Ηταν ένα συγκλονιστικό παιχνίδι. Και μια συγκλονιστική νίκη-πρόκριση. Το είχα γράψει και μετά το πρώτο παιχνίδι. Οτι ο Παναθηναϊκός μπορεί να περάσει. Οτι η Ρόμα δεν θα έχει εύκολο βράδυ. Γνωρίζω καλά ότι είναι τελείως διαφορετικά τα εκτός έδρας παιχνίδια, ειδικά όταν πηγαίνεις με υπέρ σου αποτέλεσμα για να το υπερασπιστείς. Ο Παναθηναϊκός έπαιξε όπως έπρεπε και από το 40' έως και το 45' ήταν συγκλονιστικός. Εκεί κρίθηκαν τα πάντα. Η νίκη, η πρόκριση.

Του Δημήτρη Σαραβάκου

Στο δεύτερο μέρος δέχθηκε πίεση, η Ρόμα έχασε πολλές ευκαιρίες, αλλά το άγχος και η πίεση δεν την άφησαν να σκοράρει. Αλλά το δεύτερο ημίχρονο νομίζω δεν θα το θυμάται κανείς. Στην ιστορία θα γραφτούν η πρόκριση και η νίκη κι όλοι θα θυμούνται αυτό το εκπληκτικό πεντάλεπτο, κατά το οποίο οι Νίνης και Σισέ έκαναν ό,τι ήθελαν. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτοί. Νομίζω πως όλοι έπαιξαν καταπληκτικά. Και τώρα θα κληθούν να αντιμετωπίσουν έναν κατώτερο αντίπαλο από τη Ρόμα (ή τη Σάλτσμπουργκ ή τη Σταντάρ Λιέγης).

Η τακτική του Νιόπλια να χρησιμοποιήσει τρία σέντερ μπακ απέδωσε. Και στο πρώτο ημίχρονο δεν κινδύνευσε καθόλου, με εξαίρεση το γκολ που δέχθηκε. Σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που έδειξε από το πρώτο λεπτό απειλητικός και ότι θα μπορούσε να κάνει τη ζημιά στην αργή άμυνα της Ρόμα. Ο Παναθηναϊκός πήρε μια μεγάλη και ιστορική νίκη. Οσον αφορά τον Νίνη, έδειξε και χθες ότι είναι ένας πολύ καλός παίκτης. Τον ευνόησαν και οι φάσεις, αλλά έδειξε ότι μπορεί να τις εκμεταλλευτεί. Ταυτόχρονα φάνηκε ότι ο Νίνης με τον Σισέ μπορούν να συνεργαστούν άψογα, με τον Γάλλο να δείχνει στο τρίτο γκολ το ένστικτο του επιθετικού.