Αριθμός μηνυμάτων : 2460 Ημερομηνία εγγραφής : 27/07/2009 Ηλικία : 46 Τόπος : Πειραιάς
31072009
"Έφυγε" στα 76 του ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον
Επιμέλεια: Βαγγέλης Σταματόπουλος Δημοσίευση: 31 Ιουλίου 2009 12:34
Μία από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες των αγγλικών γηπέδων όλων των εποχών, ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, "έσβησε" το πρωί της Παρασκευής σε ηλικία 76 ετών μετά από πολύχρονη μάχη που έδινε με την επάρατη νόσο.
"Με μεγάλη θλίψη ανακοινώνουμε σήμερα ότι ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον έχασε τη μακρά και θαραλλέα μάχη με τον καρκίνο. Πέθανε πολύ ήσυχα αυτό το πρωί στο σπίτι του, με τη γυναίκα και την οικογένειά του στο πλευρό του.
Η κηδεία του Σερ Μπόμπι θα είναι ιδιωτική, μόνο για τα μέλη της οικογένειάς του. Επιμνημόσυνη δέηση θα τελεστεί σε μελλοντική ημερομηνία για τους πολλούς φίλους και συναδέλφους του.
Η κυρία Ρόμπσον και η οικογένειά του θα εκτιμούσε ιδιαίτερα εάν σε αυτή τη δύσκολη στιγμή γίνεται σεβαστή η επιθυμία τους για να παραμείνει αυτή η στιγμή μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας", ανέφερε σχετική ανακοίνωση.
Oι σταθμοί και τα highlights της καριέρας του Ο Ρόμπσον πραγματοποίησε το ντεμπούτο του ως παίκτης το 1950 για λογαριασμό της Φούλαμ, ενώ έπαιξε επίσης για τη Γουέστ Μπρόμιτς Άλμπιον και την Εθνική Αγγλίας (20 συμμετοχές με τα "λιοντάρια") ωστόσο έγινε ευρέως γνωστός με την σπουδαία προπονητική καριέρα του όπου πέρασε από τον πάγκο των , Αϊντχόφεν, Σπόρτινγκ Λισσαβώνα, Πόρτο, Μπαρτσελόνα και Νιούκαστλ.
Αναμφισβήτητα, από τις κορυφαίες στιγμές στην καριέρα του ήταν η τρίτη θέση που οδήγησε την Εθνική Αγγλίας στο Μουντιάλ του 1990 καθώς και η ανάδειξή του σε Ευρωπαίο προπονητή της χρονιάς το 1997, ενώ από το γάμο του με την "εκλεκτή της καρδιάς του" Έλσι απέκτησε τρεις γιους.
Το συγκινητικό "αντίο" στο ποδοσφαιρικό σπίτι του Άνθρωπος που θεωρείτο ήρωας στο Νιούκαστλ, έκανε την τελευταία δημόσια εμφάνισή του αυτή την εβδομάδα στο "Σεντ Τζέιμσις Παρκ", όπου 33.000 οπαδοί των "καρακαξών" (έκατσε στον πάγκο της ομάδας από το 1999 μέχρι το 2004) παρακολούθησαν έναν φιλανθρωπικό αγώνα προκειμένου να μαζευτούν χρήματα για το "Ίδρυμα Μπόμπι Ρόμπσον", το δημιούργημά του στον πόλεμο κατά του καρκίνου.
Μάλιστα, ένας από τους ξεχωριστούς προσκεκλημένους σε αυτό το φιλικό ήταν και ο Πολ Γκασκόιν (έδωσαν επίσης το "παρών" ο Άλαν Σίρερ, ο Πίτερ Σίλτον, καθώς και πολλά μέλη από την Εθνική Αγγλίας του 1990) ο οποίος δήλωσε για τον Σερ Μπόμπι Ρόμπσον:
"Ο Σερ Μπόμπι είναι ένας θρύλος σε όλο τον κόσμο. Ήταν ο άνθρωπος που με κάλεσε για πρώτη φορά στην Εθνική Αγγλίας. Πολεμάει τον καρκίνο για πέμπτη φορά.
Χρειάζεται πολύ κουράγιο για να τον αντιμετωπίσεις μία φορά, όμως αυτός το κάνει για πέμπτη φορά".
Νίκησε τον καρκίνο για 18 ολόκληρα χρόνια Το εντυπωσιακό είναι πως από το 1991 ο Ρόμπσον αντιμετωπίζε πρόβλήματα υγείας εξαιτίας του καρκίνου, ενώ τον Αύγουστο του 2008 παραδέχτηκε ότι δεν μπορεί να βγει νικητής στη μάχη με τον καρκίνο στους πνεύμονες.
