Το πραξικόπημα των συνταγματαρχών δεν επηρέασε μόνο την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου. Άφησε τα σημάδια της και στον αθλητισμό και ειδικότερα στο ποδόσφαιρο. Για άλλη μια φορά οι οπαδοί του Ολυμπιακού προσπαθούν να μας πείσουν για το πόσο κακή ήταν η χούντα μαζί τους και πόσο ευνόησε τον Παναθηναϊκό. Είναι ωραία τα παραμύθια αλλά είναι για παιδάκια. Τα γεγονότα είναι αυτά που έχουν σημασία. Να σημειώσουμε ότι μέχρι την άνοδο της χούντας και σε σύνολο 7 Εθνικών Πρωταθλημάτων από το 1960 ο Παναθηναϊκός είχε κατακτήσει 5 και ο Ολυμπιακός 1. Έτσι εξηγείται και ατάκα του Παττακού ο οποίος χαριτολογώντας είπε «Κάναμε την επανάσταση για να μπορέσει επιτέλους να πάρει μερικά πρωταθλήματα ο Ολυμπιακός».
Αρχίζουμε ...;
- Στα μέσα της δεκαετίας του '60 ο Παναθηναϊκός με τον γιουγκοσλάβο Μπόμπεκ στον πάγκο του είχε προχωρήσει σε μια ανανέωση με σκοπό την συνέχιση της εγχώριας κυριαρχίας αλλά και την ευρωπαϊκή πορεία. Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο ΓΓΑ της χούντας Ασλανίδης, ήταν να απελάσει τον Μπόμπεκ με την κατηγορία της κατασκοπείας σε βάρος της χώρας μας. Το αστείο (ή το τραγικό
ήταν ότι δυο χρόνια αργότερα δεν είχε κανένα πρόβλημα να του επιτρέψει να εργαστεί και πάλι στην Ελλάδα αλλά, αυτή τη φορά, ως προπονητής του Ολυμπιακού. Ωραία αρχίσαμε, ε?
- Ένα από τα διασημότερα γεγονότα της εποχής είναι το κύπελλο που κέρδισε ο Παναθηναϊκός με το στρίψιμο του κέρματος. Η όλη παραφιλολογία για το συγκεκριμένο θέμα βγήκε στην επιφάνεια από το βιβλίο ''Ιστορία του Ολυμπιακού'' (εκδόσεις Γ.Χ. Αλεξανδρή) και από τον συγγραφέα του Ηλία Λέκκα. Σύμφωνα λοιπόν με τον Λέκκα όταν το παιχνίδι έληξε ισόπαλο και μιας και δεν υπήρχαν τα πέναλτι τότε, ο ίδιος ο Ασλανίδης μπήκε στον αγωνιστικό χώρο πήρε το κέρμα το έριξε και ανακοίνωσε ότι νικητής ήταν ο Παναθηναϊκός. Αυτό βέβαια ήταν κάτι που είδε μόνο ο ίδιος γιατί οι 35.000 φίλαθλοι που ήταν στο γήπεδο είδαν τον διαιτητή Μίχα να εφαρμόζει τον κανονισμό. Το ωραίο της υπόθεσης είναι τι έγραφε ο ίδιος ο Λέκκας στο περιοδικό «Πρωταθλητής» εκείνη την εποχή. Έλεγε λοιπόν «Κατά τη γνώμην μας ο μεγάλος Παναθηναϊκός είναι άξιος θερμών και ειλικρινών συγχαρητηρίων επειδή παρά το ότι διέθετε συγκρότημα μικροτέρας δυναμικότητας των αντιπάλων του, κατόρθωσε να σημειώσει άθλους θριαμβεύοντας όσον ίσως ουδέποτε άλλοτε στην ιστορία του. Πρώτον, κατέρριψε το ρεκόρ βαθμών και τερμάτων (90-16) και δεύτερον , με βάση την ισχυρότατη άμυνα του, εύρισκε πάντα τρόπο να σημειώνει ένα τέρμα (νικητήριο κατά κανόνα) έστω και αν η επιθετική ανυπαρξία διετηρήτο αθεράπευτη. Πως λοιπόν να μην του αφιερώσουμε επαίνους και μόνο επαίνους αφού η συγκλονιστική προσπάθεια που κατέβαλε κρύβει το αληθινό νόημα του αθλητισμού? Εάν το να επιβάλλεται κάποιος επί ισοδυνάμων αντιπάλων είναι επιτυχία τότε τι είναι να υπερισχύει ανωτέρων του, όπως έκανε ο συγκινήσας τους υπεράνω συλλογικών τοποθετήσεων Παναθηναϊκός?». Αυτά σε ότι αφορά το κέρμα και άλλη φορά να προσέχουμε πριν πιστέψουμε την κάθε μπούρδα.
