Από πολλούς, ο τελικό Κυπέλλου της αγωνιστικής περιόδου 1987-1988, χαρακτηρίστηκε ως "ο τελικός του αιώνα". Και ως ένα μεγάλο βαθμό ήταν, αν αναλογιστούμε τα ονόματα που αγωνίστηκαν εκείνο το βράδυ, την δυναμικότητα των δυο ομάδων, το πάθος με το οποίο αγωνίστηκαν οι παίκτες, καθώς και το δραματικό του φινάλε.
Με το Πρωτάθλημα να έχει κάνει φτερά και για τις δυο ομάδες και να προσγειώνεται στον όμορφο θεσσαλικό κάμπο και την πόλη της Λάρισας, η μόνη διέξοδος για τους δυο αιώνιους ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται στην ιδιοκτησία του Κοσκωτά, ο οποίος επιθυμεί να βάλει τέλος στην πράσινη εγχώρια κυριαρχία και προσδοκά να θέσει τις βάσεις αυτού του τέλους από αυτόν τον τελικό.
Ήταν ένας τελικός στον οποίο υπήρχε τεράστιο πάθος και από τις δυο πλευρές, τουλάχιστον αυτό καταθέτουν όσοι τον έζησαν από κοντά. Οι παίκτες και των δυο ομάδων αγωνίστηκαν σκληρά και αυτό μαρτυρείται και από τα πολλά πέναλτι τα οποία σφύριξε ο διαιτητής: ένα υπέρ του ΠΑΟ και άλλα δυο υπέρ του ΟΣΦΠ. Ο ΠΑΟ προηγήθηκε με πέναλτι του Σαραβάκου στο 31΄, ο Ολυμπιακός απάντησε με εύστοχο χτύπημα πέναλτι του ΦΟύνες στο 59΄. Το ματς οδηγήθηκε στην παράταση όπου και πάλι ο Φούνες με εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο 99΄ έβαλε μπροστά τους ερυθρόλευκους για να απαντήσει μέσα σε λίγα μόλις λεπτά ο φονιάς Δημόπουλος. Η παράταση τελικά έληξε 2-2 και οι ομάδες οδηγήθηκαν στην διαδικασία των πέναλτι όπου και μίλησε η μεγάλη κλάση του Σαργκάνη η οποία και χάρισε στον ΠΑΟ ένα από τα πιο παλικαρίσια Κύπελλα της ιστορίας του.