Αγκάμεζ: "Πρέπει να πάρουμε το Πρωτάθλημα"

Ο Κολομβιανός διαγώνιος μίλησε για όλα στα “Πράσινα Νέα” λίγο πριν από την έναρξη του Πρωταθλήματος. Διαβάστε αναλυτικά ποιοι είναι οι στόχοι του για τη νέα περίοδο, γιατί ανανέωσε το συμβόλαιό του, ποια είναι η άποψή του για την περσινή περίοδο αλλά και τι μήνυμα στέλνει στους φίλους των πρασίνων.

Λίμπερμαν, μίλησε μου λίγο για τις πρώτες μέρες σου στην Ελλάδα. Ήρθες εδώ πολύ μικρός, ποιες δυσκολίες αντιμετώπισες;
«Στην αρχή, όντως τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα. Δεν μιλούσα τη γλώσσα, δεν ήξερα τις συνήθειες των ανθρώπων εδώ. Δεν σου κρύβω ότι τα πράγματα κάθε μέρα γινόντουσαν και πιο δύσκολα. Τελικά όμως τα κατάφερα».

Μετά τον Ιωνικό αγωνίστηκες στο Παγκράτι πραγματοποιώντας ορισμένες σπουδαίες εμφανίσεις. Σε βοήθησαν μετέπειτα οι εμπειρίες εκείνης της χρονιάς;
«Ήταν μια πολύ σημαντική χρονιά για μένα. Προπονητής τότε στην ομάδα ήταν ο Αρσενιάδης, ο οποίος ασχολήθηκε αρκετά μαζί μου και με βοήθησε. Αυτός πιστεύω ότι ήταν και ο λόγος που εκείνη την χρονιά ήμουν πάρα πολύ καλός. Σκόραρα και σε ένα παιχνίδι κόντρα στην Πάτρα 55 πόντους.
Δεν πίστευα ποτέ ότι θα κάνω κάτι τέτοιο. Απλά κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού είχα νευριάσει με αποτέλεσμα να καρφώνω με όλη μου τη δύναμη. Έτσι, έρχονταν οι πόντοι και όταν είδα μετά την στατιστική δεν το πίστευα».

Μετά ήρθες στον Παναθηναϊκό. Πως ήταν η πρώτη σου χρονιά;
«Η πρώτη μου χρονιά στον Παναθηναϊκό δεν ήταν καλή, επειδή δεν έπαιζα. Μου αρέσει να παίζω και αφού δεν το έκανα αυτό, δεν ένιωθα καλά. Είχαμε τότε και έναν προπονητή που δεν πρόσεχε όλους τους παίκτες (σ.σ Ντος Σάντος). Η κατάσταση ήταν φρικτή για μένα».

Μπορεί τα πράγματα στην πρώτη σου χρονιά να μην ήταν τόσο καλά, όμως είχες συμπαίκτες ορισμένους εξαιρετικούς παίκτες. Σε βοήθησε κάποιος από αυτούς;
«Εκείνος που με βοήθησε ήταν ο Ντάντε. Μιλούσαμε μαζί σε κάθε προπόνηση. Μου έδειχνε με ποιον τρόπο να κάνω επίθεση, πώς να κάνω σερβίς. Του οφείλω πολλά πράγματα».

Πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί σε ηλικία 22 ετών να σηκώνει τη φανέλα του βασικού διαγωνίου του Παναθηναϊκού;
«Είναι πραγματικά δύσκολο. Καταρχάς μιλάμε για το μεγαλύτερο Σύλλογο στην Ελλάδα και όπως είναι φυσιολογικό το βάρος πέφτει πάνω σου. Ειδικά το αγωνιστικό βάρος είναι ασήκωτο (γελάει).
Για να σου δώσω ένα παράδειγμα. Ένας ακραίος, π.χ. ο Λάππας παίρνει δέκα μπάλες σε ένα παιχνίδι. Εγώ, θα πάρω περισσότερες από είκοσι και θα πρέπει να σκοράρω. Αυτή είναι και η δουλειά μου άλλωστε. Πρέπει να σκοράρω. Όλοι αυτό περιμένουν από εμένα και αυτό σε φορτώνει με περισσότερο άγχος».