- Για το παιχνίδι πρωταθλήματος γίνεται αναφορά στην ''Ομάδα'' στις 26-1-1969 και με αριθμό φύλλου 527. «Ο διαιτητής Παγουρτζής παρ' ολίγο να γίνει υπαίτιος θλιβερών επεισοδίων. Εκτός των δυο οφσάιντ που άφησε (30' Σιδέρης και Βασιλείου μαζί, 77' Σιδέρης), της ανατροπής του Καλαϊτζίδη στο 88' από τον Σιώκο εντός της περιοχής και της ανοχής στο χτύπημα του Ν. Σιδέρη επί του Παπαδημητρίου, υπέπεσε σε πολλά λάθη στο δεύτερο ημίχρονο και αδίκησε κατάφωρα τον Παναθηναϊκό. Ο εκ Λαμίας διαιτητής με συνενόχους τους συμπατριώτες του επόπτες, εξέθεσαν την ελληνική διαιτησία.».
- Την περίοδο 1969-70 ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να εντάξει στο δυναμικό του ορισμένους από τους καλύτερους έλληνες παίκτες της εποχής. Στόχοι του ήταν οι Συνετόπουλος, Αϊδινίου, Δέδες, Πανταζής, Κρητικόπουλος, Σταυρόπουλος και μερικοί άλλοι που είχαν εκφράσει δημόσια την επιθυμία τους να αγωνιστούν στον Παναθηναϊκό. Τι έγινε? Η χούντα με ειδική εγκύκλιο απαγόρευσε όλες τις μεταγραφές μεταξύ μεγάλων συλλόγων. Ο Παναθηναϊκός τελικά απέκτησε τον Αντωνιάδη, τον οποίο χαρακτήριζαν ''άτσαλο'' και ''άσχετο'', και τον Ελευθεράκη.
- Ο Ελευθεράκης, παίκτης του Φωστήρα είχε συμφωνήσει σε όλα με τον Παναθηναϊκό και η μεταγραφή ήταν έτοιμη να γίνει. Τότε ...; Μια ημέρα ένα στρατιωτικό τζιπ σταμάτησε έξω από το σπίτι του παίκτη και οι ΕΣΑτζήδες του Παπαποστόλου (κυβερνητικού εκπροσώπου του Ολυμπιακού) άρπαξαν τον παίκτη και αναχώρησαν προς άγνωστη κατεύθυνση. Τρείς ημέρες αργότερα και χωρίς να υπάρχει καμία πληροφορία για την τύχη του παίκτη ο Ελευθεράκης αφέθηκε ελεύθερος και υπέγραψε στον Παναθηναϊκό. Τότε πλέον μαθεύτηκε ότι ο Παπαστόλου τον είχε κλείσει στο στρατόπεδο στο Μεγάλο Πεύκο και με απειλές και υποσχέσεις προσπαθούσε να τον πείσει να υπογράψει στον Ολυμπιακό.
- Να τι έγραφε η εφημερίδα ''Ομάδα'' εκείνη την εποχή για τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού (7-7-1970, αρ. φύλλου 602): «Μεγάλοι στόχοι του Παναθηναϊκού είναι ο Κ. Αϊδινίου (Ηρακλής), ο Χ. Σταυρόπουλος (Αιγάλεω) και ο Γ. Δέδες (Πανιώνιος). Φυσικά, οι μεταγραφές αυτές δεν επιτρέπονται και θα προσπαθήσει να τους πάρει με υποσχετική για ένα χρόνο ...; Μετά από αυτά ο Παναθηναϊκός, που είναι ο πρώτος σύλλογος που από τετραετίας ενδιαφέρθηκε να αποκτήσει τον Συνετόπουλο, φαίνεται πως εγκατέλειψε την μάχη. Είναι φυσικό, άλλωστε, διότι ο ταλαντούχος παίκτης, αν και ο ίδιος προτιμούσε ανέκαθεν το τριφύλλι, δεν δίδεται στον πρωταθλητή Ελλάδος. Πρόσωπα υψηλά ιστάμενα έκλεισαν το δρόμο του Συνετόπουλου προς τον Παναθηναϊκό και έτσι τον κερδίζει ο Ολυμπιακός.» Ποια να ήταν άραγε τα υψηλά ιστάμενα πρόσωπα? Μήπως ο ίδιος ο Ασλανίδης? Επίσης, (14-7-1970, αρ. φύλλου 603): «Πληροφορούμεθα από έγκυρη πηγή ότι ο Πιερικός δίνει στον Παναθηναϊκό τον ταλαντούχο κυνηγό του Πανταζή τη μεταγραφή όμως δεν εγκρίνει ο ΓΓΑ κ. Κ. Ασλανίδης.».
