Οποιαδήποτε κριτική θα ήταν άδικη αφού έχασε τεράστιο μέρος της χρονιάς και δεν πρόλαβε ούτε καν να ανακάμψει σε επίπεδο φυσικής κατάστασης.Ελπίζω ότι του χρόνου θα δείξει τις αρετές του.
Στράτος Περπέρογλου: Θεωρώ ότι ο Στράτος έκανε την καλύτερη χρονιά του με την φανέλα του ΠΑΟ.Συνεπής στην άμυνα και με πολλές λύσεις στην επίθεση κυρίως με τα ποσταρίσματά του.Κορυφαία του στιγμή οι 33 πόντοι με τον ΠΑΟΚ.Αν βελτιώσει και το παιχνίδι του με την ντρίμπλα τότε θα μιλάμε για έναν αρτιότατο παίκτη που θα έχει την φανέλα βασικού για πολλά χρόνια και στον ΠΑΟ και στην Εθνική.
Μαικ Μπατίστ: Τι να πει κανείς για αυτόν τον άνθρωπο; Τι και αν είναι 34,τι και αν τα γόνατά του και η μέση του έχουν καταστραφεί,ο Μιχαλάκης σε κάθε ματς πήδαγε,έπαιρνε ριμπάουντ,τάπωνε,έστριβε σαν την σβούρα στο πικ εν ρολ και φυσικά σκόραρε. Φήμες λένε ότι μάλλον έχει πει ψέματα για την ηλικία του και είναι μόνο 25,αλλά παραμένουν φήμες.Έχοντας την πεποίθηση ότι θα έχει την κατάλληλη μεταχείριση από τον Ζοτς του χρόνου θα μπορέσει να προσφέρει άλλη μία καλή χρονιά.
Αντώνης Φώτσης: Ο αφανής ήρωας του φετινού Παναθηναικού.Ο Batman δεν άφηνε σκουπίδι για σκουπίδι να πέφτει κάτω είτε στην άμυνα είτε στην επίθεση.Το χέρι του ήταν πάντα οπλισμένο είτε για να σκοράρει από τα 6,75 είτε για να μοιράσει φιστίκια σε όσους επιχειρούσαν να μπουν στην ρακέτα μας. Πρέπει να μείνει στον ΠΑΟ καθώς είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι της ομάδας.
Ρομέιν Σάτο: Ο Σάτο ξεκίνησε πολύ καλά την χρονιά σκορπώντας χαμόγελα στις τάξεις του Παναθηναικού.Στην συνέχεια έπεσε σε απόδοση,αλλά φαίνεται κρατούσε τις δυνάμεις του για την Μπάρτσα όπου ήταν καταιγιστικός και βοήθησε τα μέγιστα την ομάδα να υπερκεράσει αυτό το βουνό.Και αυτός ήταν καταλυτικός στον τομέα των ριμπάουντ όπου ο ΠΑΟ πονούσε πολλά χρόνια αλλά και στην άμυνα.Θεωρώ ότι του χρόνου θα είναι πιο σταθερός και στο επιθετικό κομμάτι.
Ντρου Νίκολας: Μαζί με τους Διαμαντίδη και Μπατιστ συνέθεσε την αγία τριάδα του φετινού Παναθηναικού.Αποτέλεσε μόνιμη απειλή πίσω από τα 6,75 ενώ στην άμυνα αποτέλεσε για μία ακόμη φορά ένα από τα καλύτερα όπλα στην φαρέτρα του Ζοτς.
Επιπλέον όποτε χρειάστηκε δημιούργησε και παιχνίδι ως πλέιμεικερ.Κάποιοι τραυματισμοί δεν του επέτρεψαν να έχει σταθερή απόδοση σε όλη την χρονιά παρόλα αυτά συγκαταλέγεται στους mvp του φετινού ΠΑΟ.