Πέρσι, φτάσατε σε τέσσερις τελικούς όμως δεν πήρατε κανένα τίτλο.
«Αισθάνομαι πραγματικά άσχημα τώρα που το θυμάμαι. Δεν πιστεύω να έχει ξανασυμβεί αυτό στην ιστορία του Παναθηναϊκού. Φτάσαμε στον τελικό του Κυπέλλου χάσαμε, το ίδιο στο Σούπερ Καπ, στο Πρωτάθλημα, αλλά και στο Κύπελλο Συνομοσπονδίας.
Το χειρότερο για μένα ξέρεις ποιο ήταν όμως; Ότι τόσο στο Κύπελλο, όσο στο Κύπελλο Συνομοσπονδίας αλλά και στο Πρωτάθλημα ήμουν τραυματίας. Δεν έπαιξα στο 100% των δυνατοτήτων μου. Τα έδωσα όλα μεν αλλά σίγουρα μπορούσα καλύτερα. Για μένα ήταν ακόμα πιο δύσκολες αυτές οι ήττες.
Να φανταστείς κερδίσαμε πέρσι την καλύτερη ομάδα στο Πρωτάθλημα στους ημιτελικούς, τον Ηρακλή και χάσαμε από τον Ολυμπιακό. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό για μένα. Πρέπει να τα δώσουμε όλα για να πάρουμε το Πρωτάθλημα».

Εκτός όμως από τους τραυματισμούς, υπήρχαν παιχνίδια που φαινόσουν κουρασμένος.
«Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Πέρσι πήρα τις περισσότερες επιθέσεις από κάθε άλλη χρονιά. Παίζαμε κάθε εβδομάδα Τετάρτη και Σάββατο. Πραγματικά σε ένα σημείο αισθάνθηκα ότι «σκοτώνω» τον εαυτό μου.
Βέβαια, απέδειξα ότι μπορώ να κάνω και άλλα πράγματα. Νομίζω ότι έγινα καλύτερος μετά από αυτή τη χρονιά».

Το συμβόλαιο σου με τον Παναθηναϊκό έληγε αυτό το καλοκαίρι. Γιατί επέλεξες να παραμείνεις;
«Κοίτα, με την ευκαιρία που μου δίνεις θέλω να πω κάτι. Ο Παναθηναϊκός είναι το δεύτερο σπίτι μου. Όλοι μου έχουν φερθεί πολύ καλά. Όταν εμένα κάποιος μου φέρεται καλά, του είμαι υπόχρεος και δένομαι συναισθηματικά μαζί του. Όλοι στον Παναθηναϊκό μου φέρονται με τον καλύτερο τρόπο και έτσι ήταν εύκολη η απόφασή μου να μείνω για έναν χρόνο ακόμα».

Ποιοι είναι οι στόχοι σου λοιπόν για αυτή την τέταρτη χρονιά σου στον Παναθηναϊκό;
«Καταρχάς όλοι θέλουν να κατακτούν τίτλους. Το ίδιο θέλω και εγώ. Θέλω να πάρω τίτλους. Θέλω κυρίως να πάρω το Πρωτάθλημα. Είμαι τρία χρόνια εδώ, όλο φτάνω τόσο κοντά και ακόμα δεν το έχω καταφέρει. Φέτος θα κάνω τα πάντα για να τα καταφέρουμε. Θα είναι καλό φυσικά και για την ομάδα. Πρέπει να το πάρουμε».

