Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές οι πάντες έχουν μαζέψει τα μπογαλάκια τους από την Αυστρία και ο Παναθηναϊκός επιστρέφει στην Αθήνα. Δέκα μέρες σκληρής δουλειάς στο Κιτσμπούελ, με τον ιδρώτα να τρέχει ποτάμι. Με πολύ τρέξιμο, δεκαπέντε προπονήσεις πρωί - απόγευμα, τρία δυνατά φιλικά και ένα μόλις ρεπό.

Όλες τις προηγούμενες χρονιές που έγραφα σε εφημερίδες θυμάμαι τον εαυτό μου να φτιάχνει τέτοια μέρα ένα απολογιστικό κομμάτι. Κάτι σαν ατομική κριτική. Δεν θα το κάνω αυτή τη φορά καθώς φέτος τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Δεν είναι όλοι οι παίκτες στο ίδιο επίπεδο, αφού λόγω μουντιάλ υπήρχαν δύο γκρουπ, άρα η κριτική αυτή δεν έχει και αξία. Τι να γράψω δηλαδή; Ότι ο Σισέ είχε καλό ρυθμό στο τρέξιμο και θα διεκδικήσει και φέτος θέση στη βασική ενδεκάδα; Γι' αυτό και η φετινή προετοιμασία μου φάνηκε αρκετά διαφορετική σε σχέση με όλες όσες έχω παρακολουθήσει τα τελευταία δέκα χρόνια. Ας δούμε με «πινελιές» πέντε - έξι πραγματάκια και εδώ είμαστε για να τα ξαναπούμε.

Νίνης ο... άντρας!
Καταρχήν εκείνο που μου έκανε εντύπωση ήταν ο Σωτήρης Νίνης. Ναι, δεν χρειαζόταν να έρθουμε εδώ για να ανακαλύψουμε το ταλέντο του πιτσιρικά. Απλά ο μικρός πλέον έχει γίνει άντρας και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται. Όχι, σαν παιδί ή απλά ως ένα ταλέντο. Μεγάλωσε ποδοσφαιρικά και πλέον θα κρίνεται με τα ίδια κριτήρια που το κάνουμε και στους υπόλοιπους μεγάλους. Και απ' ότι φαίνεται δεν θα δυσκολευτεί καθόλου να επιβιώσει ανάμεσά τους, οπότε θα πρέπει να περιμένουμε μεγάλα πράγματα από αυτόν.

Ο Γιούρκας είναι εδώ
Το ότι ο Γιούρκας Σεϊταρίδης είναι παιχταράς το ξέρουν και οι πέτρες. Σε αυτό πίστεψε πέρσι άλλωστε ο Πατέρας και τον έντυσε ξανά στα πράσινα. Το θέμα έχει να κάνει με το επίπεδο της ετοιμότητάς του και τους τραυματισμούς που τον ταλαιπωρούν. Φτου να μην τον ματιάσουμε λοιπόν. Ο διεθνής δεξιός μπακ δεν έχασε ούτε προπόνηση, δείχνει υγιέστατος και το σημαντικότερο μπαίνει για τα καλά στο πετσί της ομάδας. Η τελευταία του παρουσία στο φιλικό ήταν εξαιρετική και αν συνεχίσει έτσι δεν μπορώ να φανταστώ πως θα εξακολουθήσει να θεωρείται φαβορί ο Βύντρα για την ενδεκάδα. Πλάκα κάνουμε τώρα;

Άλλη κλάση ο «Σιντ»
Το καινούργιο πρόσωπο - αρχικά - σε σχέση με πέρσι ήταν ο Γκοβού. Για τους φίλους «Σιντ». Ο Γάλλος επιθετικός διαθέτει τρομερή ποιότητα την οποία δυστυχώς είδαμε σε λίγες μόνο προπονήσεις. Δεν έχει ακόμη «μπει» για τα καλά στο κλίμα της ομάδας, αλλά δεν θα αργήσει να το κάνει. Θα φροντίσει γι' αυτό το φιλαράκι του ο Σισέ και μετά θα κλάψουνε μανούλες. Των άλλων.

Για τους άλλους δύο καινούργιους, αυτός που πρόλαβε να δείξει τα πιο πολλά ήταν ο Ιωαννίδης. Ο νεαρός είναι μεγάλο ταλέντο, με αριστερό δυναμίτη, ενώ απέδειξε πως και το δεξί δεν το 'χει μονάχα για το γκάζι και το φρένο. Και αυτός όπως και ο Φερνάντεζ θα πρέπει βέβαια να παλέψουν καθώς για την ώρα αποτελούν μπακ απ του Σπυρόπουλου και του Αλεξ.

Ακόμη καλύτεροι
Δύο από τις περσινές μεταγραφές, ο Κατσουράνης και ο Λέτο προέρχονται από μια φοβερή χρονιά και έδειξαν ότι πάνε για... καλύτερη. Εχουν τρομερή προσαρμογή, είναι απελευθερωμένοι και αυτό τους βγαίνει σε κάθε τους κίνηση εντός και εκτός γηπέδου. Για τον Τζιμπρίλαρο δεν χρειάζεται να πω τίποτα καθώς ο τύπος αυτός είναι σταθερή αξία. Σκεφτείτε τώρα που έφερε και τους κολλητούς του τι έχει να γίνει. Το ίδιο ισχύει και για τον Κάρα, η παρουσία του οποίου ανεβάζει την ομάδα σε πολλούς τομείς πέρα από το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι.

