Βαγγέλης Πανάκης

sportnet.gr




Χαρισματικός αριστερός χαφ που τίμησε με την παρουσία του τη φανέλα του Παναθηναϊκου για 14 χρόνια (1951- 1965). Οι επελάσεις που πραγματοποιούσε στην αριστερή πτέρυγα ήταν τόσο ισοπεδωτικές που οι φίλαθλοί τον αποκαλούσαν "μπουλντόζα". Φυσικά διέθετε και τον ανάλογο σωματότυπο. Η αποτελεσματικότητά στο σκοράρισμα ήταν εκπληκτική και το το 1963 έχασε την τελευταία αγωνιστική τον τίτλο του πρώτου σκόρερ από τον Νεστορίδη, ο οποίος αν και βρισκόταν τρία γκολ πίσω από τον Πανάκη, σημείωσε στον τελευταίο αγώνα πέντε τέρματα και βρέθηκε στην κορυφή του πίνακα των σκόρερ. Επίσης, μυθικές έχουν μείνει οι κόντρες του με τον Ηλία Ρωσίδη στα ντέρμπι των "αιωνίων", για τις οποίες είχε δηλώσει πριν λίγο καιρό, εδώ στο sportnet, ότι "κλωτσούσε ο ένα ς τον άλλο., αλλά μετά πηγαίναμε μαζί και τρώγαμε στην ταβέρνα". Αποσύρθηκε από την ενεργό δράση του 1965 λόγω τραυματισμών που τον ταλαιπωρούσαν από το 1963. Κατέκτησε 6 πρωταθλήματα (1953, 1960, 1961, 1962, 1964, 1965) και 1 κύπελλο (1955).

Πέμπτη, 6 Αύγουστος 2009
«Μια ζωή Παναθηναϊκός»
Ο Βαγγέλης Πανάκης μιλάει στην Αργολική Ανάπτυξη

Ένας από τους ζωντανούς θρύλους του Παναθηναϊκού, ο Βαγγέλης Πανάκης μιλάει στην Αργολική Ανάπτυξη και στον Δημήτρη Αγγέλου, για τα ένδοξα χρόνια (1951- 1965) που φορούσε την πράσινη φανέλα. Η «μπουλντόζα», όπως τον αποκαλούσαν λόγω του σωματότυπού του, μας αναφέρει περιστατικά από μεγάλα παιχνίδια που του έχουν μείνει χαραγμένα στη μνήμη ενώ θυμάται και ένα παιχνίδι στο Άργος με αντίπαλο τον Παναργειακό. Ο χαρισματικός «έξω αριστερά» με έφεση στο σκοράρισμα, από τότε που πήγε στον Παναθηναϊκό μέχρι και σήμερα παραμένει «πράσινος» και υπηρετεί από όποιο πόστο του ανατίθεται την αγαπημένη του ομάδα. Τον κ. Πανάκη, τον συναντήσαμε στο ξενοδοχείο «Τολό» των αδελφών Σκαλίδη όπου κάνει τις διακοπές του.

Πότε παίξατε για πρώτη φορά ποδόσφαιρο; Ποια ήταν η πρώτη επαφή με την μπάλα;

Την ποδοσφαιρική μου καριέρα την ξεκίνησα σε πολύ μικρή ηλικία. Στα κατοχικά χρόνια. Τότε δεν είχαμε πολλά παιχνίδια ή πολλές ασχολίες. Η μόνη μας διασκέδαση ήταν το ποδόσφαιρο. Έτσι με τους συνομήλικούς μου, στην περιοχή της Καλογρέζας όπου μεγάλωσα, φτιάξαμε ένα σωματείο, με λεφτά από την τσέπη μας, το οποίο το ονομάσαμε Αθλητική Ένωση Καλογρέζας. Επίσης κοντά στην Καλογρέζα ήταν το γήπεδο της ΆΕΚ και κάθε Κυριακή πηγαίναμε και βλέπαμε ποδόσφαιρο. Και είχαμε και πολλά πρότυπα, σαν παιδιά, από τους παίχτες της ΆΕΚ και από παίχτες της Νέας Ιωνίας. Στην ομάδα αυτή έπαιζα τερματοφύλακας αλλά μετά, για ένα γκολ που έφαγα και με κοροϊδεύανε ,πήγα και έπαιξα «έξω αριστερά» (εξτρέμ). Στην συνέχεια επειδή κάπως μεγαλώσαμε διαλύθηκε η ομάδα της Καλογρέζας και φτιάξαμε μια καινούρια την οποία την ονομάσαμε Π.Α.Ο Καλογρέζας. Έπειτα με καλέσανε στη Μεικτή Αθηνών. Τότε ήμουν 16 χρόνων την χρονολογία 1949-50. Σε ένα παιχνίδι που παίζαμε στη Θεσσαλονίκη με τη Μεικτή Θεσσαλονίκης κερδίσαμε 2-1 και μάλιστα πέτυχα και το νικητήριο γκολ. Την άλλη μέρα η Αθλητική Ηχώ έγραφε ότι «με γκολ του Πανάκη η Μεικτή Αθηνών κέρδισε τη Μεικτή Θεσσαλονίκης».