Φέτος, όμως έχει ενισχυθεί σημαντικά ο Ολυμπιακός, το ίδιο και η Πάτρα, ενώ και ο Ηρακλής αναμένεται να παρουσιάσει ένα αξιόμαχο σύνολο.
«Ναι, είναι αλήθεια αυτό. Ειδικά ο Ολυμπιακός έχει ενισχυθεί σημαντικά. Το ίδιο συμβαίνει όμως και με εμάς. Έχουμε πιστεύω καλύτερους παίκτες σε σχέση με πέρσι.
Κοίταξε δυστυχώς σε αυτό που με ρώτησες καλύτερο παράδειγμα από τον Παναθηναϊκό των προηγούμενων ετών δεν υπάρχει. Είχαμε την καλύτερη ομάδα και στο τέλος χάναμε το Πρωτάθλημα. Τώρα ίσως να την έχει ο Ολυμπιακός. Ε, ήρθε η σειρά του να χάσει το Πρωτάθλημα (γέλια).
Δεν είναι όμως μόνο ο Ολυμπιακός. Είναι και οι άλλες δύο ομάδες που είπες, η Πάτρα και ο Ηρακλής».

Αναφέρθηκες στα μεταγραφικά αποκτήματα του Τριφυλλιού. Πες μου τις πρώτες εντυπώσεις σου ειδικά για τους δύο ξένους…
«Αυτό που μου έχει κάνει πολύ θετική εντύπωση, από αυτά που έχω δει μέχρι στιγμής, είναι ότι όλοι δείχνουν να είναι καλά παιδιά, καλοί χαρακτήρες. Το κλίμα στις προπονήσεις είναι εξαιρετικό και όπως σου είπα και πριν πιστεύω ότι θα πάμε καλύτερα από πέρσι.
Τώρα σε ότι αφορά στους ξένους, ο Σαμικά είναι πολύ καλός παίκτης και καλό παιδί, ενώ και ο Ζαγκούμνι μέχρι στιγμής δείχνει ότι είναι ένα πολύ καλός πασαδόρος».

Ποιο πιστεύεις ότι θα είναι το μυστικό της επιτυχίας;
«Πιστεύω ότι εάν γίνουμε πραγματικά ομάδα και δουλεύουμε ο ένας για τον άλλον τότε θα έχουμε ένα ισχυρό όπλο. Και αναφέρομαι σε όλους τους ανθρώπους που είναι μέλη της ομάδας. Από τους φροντιστές μέχρι τον τελευταίο παίκτη».

Αυτό όμως δεν πιστεύεις ότι θα είναι δύσκολο με τόσα καινούρια πρόσωπα στην ομάδα;
«Σίγουρα στην αρχή είναι δύσκολα, αλλά οι σχέσεις χτίζονται από παιχνίδι σε παιχνίδι και από προπόνηση σε προπόνηση. Αυτό χρειάζεται χρόνο για να επιτευχθεί. Αν γίνει όμως τελικά τότε όλα θα είναι καλύτερα».

Η τελευταία ερώτηση Λίμπερμαν αφορά ίσως και τη μεγαλύτερη αλλαγή που υπάρχει στον φετινό Παναθηναϊκό, αυτή της έδρας. Πλέον αναμένεται να παίζεται σε ένα γήπεδο πραγματική έδρα σε σχέση με την «αφιλόξενη» Γλυφάδα.
«Ναι, όντως. Πλέον θα παίζουμε πιο κοντά στους οπαδούς μας και περιμένω να είναι δίπλα μας σε κάθε παιχνίδι. Εγώ έχω αγωνιστεί κιόλας παλαιότερα στο κλειστό του Μετς οπότε δεν θα έχω κανένα πρόβλημα. Νιώθω ήδη σαν στο σπίτι μου και καρφώνω μια χαρά (γέλια).
Εύχομαι η έδρα μας να είναι όπως ήταν στο Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Συνομοσπονδίας το ΟΑΚΑ. Πιστεύω ότι με τέτοια έδρα δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα και σε κάθε αγώνα θα δίνουμε τα πάντα για τους οπαδούς μας. Ξέρουν ότι τους έχουμε ανάγκη και πιστεύω ότι το γήπεδο θα είναι συνέχεια γεμάτο».

prasinanea.gr