Ο Μαυρίας και οι άλλοι
Οι μικροί από την Ακαδημία που ακολουθούν την προετοιμασία είναι πάντοτε μια κατηγορία μόνοι τους. Ο Χάρης Μαυρίας αποτελεί την εξαίρεση στον κανόνα. Ο 16χρονος από την Ζάκυνθο μας έβγαλε τα μάτια με τις εμφανίσεις του και το «μπράβο Χάρη» ακουγόταν καμιά 20αριά φορές τη μέρα στις προπονήσεις. Είναι μεγάλη κουβέντα να πει κανείς πως «ένας Νίνης γεννιέται». Θα του πούμε απλά να συνεχίσει έτσι και οι καλοί ποτέ δεν χάνονται.

Οι «κομμένοι»
Αυτούς που ήταν στη μαύρη λίστα μόνο αδιάφορους δεν τους είδα. Ο Κλέιτον το παλεύει με νύχια και με δόντια αλλά με τέτοιο κέντρο δεν βλέπω να χωράει ούτε με σφαίρες. Ο Γκάμπριελ τα πήγε καλά, αν και στην προετοιμασία πάντα έτσι είναι, ενώ ο Ρουκάβινα ήταν θετικός αλλά αποτελεί παρελθόν, οπότε τζάμπα μιλάμε. Ο Μελίσσης φαίνεται από χιλιόμετρα ότι η χρονιά στη Λάρισα του έδωσε αυτοπεποίθηση όμως δεν φαίνεται να έχει τύχη παραμονής. Το ίδιο ισχύει και με τον Δημούτσο.

Η λογική λέει ότι θα τεθεί άμεσα θέμα αποχώρησης και του Γκαλίνοβιτς. Ο Κροάτης μπορεί να είναι ένα από τα καλύτερα παιδιά που πέρασαν ποτέ την πόρτα της Παιανίας, δείχνει ωστόσο ξεκάθαρα ξένο σώμα και θα είναι καλύτερο και για τις δύο πλευρές να λυθεί μια συνεργασία δίχως μέλλον.

Ξεχειλίζει η ποιότητα
Εκείνο φυσικά που βλέπουν και οι τυφλοί είναι ότι μιλάμε για μια άκρως ποιοτική ομάδα. Ειδικά από τη μέση και μπροστά οι λύσεις είναι πολλές και οι παίκτες που τις αποτελούν φόβος και τρόμος για τους αντιπάλους. Είναι για να ρίχνει πολλά γκολ ο φετινός Παναθηναϊκός και γενικώς να παίζει χορταστική μπάλα. Όπως έκανε και πέρσι σε πολλά παιχνίδια και ακόμη καλύτερα φυσικά.

Νιόπλιας ο «οικογενειάρχης»
Δεν έκρυψα ποτέ μου ότι ήμουν φαν του Τεν Κάτε. Τον γούσταρα τον Ολλανδό, που έδειχνε ακόμη και μέσα από τα λάθη του πόσο μεγάλη προσωπικότητα έχει. Υπό αυτή την έννοια είχα την περιέργεια να δω πως θα το πάει το πράγμα ο Νιόπλιας. Και δείχνει ότι το κουμαντάρει μια χαρά το παιχνίδι. Ποικιλία στις προπονήσεις, καλή μεταδοτικότητα και άριστη συνεργασία με το υπόλοιπο team, όπου ο Κέζος έκανε το μεγαλύτερο μέρος της «βρώμικης» δουλειάς με μεγάλη επιτυχία.

Ο κόουτς βασικά είναι Ελληνας, άρα ξέρει που βρίσκεται και δεν χρειάζεται χρόνο προσαρμογής. Χειρίζεται πολύ έξυπνα ακόμη και τις επικίνδυνες καταστάσεις στα αποδυτήρια κι αυτό βοηθάει στην διατήρηση ενός εξαιρετικού κλίματος που είναι το άλφα και το ωμέγα σε κάθε ομάδα.Ο Νιόπλιας έχει καταλήξει στο 4-2-3-1 και θα κληθεί στα φιλικά με Ίντερ και Μίλαν να βρει και τα πρόσωπα, αν και οι περισσότερες θέσεις μοιάζουν και είναι καπαρωμένες.

Κάτι λείπει...
Ο Παναθηναϊκός φυσικά δεν είναι έτοιμος. Δεν είναι όμως και κομπλέ. Και εκτός από τον Ζιλμπέρτο Σίλβα που ελέω μουντιάλ γέμιζε τις μπαταρίες του, δεν είχε και τον στόπερ που ψάχνει χρόνια τώρα. Η επιλογή έγινε και αφορά τον Μπουμσόνγκ και περιμένουμε πλέον να δούμε τι ψάρια θα πιάσει. Δεν είναι αυτό που είχαμε φανταστεί, μοιάζει ωστόσο καλύτερος από αυτούς που ήρθαν τα τελευταία χρόνια. Για να δούμε, τι θα δούμε λοιπόν.



ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΕΖΟ ΜΕ ΤΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΕΣ ΣΟΥ