Οι μέρες περνούν και κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια τι θα ξημερώσει στα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Για την ώρα υπάρχει μια φαινομενική ηρεμία, αν και δεν είναι λίγοι εκείνοι που θεωρούν πως το θέμα αλλαγής ιδιοκτησίας έχει ακόμη πολύ ψωμί.

Το ίδιο πιστεύω και εγώ και το έχω γράψει κι άλλες φορές. Αν όντως, όπως λέγεται, ο Βαρδής έχει αποφασίσει να πουλήσει, θα το αποδεχτεί κάποια στιγμή και ο Τζίγκερ και θα τελειώσει η ιστορία.

Πάμε παρακάτω: Από το περιβάλλον του Βαρδινογιάννη βγαίνει μια βεβαιότητα, η οποία με περίσσεια σιγουριά αναπαράγεται και από τα ΜΜΕ, πως ο Τζίγκερ έχει αποφασίσει να ρίξει χρήμα. Εφόσον τελικά το κάνει πράξη σαφώς και θα είναι καλό για το σύλλογο. Όμως από αυτά τα «ο Γιάννης άλλαξε» έχουμε χορτάσει. Στο φινάλε δε χόρταιναν οι Παναθηναϊκοί από λόγια και ο Ολυμπιακός από... κούπες.

Κι αν όντως είναι να τα σπρώξει να το κάνει διότι βλέπει ότι το χρειάζεται η ομάδα και όχι ο ίδιος επειδή τον στρίμωξε ο Βγενόπουλος και ψάχνει σανίδα σωτηρίας, απλά για να βγάλει το καλοκαίρι και... βλέπουμε.

Επαναλαμβάνω και ξέρετε ότι μιλώ ειλικρινά, πως για κάθε υγιή φίλο του Παναθηναϊκού θα ήταν ευχής έργο να δει και φέτος επενδύσεις. Εστω και από τον άνθρωπο ο οποίος ουσιαστικά ανάγκασε σε αποχώρηση τους υπόλοιπους μετόχους επειδή. δεν ήθελε να κάνει αυτό που πλασάρεται προς τα έξω ότι θα πράξει τώρα.

Αν ξύπνησε λοιπόν ξαφνικά και θέλει να επενδύσει ο δρόμος είναι ανοιχτός και τα σκυλιά δεμένα. Εκτός όμως από τα προφανή, 1-2 γερές μεταγραφές δηλαδή και ΚΑΜΙΑ πώληση των βασικών συντελεστών του νταμπλ, θα χρειαστεί μεγάλη προσπάθεια για να πείσει έναν κόσμο που τον θεωρεί... καμένο χαρτί για τον Παναθηναϊκό.

Κι αυτό γιατί πολύ απλά ο κόσμος είδε και ξέρει. Είδε τα δύο τελευταία χρόνια τον Παναθηναϊκό που ονειρευόταν και όχι ένα κλειστό κλαμπ, βυθισμένο στη μιζέρια, την εσωστρέφεια, τη δημιουργία και το κυνήγι φανταστικών εχθρών, που καμία σχέση δεν είχαν με τον πραγματικό. Με αυτόν που έστειλε... αδιάβαστο η νέα διοίκηση, δηλαδή τον Κόκκαλη.

Είδε παιχταράδες, πραγματικό πρόεδρο και όχι γλάστρα, συνεργασία και όχι κυνηγητό με τους οργανωμένους, σολντ άουτ και ρεκόρ στα διαρκείας και πολλά ακόμη. Με λίγα λόγια υγεία και όχι αρρώστια. Ενας κόσμος λοιπόν που (συγνώμη για την έκφραση) ήταν μέσα στην καύλα πριν από 1,5 μήνα και τώρα (τον) έχει ξενερώσει. Που ψάχνεται και άκρη δεν βγάζει.

Αυτό ήταν το πραγματικό κέρδος της διοίκησης. Ίσως μεγαλύτερο και από το νταμπλ. Και όπως και να το κάνουμε ο συγκεκριμένος τρόπος να διοικείς είναι σαφώς καλύτερος από αυτά που χόρτασε ο κόσμος επί εποχής Βαρδινογιάννη και οδήγησαν τους οπαδούς να βγούνε στους δρόμους.

ΥΓ: Κάτι επί προσωπικού: Ρε Κωστάκη, καλέ φίλε του Βαρδινογιάννη και πρώην συνεργάτη του, σου έχω ξαναπεί ένα σωρό φορές ότι όσο και να ξύνεσαι στη γκλίτσα μαζί σου δεν ασχολούμαι. Διότι πολύ απλά για μένα είναι πλέον σαν να μην υπάρχεις. Ότι κι αν γράφεις στους 900 πιστούς, σε Αθήνα και... Πειραιά, που σου έχουν απομείνει, πραγματικά με αφήνει αδιάφορο. Οπότε τζάμπα χαλιέσαι. Βεβαίως και τον καταλαβαίνω τον πόνο σου αλλά ουδόλως με απασχολεί. Και αν ψάχνεις για ηθικούς αυτουργούς, γι' αυτό που εσύ λες πως σου έχει συμβεί, τότε απλά κοιτάξου στον καθρέφτη και μην πουλάς τρελίτσα και δήθεν ενότητα. Τουλάχιστον σε αυτούς που ξέρουν και πέντε πράγματα ρε αδερφέ...

ΥΓ1: Και για να σου λυθεί η απορία, επειδή βλέπω ότι σε τρώει, να σου πω και κάτι ακόμη. Το σάιτ έχει εδώ και πολλούς μήνες συγκεκριμένο άνθρωπο που ανεβάζει τα μηνύματα, τα οποία εγώ προσωπικά ούτε καν διαβάζω. Και αν θες τη γνώμη μου - γενικώς - διαφωνώ με τη σχετική διαδικασία. Θυμάμαι πάντως ότι τον πρώτο καιρό, από αυτά που δεν ανέβαιναν, τα εννιά στα δέκα ήταν πράγματι για σένα. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Κάνε λοιπόν τη δουλειά σου, να κάνω και εγώ τη δικιά μου κι ας μας κρίνει ο κόσμος. Αυτά και συγνώμη στους αναγνώστες για την κατάχρηση χώρου με ένα θέμα που δεν πρέπει να σας απασχολεί.

ΥΓ2: Παιδιά θα λείψω για λίγο γιατί από τον Ιούλιο μας περιμένει σκληρή δουλειά. Αν δεν αλλάξει κάτι δραματικά θα τα πούμε σε καμιά 10αριά μέρες.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΚΟΤΖΟ ΧΤΥΠΑΕΙ Η ΚΑΜΠΑΝΑ Η ΙΔΕΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