Του Βασίλη Παπαθεοδώρου Δεν υπάρχει ελληνικό ποδόσφαιρο. Δεν υπάρχουν Έλληνες φίλαθλοι. Υπάρχουν μόνο οπαδοί που λατρεύουν «άρρωστα» την ομάδα τους, ξυπνητζήδες πολυτελείας που πληρώνονται για να βγάζουν απωθημένα στο χαρτί και στο μικρόφωνο. Η μεταγραφή του Σισέ δεν θα αναλυθεί ποδοσφαιρικά από εδώ πολύ απλά γιατί δεν χρειάζεται ποδοσφαιρική ανάλυση. Υπάρχουν άλλωστε, αρκετοί έτοιμοι να εξηγήσουν πόσο... τρελός είναι ο Σισέ, ότι δεν θα κάνει χωριό με τον Τεν Κάτε, ότι είναι βόμβα βραδυφλεγής μαζί με τον Λέτο. Όλα αυτά τα εξόχως ποδοσφαιρικά.
Αν κάτι μένει από αυτή την ιστορία των μεταγραφών είναι ότι η Ελλάδα είναι μία σύγχρονη ποδοσφαιρική μπανανία. Είναι απορίας άξιο πώς έρχεται ο Σισέ στην Ελλάδα. Σε μια ομάδα που «δεν έχει πλάνο». Σε μια ομάδα που έχει τεχνικό διευθυντή έναν «ανίκανο και άχρηστο που δεν μπορεί να βρει έναν παίκτη της προκοπής». Σε μία ομάδα που χλευάζεται η διοίκησή της ως «πολυανέκδοτο». Σε μια ομάδα που «ο μεταγραφικός της σχεδιασμός γίνεται στην τύχη». Όλα αυτά τα συμπεράσματα βγήκαν... 75 μέρες πριν το τέλος της μεταγραφικής περιόδου. Απίστευτο; Ελληνικό!
Μάλιστα. Στην τύχη αποκτήθηκε ο πιο ολοκληρωμένος Έλληνας ποδοσφαιριστής Κώστας Κατσουράνης. Χωρίς πλάνο αποκτήθηκε ο μοναδικός αριστερός winger που κυκλοφορούσε στην ελληνική αγορά εκπληρώνοντας κατά ιδανικό τρόπο το σχέδιο του Τεν Κάτε για το φτερό στο αγαπημένο του 4-2-3-1. Και χωρίς λεφτά, όπως κατηγορήθηκε η πολυκωμική διοίκηση του Παναθηναϊκού, αποκτήθηκε ο Τζιμπρίλ Σισέ σε ηλικία 28 ετών. Τριάμισι εκατομμύρια στη Μπενφίκα, τέσσερα στη Λίβερπουλ και οκτώ στη Μαρσέιγ, το σύνολο 15,5 εκατομμύρια και απομένουν ακόμα τουλάχιστον δύο μεταγραφές, χωρίς να υπολογίζονται τα συμβόλαια των παικτών και του Καντέ που υπέγραψε ως ελεύθερος.
Ειλικρινά, τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει. Όπως αποδείχθηκε οι μόνοι που είχαν... πλάνο ήταν ο Αντωνίου, ο Πατέρας, ο Τεν Κάτε. Το συνάφι μας κι ο κόσμος παρασύρουν οι μεν τους δε, σε ένα ατελείωτο ξέσκισμα ανθρώπων. Σαν τους κανίβαλους που διψάνε για αίμα.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν πως η ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν έκανε λάθη, δεν είχε αστοχίες υλικού και επιλογών ή για να το πούμε λαϊκά, δεν έκανε «πατάτες» στις περιπτώσεις των Μέλμπεργκ και Ένχελααρ. Αλλά όταν ο Τεν Κάτε που δήλωνε την Παρασκευή στο gazzetta.gr «να μην ανησυχεί ο κόσμος, θα φτιάξουμε πολύ καλή ομάδα», όταν έλεγε με κατηγορηματικό τρόπο ότι «στην πρώτη προπόνηση ίσως να έχουμε αυτό που θέλουμε», τον περνούσαν όλοι για τρελό και τον χλεύαζαν. Άλλοι πάλι, χαρακτήρισαν τη συνέντευξη του κάτι σαν «στημένη» επειδή έλεγε αυτά που πέντε μέρες βγήκαν με μαθηματική ακρίβεια.
Μόνο στον Ένχελααρ... αστόχησε γιατί προφανώς δεν περίμενε αυτή την εξέλιξη. Αν ο Παναθηναϊκός ενισχύεται με Κατσουράνη, Σισέ, Λέτο και κατά πόσο σε σύγκριση με τους ανταγωνιστές του ή για το πως εξελιχθεί η μεταγραφική μάχη ως το τέλος δεν έχει καμία σημασία επί του παρόντος. Δεν είναι αυτό το θέμα μας. Το θέμα είναι ότι η Ελλάδα δεν πάσχει μόνο από την παντελή απουσία αθλητικής παιδείας που εκδηλώνεται σε κάθε ευκαιρία, αλλά και από την έλλειψη στοιχειωδών κανόνων σεβασμού στις ανθρώπινες αξίες. Συγγνώμη, αλλά είναι ώρα να παραγγείλουμε φαγητό. Πιάσε έναν Αντωνίου να τον ξεκοκαλίσουμε.
Βασίλης Παπαθεοδώρου
gazzetta.gr