Ο Παναθηναϊκός πως προέκυψε;

Μόλις γύρισα από τη Θεσσαλονίκη ήρθαν πολλές ομάδες και με ζήτησαν. Μεταξύ αυτών των ομάδων ήρθε και ο Βγενόπουλος, ο παππούς του σημερινού Αντρέα Βγενόπουλου, σαν πρόεδρος της ΈΠΣ Αθηνών που ήταν τότε και με πίεσε να πάω στον Παναθηναϊκό όπως επίσης και ο πατέρας μου με πίεσε. Τελικά πήγα και στον Παναθηναϊκο. Εν τω μεταξύ στον Παναθηναϊκό τότε «έξω αριστερά» έπαιζε ο μεγάλος παίχτης Φυλαχτός και όλοι οι φίλοι μου, μου έλεγαν ότι κακώς πήγα στον Παναθηναϊκό γιατί δεν πρόκειται να παίξω. Ο Φυλαχτός τελικά έφυγε και πήγε στον Παναιγιάλιο και τελικά έπαιξα το πρώτο παιχνίδι με την ΆΕΚ. Ντέρμπι το οποίο μάλιστα γινόταν και στη γειτονιά μας μπροστά σε 25.000 κόσμο. Έτσι λοιπόν πήγα στον Παναθηναϊκό και έμεινα 14 ολόκληρα χρόνια. Και όταν σταμάτησα την καριέρα μου ως ποδοσφαιριστής συνέχισα από άλλα πόστα στον Παναθηναϊκό. Δηλαδή μετά από τον Π.Α.Ο Καλογρέζας πήγα στον Παναθηναϊκό τον στον οποίο είμαι μέχρι σήμερα

Τώρα ακούμε μυθικά ποσά για μεταγραφές, τότε πως ήταν τα πράγματα;

Τα λεφτά της μεταγραφής ήταν πολύ λίγα. Είχα πάρει 5.000 δραχμές τα οποία τα έδωσα στη μάνα μου και τα έδωσε προκαταβολή για ένα οικόπεδο το οποίο έκανε 12.000 δραχμές σε ένα σημείο μάλιστα ερημικό. Δεν είχε καμία ιδιαίτερη αξία. Και γενικά δεν παίρναμε πολλά λεφτά στα πρωταθλήματα. Θυμάμαι ότι παίρναμε το 30% των καθαρών εισπράξεων. Δηλαδή παίρναμε 300 έως 500 δραχμές το παιχνίδι.


Εκείνη την περίοδο είχατε παίξει και με τον Παναργειακό..

Ναι. Μια φορά είχαμε έρθει και παίξαμε, στα πλαίσια του πρωτάθληματος Ελλάδος, στο Άργος. Θυμάμαι και τον Κούλη τον Ψαρό ο οποίος αγωνιζόταν τότε στο Άργος, με τον οποίο έχουμε και επικοινωνία. Είχαμε κερδίσει τον Παναργειακό 6-0.

Ποιες στιγμές σαν έχουν μείνει έντονα χαραγμένες στη μνήμη από την ποδοσφαιρική σας καριέρα;

Θυμάμαι πολλές έντονες στιγμές. Είχα βάλει πολλά γκολ σε πολλά ντέρμπι και με τον Ολυμπιακό και με την ΆΕΚ. Θυμάμαι ένα παιχνίδι με την ΆΕΚ, στο οποίο δεν έπαιζα γιατί είχα μια διαφορά με την ομάδα και ήμουν στις εξέδρες. Έχανε ο Παναθηναϊκός 1-0 και με φώναξαν από τα μεγάφωνα να πάω να παίξω. Πήγα και σημείωσα δύο γκολ και πήραμε το παιχνίδι. Άλλο ένα γκολ που θυμάμαι ήταν σε ένα παιχνίδι με τον Ολυμπιακό. Η μπάλα στην κυριολεξία πέρασε μέσα από τα δίχτυα, τα οποία μάλλον ήταν φθαρμένα, και μετά λέγανε το «το σουτ του Πανάκη τρύπησε τα δίχτυα». Άλλο ένα ιστορικό γκολ ήταν την περίοδο 1963-64 που σε όλο το πρωτάθλημα ήμασταν αήττητοι και τελευταία αγωνιστική παίζαμε στο Καραϊσκάκη. Έπρεπε να διαφυλάξουμε το αήττητο. Σε αυτό το παιχνίδι έβαλα το γκολ με κεφαλιά και κερδίσαμε 1-0 και βγήκαμε αήττητοι. Επίσης μια μέρα ξεχωριστή ήταν σε ένα παιχνίδι πάλι με τον Ολυμπιακό, στο οποίο οι φίλαθλοι νόμιζαν ότι ήταν στημένο. Ήταν 0-0, τελικός κυπέλλου, και μπήκαν μέσα στο γήπεδο. Εμείς φύγαμε από την καταπακτή. Εγώ έφυγα ντυμένος εισπράκτορας από το γήπεδο. Μου έδωσε ένας εισπράκτορας το καπέλο του και το σακάκι του και έτσι έφυγα!

Αναρτήθηκε από Αργολική Ανάπτυξη στις 8/06/2009 11:26:00 πμ