"Η κατάστασή μου χαρακτηρίζεται στατική και δεν έχει αλλάξει από την τελευταία χημειοθεραπεία μου...
Πρόκειται να πεθάνω αργά ή γρήγορα. Όμως όλοι πρέπει να φύγουν κάποια στιγμή και εγώ απόλαυσα κάθε λεπτό της ζωής μου", είχε δηλώσει χαρακτηριστικά ο τζέντλεμαν των αγγλικών και ευρωπαϊκών γηπέδων.
Υπόκλιση στον θρυλικό προπονητή και άνθρωπο Αμέσως μετά την ανακοίνωση του θανάτου του Σερ Μπόμπι Ρόμπσον, πλήθος ποδοσφαιρικού κόσμου μίλησε για την μεγάλη αυτή απώλεια στο χώρο του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.
Ρίτσαρντ Σκούνταμορ (εκτελεστικός διευθυντής της Πρέμιερ Λιγκ): "Είναι πραγματικά κρίμα. Οποιοσδήποτε γνωρίζει ποδόσφαιρο ξέρει τον Σερ Μπόμπι. Όποιος τον έχει συναντήσει μπορεί να πει για τον ενθουσιασμό του για το παιχνίδι.
Το σπουδαιότερο πράγμα που είχε να κάνει με τον Μπόμπι ήταν ότι σε έκανε να αισθάνεσαι σαν να ήσουν ένας χαμένος φίλος από τα παλιά. Δεν έχω συναντήσει ποτέ κανέναν με το δικό του πάθος. Ήταν ένας φανταστικός άνθρωπος".
Γουόρεν Μπάρτον (παίκτης της Νιούκαστλ την εποχή του Ρόμπσον): "Ήταν ο δικός μας άνθρωπος. Ήταν ευγενικός και τίμιος. Μία τεράστια απώλεια για όλους".
Πίτερ Τέιλορ (πρώην προπονητής Εθνικής Αγγλίας): "Χάσαμε έναν πολύ καλό άνθρωπο. Ήταν μοναδικός".
1973: Τεξάκο Καπ (Ίπσουιτς) 1978: Κύπελλο Αγγλίας (Ίπσουιτς) 1981: Κύπελλο UEFA (Ίπσουιτς) 1991 & 1992: Πρωτάθλημα Ολλανδίας (Αϊντχόφεν) 1994: Κύπελλο Πορτογαλίας (Πόρτο) 1995 & 1996: Πορτογαλικό Πρωτάθλημα (Πόρτο) 1997: Κύπελλο Κυπελλούχων (Μπαρτσελόνα) 1997: Κύπελλο Ισπανίας (Μπαρτσελόνα)
Η είδηση του θανάτου του Μπόμπι Ρόμπσον βύθισε στο πένθος τους φίλους του ποδοσφαίρου. Ο Ζοσέ Μουρίνιο, ο άνθρωπος που δίπλα στον αποθανόντα έκανε τα πρώτα του βήματα στους πάγκους, μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Ίντερ, ανέφερε μεταξύ άλλων πως ο Ρόμπσον δεν θα πεθάνει ποτέ, για όλα όσα έχει προσφέρει.
Ένας από τους ανθρώπους που όφειλαν πολλά από την καριέρα τους στον Μπόμπι Ρόμπσον που από σήμερα το πρωί δεν βρίσκεται δυστυχώς στην ζωή, ήταν και ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ο Πορτογάλος είχε τον Άγγλο ως δάσκαλο, χαρακτηρίζοντάς τον πολλές φορές ακόμα και πατρική φιγούρα. Ο «Special One» μιλώντας στην επίσημη ιστοσελίδα της Ίντερ για τον χαμό του δάσκαλού του τόνισε: «Δεν μίλησα μαζί του τους τελευταίους δύο μήνες, δυσκολευόμουν να το κάνω. Δυσκολευόμουν γιατί δεν μπορούσα να σκεφτώ πως φτάνει στο τέλος του. Δεν ήταν αυτή η εικόνα που ήθελα να θυμάμαι. Δεν ήταν η φωνή εκείνη που ήθελα να ακούσω. Πάντα θα θυμάμαι τον Μπόμπι Ρόμπσον που είχε πάθος για την ζωή και το ποδόσφαιρο. Ο Μπόμπι Ρόμπσον είναι ένας από τους ανθρώπους που ποτέ δεν θα πεθάνει για όλα όσα προσέφερε σε ανθρώπους σαν εμένα, που είχα την τιμή να συνεργαστώ μαζί το».