Κώστα Τσαρτσαρής: Είναι εμφανές ότι δεν θυμίζει σε τίποτα το άρτιο τεσσάρι που θαυμάζαμε πριν το μπαράζ τραυματισμών που τον ταλαιπώρησαν.Σίγουρα όποτε έμπαινε στο παρκέ προσπαθούσε να βοηθήσει και να ξεπεράσει τον εαυτό του δίνοντας το κάτι παραπάνω.Προσωπικά,αν και θα ακουστεί κακό,θεωρώ ότι δεν είναι σε θέση να βοηθήσει άλλο τον ΠΑΟ,ως παίκτης πάντα.Βέβαια την τελευταία λέξη θα την πει ο Ζέλικο.
Δημήτρης Διαμαντίδης: Θα είναι άδικο για τον ίδιο αν πολυλογήσω.Ήταν ο ηγέτης μας και κάνοντας πράγματα και θαύματα οδήγησε τον ΠΑΟ στην κορυφή.Απλά όμορφα και ωραία,μακάρι ο θεός να του δίνει δύναμη ώστε να συνεχίζει για πολλά χρόνια ακόμα.
Ίαν Βουγιούκας: Νομίζω ότι εξαργύρωσε τα λεφτά του και ανταποκρίθηκε πλήρως στον ρόλο του τρίτου σέντερ.Με τον τραυματισμό του Μάριτς κλήθηκε να δώσει περισσότερες λύσεις,αλλά δεν πτοήθηκε.Αν συνεχίσει να δουλεύει,κυρίως στα πόδια, τότε χρόνο με τον χρόνο θα τον βλέπουμε καλύτερο.
Νικ Καλάθης: Η μεγάλη αποκάλυψη του φετινού Παναθηναικού.Ο μικρός παρά την μουρμούρα και την σκληρή κριτική είχε τα άντερα να δουλέψει και κόντρα στον δυσκολότερο αντίπαλο που θα μπορούσε να έχει ένας αμυντικός ξεδίπλωσε το ταλέντο του.Μετά από αυτό και την ηγετική εμφάνιση στον ημιτελικό με την Σιένα η ψυχολογία χτύπησε ταβάνι και συνέχισε με σπασμένα τα φρένα ολοκληρώνοντας την χρονιά με μια ακόμη ηγετική εμφάνιση κόντρα στον ΟΣΦΠ.Αν βελτιώσει το σουτ του μετά το σκριν και αρχίσει να χρησιμοποιεί την πλάτη του τότε θα μιλάμε για τον επόμενο Διαμαντίδη.
Κώστας Καιμακόγλου: Αθόρυβος και η ήρεμη δύναμη του φετινού ΠΑΟ.Στην Ευρώπη δεν πήρε όσες ευκαιρίες θα του αναλογούσαν,αλλά μετά την εμφάνισή του στους τελικούς με τον ΟΣΦΠ θεωρώ ότι θα αποτελέσει έναν από τους βασικούς παίκτες στα πλάνα του Ζοτς.
Η επόμενη μέρα για τον ΠΑΟ έχει ανανεώσεις και φυσικά μικρές πινελιές στο ρόστερ.Φήμες λένε ότι ο Μάντζαρης του Περιστερίου είναι κλεισμένος.Με την τριπλέτα Διαμαντίδη-Καλάθη-Μάντζαρη στον άσο και τους Τέπιτς-Νίκολας έτοιμους να δώσουν βοήθειες η θέση αυτή είναι κλεισμένη. Προσωπικά θεωρώ ότι πρέπει να αποκτηθεί ένας παίκτης ορχήστρα,που θα μπορεί να πάρει την μπάλα μόνος του και να δημιουργήσει καταστάσεις είτε σκοράροντας είτε δημιουργώντας.Στην αγορά με τους ελεύθερους υπάρχουν δύο τέτοιοι παίκτες, οι Ρακόσεβιτς και Έιντσον.Αν αποκτηθεί ένας από τους δύο τότε νομίζω ότι η ομάδα δεν χρειάζεται τίποτα άλλο.Όπως πάντα βέβαια τα κλειδιά τα κρατάει ο Ζοτς και ότι πει αυτός είναι νόμος.