- Η κατάληξη της ''απαγόρευσης μεταγραφών από μεγάλες ομάδες? Ο Πανταζής και ο Δέδες πήγαν στην ΑΕΚ ενώ οι Κρητικόπουλος, Συνετόπουλος, Κελεσίδης, Σταυρόπουλος και Πουπάκης στον Ολυμπιακό.
- Μεταγραφή Συνετόπουλου. Στις 12-4-1970 κατά τον αγώνα Β' εθνικής Πανελευσινιακού Νίκης Βόλου απεκαλύφθη απόπειρα δωροδοκίας κατά ποδοσφαιριστών του πρώτου αναγραφόμενου σωματείου. Με εισήγηση της η ΕΠΟ στις 17-4-1970 προς τη ΓΓΑ ζητούσε τη διαγραφή του ποδοσφαιριστού της Νίκης Κασαπλέρη, τη στέρηση της φιλάθλου ιδιότητος από το γενικό αρχηγό του ίδιου συλλόγου Ορφανίδη και τον ετήσιο αποκλεισμό του παίκτη Τσιμπιρίδη επειδή ήταν παρών στη διαδικασία της δωροδοκίας χωρίς να αποκαλύψει αυτήν. Με την απόφαση της υπ. αριθ. 11699 η ΓΓΑ επεκύρωσε την εισήγηση της ΕΠΟ, καθώς και την απόφαση της Ομοσπονδίας για μηδενισμό της Νίκης Βόλου στα ματς που απέμεναν. Με τηλεγράφημα τους οι Κασαπλέρης Τσιμπιρίδης στις 14-5-1970 προς την ΓΓΑ παρακάλεσαν να ανασταλεί ή να χαριστεί η ποινή τους. Η απάντηση της ανώτατης αρχής ήταν «όχι». Απρόοπτα, στις 23-7-1970 η ΓΓΑ ενέκρινε την άρση της ποινής των Κασαπλέρη Τσιμπιρίδη. Ο σκοπός της χαριστικής αυτής πράξεως φάνηκε στις 25-8-1970. Τότε η Νίκη παραχώρησε στον Ολυμπιακό Βόλου τον ποδοσφαιριστή Βαλάχα και ο τελευταίος σύλλογος έδωσε ελευθέρας στον Τάκη Συνετόπουλο για τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Η μεταγραφή βέβαια του παίκτη ανήκε στην κατηγορία των κατ' εξαίρεση (χρονικώς και τοπικώς). Έτσι λοιπόν ο Ασλανίδης εξυπηρέτησε τη Νίκη Βόλου, τον Ολυμπιακό Βόλου και τον Ολυμπιακό Πειραιώς για να καταλήξει ο Συνετόπουλος στον Ολυμπιακό.
- Μεταγραφή Κελεσίδη. Απόσπασμα από την εφημερίδα Ομάδα.
" Σύμφωνα με στοιχεία που μας έδωσε ο ανταποκριτής μας στις Σέρρες κ. Αργύρης Βερβελίδης, στη γενική συνέλευση των μελών του Πανσερραϊκού (καλοκαίρι του 1973), συζητήθηκαν μεταξύ άλλων, τα εξής:
ΧΑΤΖΗΑΘΑΝΑΣΙΑΔΗΣ (πρόεδρος Πανσερραϊκού): Δεν μπορώ να μπω σε λεπτομέρειες για τη μεταγραφή του Κελεσίδη. Απλώς θέλω να σας γνωρίσω ότι έγινε κατόπιν επεμβάσεως και πιέσεως του ΓΓΑ κ. Ασλανίδη.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ (αντιπρόεδρος του συλλόγου): Δεν μπορούμε να θίγουμε πρόσωπα και πράγματα σε ότι αφορά τη μεταγραφή του Κελεσίδη.
ΜΑΣΟΥΡΑΣ (μέλος του Πανσερραϊκού): Να γραφούν αυτά στα πρακτικά.
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ (πρόεδρος της συνελεύσεως, μέλος του συλλόγου): Δεν θα γραφεί τίποτα. Διακόπτεται η συνέλευση.''
Δευ 03 Αυγ 2009, 18:02 από abaddon