Την απογοήτευση του όταν ο ίδιος άκουσε ότι ο Σερ Μπόμπι Ρόμπσον απεβίωσε εξέφρασε με δηλώσεις του στα αγγλικά ΜΜΕ, ο προπονητής της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Σερ Άλεξ Φέργκιουσον.
Ο Σκωτσέζος τεχνικός των πρωταθλητών Αγγλίας σημείωσε σχετικά:
«Στα 23 χρόνια που δούλεψα στην Αγγλία δεν συνάντησα κανέναν άνθρωπο που θα τον έβαζα πάνω από τον Μπόπι. Θρηνώ για τον θάνατο ενός σπουδαίου φίλου του ποδοσφαίρου. Το πάθος αλλά και η γνώση του για το άθλημα θα μείνουν εξεπέραστα», είπε ο 69χρονος τεχνικός.
Ξεκίνησε η διεξαγωγή των τουρνουά του Bobby Robson στο Football Manager Live.
O Sir Bobby Robson απεβίωσε την περασμένη Παρασκευή μετά από μάχη που έδινε το τελευταίο διάστημα με τον καρκίνο. Το Football Manager Live αποφάσισε να τον τιμήσει. Έτσι, σε πολλούς από τους servers (όπως στον Miller όπου και συμμετέχω) δημιουργήθηκαν κύπελλα με τίτλους όπως “Sir Bobby Robson Memorial Cup” και με συμμετοχές 128 ομάδων. Οι αιτήσεις για συμμετοχές συμπληρώθηκαν σε λιγότερο από 48 ώρες, παρότι είναι καλοκαίρι, μπαίνει ο Αύγουστος και υποτίθεται ότι ένα μεγάλο ποσοστό χρηστών είναι σε διακοπές. Αυτό το κύπελλο είναι και το πρώτο που γίνεται στο Football Manager Live προς τιμή κάποιου ανθρώπου του ποδοσφαίρου.
Ως παίκτης αγωνιζόταν στη θέση του περιφερειακού επιθετικού. Έπαιξε 20 φορές στην Εθνικής Αγγλίας και πέτυχε 4 γκολ. Ως προπονητής, δοξάστηκε με την Εθνική Αγγλίας σε 8 πολύ σημαντικά χρόνια (1982-1990). Το 1986 ήταν φυσικά στον πάγκο της Αγγλίας όταν ο Μαραντόνα την απέκλεισε με το γκολ-ποίημα, αλλά και το περίφημο «χέρι του Θεού» (στον ίδιο αγώνα) για τον οποίο ο Sir Bobby δήλωσε τότε “Δεν ήταν το χέρι του Θεού. Ήταν το χέρι ενός καθάρματος. Ο Θεός δεν είχε καμία σχέση. Από εκείνη την ημέρα και με τη δική μου ματιά, ο Μαραντόνα υποβαθμίστηκε για πάντα”.
Η πρώτη εμφάνιση στο CM Ο Bobby Robson πρωτοεμφανίστηκε στη σειρά CM3, την εποχή όπου επέστρεψε στην Αγγλία και αγαπήθηκε για μια πενταετία από τους οπαδούς της Newcastle. Αυτή ήταν και η πρώτη έκδοση στην οποία εμφανίζονταν τα προφίλ των προπονητών. Στο προφίλ του αναφερόταν ως “Sir Bobby Robson” και τα στατιστικά του ήταν σχεδόν άριστα. Αυτός και ο Alex Ferguson (άλλος ένας Sir του Αγγλικού ποδοσφαίρου) ήταν οι καλύτεροι προπονητές της Premier League, με βάση το Championship Manager.
Τιμές Ο άνθρωπος αυτός έχει λάβει πάνω από 10 τιμητικές διακρίσεις για την προσφορά του στο Αγγλικό ποδόσφαιρο. Η τελευταία του τιμητική διάκριση ήταν την προηγούμενη Κυριακή, όταν δόθηκε ένας αγώνας προς τιμή του στο St. James Park. Στον αγώνα αυτό συμμετείχε η Εθνική Αγγλίας και η Εθνική Γερμανίας του 1990, δηλαδή οι Εθνικές ομάδες της χρονιάς όπου ο Robson αποχώρησε από τον πάγκο των λιονταριών. Για την ιστορία, η Αγγλία νίκησε με 3-2 με γκολ των Ferdinand, Thompson και Shearer (για τους Άγγλους) και Helmer και Bobic (για τους Γερμανούς.
Η τραγική ειρωνεία ήταν ότι η τιμητική αυτή διάκριση έλαβε χώρα στις 26/7, δηλαδή πέντε ημέρες πριν από το θάνατό του. Ίσως και ο ίδιος να ήξερε ότι αυτό ήτανε και το τελευταίο αντίο.
